Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
Καλό τριήμερο σε όλους....
Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009
100 μεγαλύτεροι Έλληνες...εναλλακτικά!!!
υγ Φυσικά δεκτές γίνονται όλες οι παρατηρήσεις και οι διορθώσεις σας...
Αγγελόπουλος Θεόδωρος Αγγελόπουλος Μανόλης
Άγνωστος Στρατιώτης Φτωχός Συγγενής
Αισχύλος Τράγκας Γεώργιος
Ανδρόνικος Μανόλης Κοτζάμπασης Μάκης
Αριστοτέλης Γεωργίου Γεώργιος
Αριστοφάνης Μητσικώστας Γεώργιος
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παπά Τσάκαλος
Αρχιμήδης Αρχοντίδης Χρήστος
Βαμβακάρης Μάρκος Τερζής Πασχάλης
Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος, Κουτσιανικούλης Βασίλειος ο βαζελο(γαυρο)κτόνος
Βέγγος Θανάσης Μπέζος Γιάννης
Βελουχιώτης Άρης Τσίπρας Αλέξης
Βενιζέλος Ελευθέριος Βενιζέλος Ευάγγελος
Βουγιουκλάκη Αλίκη Ματσούκα Δήμητρα
Γκάλης Νίκος Βουρτζούμης Βαγγέλης
Γλέζος Μανόλης Λέτο Σεμπάστιαν
Γλύκατζη Αρβελέρ Ελένη Πετραλιά Φάνη Πάλλη
Δήμας Πύρρος Χούστερ Μαρκ
Δημόκριτος Ερωτόκριτος
Διάκος Αθανάσιος Κάκος Αναστάσιος
Δραγούμης Ίων Βουγιούκας Ίαν
Ελύτης Οδυσσέας Γιαννακόπουλος Στέλιος
Επίκουρος Κατακουζηνός Κωνσταντίνος
Ευκλείδης Πασχαλίδης Μίλτος
Ευριπίδης Κατσαβός Ευριπίδης
Ζαγοράκης Θοδωρής Τσαλουχίδης Γιώτης
Ηράκλειτος Αντύπας Ηρακλής
Ηρόδοτος Ηρώδης
Θαλής ο Μιλήσιος Δεληβοριάς Φοίβος
Θεμιστοκλής Νικολαίδης Θεμιστοκλής (Ντέμης)
Θεοδωράκης Μίκης Μάους Μίκης
Θεοτοκόπουλος Δομίνικος Θεοτοκάτος Πέτρος
Θουκυδίδης Πρετεντέρης Γιάννης
Ιουστινιανός Ουσταμπασίδης Θεοδωρος
Ιπποκράτης Αυτιάς Γεώργιος
Καβάφης Κωνσταντίνος Καρβέλας Νικόλαος
Καζαντζάκης Νικόλαος Καρπετόπουλος Αντώνης
Καζαντζίδης Στέλιος Κιάμος Πάνος
Κάλλας Μαρία Ζηνα Πέγκυ
Καποδίστριας Ιωάννης Μελισσανίδης Ιωάννης
Καραθεοδωρή Κωνσταντίνος Χατζηπαναγής Βασίλειος
Καραϊσκάκης Γεώργιος Βικελίδης Κλεάνθης
Καραμανλής Κωνσταντίνος Ρουσόπουλος Θεόδωρος
Καστοριάδης Κορνήλιος Τόμπσον Κορνήλιους
Κλεισθένης Μπουλάς Σάκης
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος Παλαιοκώστας Βασίλειος
Κοραής Αδαμάντιος Μίνος Γεώργιος
Κοσμάς ο Αιτωλός Κωστένογλου Νίκος
Κουν Κάρολος Χαλακατεβάκης Βασίλειος
Λαζόπουλος Λάκης Σεφερλής Μάρκος
Λαμπράκης Γρηγόρης Αρναούτογλου Γρηγόρης
Λεωνίδας Καμπάνταης Λεωνίδας
Λοϊζος Μάνος Πουνέντης Μάκης
Μακρυγιάννης Ιωάννης Αναστασιάδης Θέμος
Μαργιωρής Νικόλαος Φερεντζές Κωνσταντίνος
Μέγας Αλέξανδρος Κούδας Γεώργιος
Μέγας Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Μιχάλης
Μελάς Παύλος Μελάς Ζαφείρης
Μερκούρη Μελίνα Μέρκιουρι Φρέντυ
Μεταξάς Ιωάννης Μεταξά 5 αστέρων
Μητρόπουλος Δημήτριος Μητρόπουλος Τάσος
Μπελογιάννης Νικόλαος Μπελούτσι Φερνάντο
Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα Λάσκαρη Ζωή
Μουζάλα Έλενα Θώδη Έφη
Νανόπουλος Δημήτριος Αλέφαντος Νικόλαος
Ξυλούρης Νίκος Σφακιανάκης Νότης
Όθων Ρεχάγκελ Όθων
Όμηρος Ευστρατιάδης Όμηρος
Παλαιολόγος Κωνσταντίνος Σκόρδας Λάμπρος
Παλαμάς Κωστής Χατζηδάκης Κωστής
Παναγούλης Αλέξανδρος Παναγούλιας Αλκέτας
Παξινού Κατίνα Κατίνα Σαλαμάκι
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος Διαμαντίδης Δημήτριος
Παπαδόπουλος Γεώργιος Παπαδόπουλος Αβραάμ
Παπαθανασίου Βαγγέλης Μάντζιος Βαγγέλης
Παπανδρέου Ανδρέας Λεβέντης Βασίλειος
Παπανδρέου Γεώργιος Κουλούρης Κίμων
Παπανικολάου Γεώργιος Ανευλαβής Ελευθέριος
Περικλής Στεργιανούδης Περικλής
Πλαστήρας Νικόλαος Μειμαρακης Ευάγγελος
Πλάτωνας Πλατινί Μισέλ
Πλήθων Γεμιστός Γεώργιος Τεν Κατε Χενκ
Πραξιτέλης Παπουτσέλης Ευστράτιος
Πυθαγόρας Διαγόρας
Ρίτσος Γιάννης Πανούσης Τζίμης
Σεφέρης Γεώργιος Πανούτσος Αντώνης
Σημίτης Κώστας Παπαντωνίου Γιάννος
Σολωμός Διονύσιος Μαυροτσούκαλος Διονύσιος
Σόλωνας Σορλέν Ολιβιέ
Σοφοκλής Σχορτσανίτης Σοφοκλής
Σωκράτης Παπασταθόπουλος Σωκράτης
Τρικούπης Χαρίλαος Παππάς Χάρης
Τσιτσάνης Βασίλης Σαρλάνης Χρήστος
Φειδίας Βερύκιος Δήμος
Φεραίος Ρήγας Φερέρ Λορεντσο Σέρα
Φίλιππος της Μακεδονίας Συρίγος Φίλιππος
Φλωράκης Χαρίλαος Αλαβάνος Αλέκος
Χατζιδάκις Μάνος Πυροβολάκης Μάνος
Χορν Δημήτριος Τσαλταμπάσης Θανασης
Ωνάσης Αριστοτέλης Δράκος Γιάγκος
100 μεγαλύτεροι Έλληνες...
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Εθνικό Ζητημα...
Περί Facebook...
Προσωπικά έγινα μέλος της συγκεκριμένης ιστοσελίδας πριν από μερικούς μήνες, όταν και κάμφθηκαν οι αρχικές αντιρρήσεις μου περί της χρησιμότητας του. Βέβαια ξεκινώντας είχα τη συνήθεια να γίνομαι μέλος στα πιο γελοία γκρουπ και να παίρνω μέρος στα πιο απαράδεκτα κουίζ έτσι για πλάκα. Πέρα από αυτά η συγκεκριμένη ιστοσελίδα σε βοηθά σε κάποια πράγματα όπως να βρεις κάποιους παλιούς γνωστούς που είχες χάσει παντελώς, φίλους από το στρατό ή συμμαθητές ενώ παράλληλα σου δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνείς έμμεσα και να βλέπεις πως νιώθουν και πως σκέφτονται κάποιοι κοντινοί σου άνθρωποι. Εκεί όμως περιορίζονται τα όποια θετικά...
Αρνητικά σημεία υπάρχουν πολλά και ίσως το βασικότερο είναι η άποψη της παρακολούθησης της προσωπικότητας σου μέσα από τους διαχειριστές της ιστοσελίδας ή άλλους που έχουν αποκτήσει τέτοια δικαιώματα. Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο που προσωπικά μου φαίνεται γελοίο. Θεωρώ κατάντια της εποχής την επικοινωνία ή ακόμα και την προσπάθεια εξεύρεσης συντρόφου μέσα από τέτοια μονοπάτια. Ξέρω πως η εποχή είναι πολύ δύσκολη, τη δυσκολία της άλλωστε την αισθάνομαι καθημερινά στο πετσί μου. Επίσης κατανοώ να μιλάς μέσω chat με έναν φίλο σου με τον οποίο σας χωρίζει μεγάλη απόσταση Αλλά το να τρώει κάποιος τόσες ώρες μπροστά σε μια οθόνη μιλώντας με μια κοπέλα π. χ. το θεωρώ μέγιστη σαχλαμάρα. Μπορείς να πας για έναν καφέ, για φαγητό ίσως ή για κάτι άλλο, τουλάχιστον όμως θα βλέπεις τον άλλον στα μάτια και θα ακούς τη φωνή του. Σε λίγο όπως πηγαίνουν τα πράγματα όλες των ειδών οι επαφές θα αντικατασταθούν με εικονικές...και το χειρότερο είναι πως όλοι ακολουθούμε τις προσταγές της εποχής και δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα...
Ένα ακόμα στοιχείο που το θεωρώ εξίσου ανούσιο και ανόητο ως ένα βαθμό είναι η αντίσταση μέσω του facebook. Κατανοώ πως στους περισσότερους δεν μας αρέσει η επικρατούσα κατάσταση η λύση όμως επ'ουδενί δεν είναι η εικονική αντίσταση. Θέλουμε να αντιδράσουμε με κάποιο τρόπο; Ωραία...ας μην ψηφίσουμε κανέναν ψεύτη, ας συμμετέχουμε σε ειρηνικές πορείες, τελοσπαντων ας το αποδείξουμε με τη στάση ζωής μας διατηρώντας σε υψηλό βαθμό την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση μας. Το να αντιδρούμε συμμετέχοντας σε ένα virtual group, ή τοποθετώντας στο προφίλ μας ένα σύνθημα επαναστατικό ή βρίζοντας μέσω ίντερνετ κάποιο πολιτικό είναι totally pointless που λένε και στο χωριό μου (!!), ενώ ταυτόχρονα πίνουμε coca-cola, τρώμε mc donalds και καπνίζουμε marlboro...
Όλα αυτά φυσικά αφορούν πρώτα τον εαυτό μας. Και δεν ξέρω αν απηχούν τη γενική αντίληψη, αλλά απηχούν τη δική μου τουλάχιστον...
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
Big Brother στη μεραρχία...
Την είδηση που θα αναφέρω στη συνέχεια, την ψάρεψα στο ίντερνετ, φαντάζομαι πολλοί από εσάς την έχουν πληροφορηθεί αλλά όχι από τα τηλεοπτικά δίκτυα...Λοιπόν στη μεραρχία της Εδέσσης, μέσα σε θάλαμο με κρεβάτια όπου κοιμούνταν στρατιώτες, είχαν τοποθετηθεί κάμερες παρακολούθησης για να τους παρακολουθούν. Ήμαρτον κύριοι, οι άνθρωποι δεν είναι εγκληματίες και δεν παίζουν στο Βig Brother...Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για την επιβολή της όποιας τάξης, αλλά όχι αυτοί που προσβάλλουν τα ατομικά δικαιώματα και την προσωπικότητα του ατόμου. Την χρήση κάμερων ασφαλείας στα καταστήματα την κατανοώ σαν μέσο προστασίας της τάξης και της ιδιοκτησίας Άντε να κατανοήσω βαριά βαριά και τη χρήση τους στους δρόμους, για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας. Αλλά μέσα στο στρατόπεδο;Είμαστε σοβαροί ή χάσαμε και το λίγο μυαλό που μας είχε απομείνει; Υπάρχει κανένας αρμόδιος, κανένας στρατηγός ή κανένας υπουργός να μας εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη; Αλλά τι ρωτάω...Έχουν σοβαρότερα θέματα για να ασχοληθούν όπως οι κρίσεις των αξιωματικών και οι δημοσκοπήσεις του Σαββατοκύριακου...
Ανεργία τέλος...
Συμπερασματικά, οι συγκεκριμενες εφημεριδες αν και εχουν ελαχιστη κυκλοφορία σε πωλήσεις, καταφέρνουν και γίνονται ορατές από τον κόσμο μέσω της τηλεόρασης ή της έκθεσης στο περίπτερο...Και επειδη εχω περασει και εγω απο το λουκι της ανεργιας, ξερω πως ζητας να βρεις μια ελπιδα και μια ακτινα φωτός. Το να εκμεταλλευεσαι την ελπιδα των ανεργων ανθρωπων, προμοτάροντας παράλληλα μια χρεωκοπημένη κυβερνηση(την εκαστοτε κυβέρνηση) ειναι ανήθικο και παράλογο. Και επειδη τωρα τελευταία όλο και πυκνώνουν τα συγκεκριμένα πρωτοσέλιδα, αυτό είναι ένα σαφές δείγμα ότι οδηγούμαστε προς εκλογές και όλοι θέλουν για μια ακόμη φορά να εξγοράσουν την ψήφο και μαζί και τη συνείδηση μας...
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
Ελληνικό μπάσκετ...
Βιγιαρεάλ και... 1-0
Αυτόματα ήρθε στο μυαλό μου η κατάσταση που επικρατεί στην πόλη από την οποία σχεδόν κατάγομαι...... Λοιπόν η πόλη μου αν και περίπου έχει τους ίδιο αριθμό κατοίκων με την ισπανική πόλη, έχει μόλις ένα νοσοκομείο και αυτό της κακιάς ώρας. Όσες φορές έχω πάει έχω καταλάβει πως η υγεία σου επαφίεται στο φιλότιμο των εργαζομένων. Για εξοπλισμό ας μη μιλήσω, ενώ τα φακελάκια θεωρούνται και εκεί αναγκαίο κακό ίσως και θεσμός πλέον. Πιστέψτε με, δεν έχω ακούσει παρά ελάχιστα καλά λόγια από ανθρώπους που είτε νοσηλεύτηκαν οι ίδιοι είτε είχαν κάποιο συγγενή τους. Όσο για τις διαγνώσεις των γιατρών, αφήστε το, σκέτο πάμε στοίχημα και αν σου κάτσει κέρδισες.....!!!
Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και τα αποτελέσματα λυπητερά...Το μέλλον και σε αυτόν τον τομέα διαγράφεται ζοφερό και το βαρέλι δεν έχει πάτο..Ο Θεός να μας φυλάει από του νοσοκομείου...τα δόντια...
Eurovision...No Thanks
Θα μου πείτε βέβαια εύλογα αφού δεν το παρακολουθώ, γιατί ασχολούμαι και τι με νοιάζει...
Τσακωμοι και παραξενιές...
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009
Παραλήρημα...
Αόρατοι καθοδηγητές...
Τέλος ο Βαλβέρδε...
Όμως πιστεύω πως ο προπονητής αυτός δεν θα μείνει και άλλη χρονιά στον Πειραιά. Πρόβλεψη κάνω και με τον κίνδυνο να εκτεθώ πιστεύω πως απλά περιμένει μια καλή πρόταση από Ευρώπη και θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια...Δηλαδή, θα πάει τρέχοντας και με λιγότερα χρήματα σε όποια ομάδα τύπου Βιγιαρεάλ, Ατλέτικο, Μπιλμπάο, Λα Κορούνια,Σεβίλλη,Εσπανιόλ ενδιαφερθεί για αυτόν. Που στηρίζω αυτήν την πρόβλεψη; Στο θέμα Λεντέσμα. Όταν έναν παίχτη που πέρυσι δεν τον ήθελες ούτε για τον πάγκο(άσχετα από το θέμα του διαβατηρίου και σε συνάρτηση με την ένδεια που διακρίνει την ομάδα),φέτος τον παίρνει η ομάδα πίσω, αυτό στα μάτια τα δικά μου σημαίνει πως δε σε νοιάζει και πολύ τι θα γίνει στο μέλλον. Ίδωμεν....Κυριακή κοντή γιορτή...
Διαίρει και Βασίλευε...
1. Πρώτον τόσο ποδόσφαιρο δεν υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα, ούτε την εποχή της χούντας. Θα μου πείτε τότε δεν είχε τόσες ομάδες, αλλά τώρα το κακό έχει παραγίνει...Κάθε μέρα έχει αγώνες και το ενδιαφέρον εστιάζεται πάντα σε αυτούς...
2. Πολλά σημαντικά νομοσχέδια ή άλλες αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας, έχουν ψηφιστεί κατά τη διάρκεια αγώνων και ιδίως κάποιες Τρίτες ή Τετάρτες βράδυ, την ώρα που όλη η Ελλάδα στενάζει στους ρυθμούς του Τσαμπιονς Λιγκ.
3. Στην Ελλάδα υπάρχουν και λειτουργούν τη στιγμή που μιλάμε περίπου 15-16 αν δεν κάνω λάθος αθλητικές( οπαδικές εφημερίδες). Με όλο το σεβασμό που τρέφω σε κάθε εργαζόμενο, θεωρώ πως αυτές (κυρίως μέσω πρωτοσέλιδων) προάγουν τη βία,το διχασμό και το φανατισμό. Σε αυτά κυριαρχούν ειρωνικά (χυδαία,σεξουαλικά,προβοκατόρικα) σχόλια, τα οποία είναι από μόνα τους ικανά να μετατρέψουν τον πιο ήσυχο φίλαθλο σε χούλιγκαν..
4. Σε συνέχεια του 3, μπορεί να μου εξηγήσει κανείς πως κάποιες από αυτές επιβιώνουν με λίγες εκατοντάδες φύλλα; Φυσικά την απάντηση τη δίνει η Αγία κρατική διαφήμιση που πάντα μοιράζεται κατά το δοκούν...Φανταστείτε πως μέχρι πρότινος συγκεκριμένος επιχειρηματικός όμιλος διατηρούσε στην ιδιοκτησία του τρία οπαδικά φύλλα( ένα για κάθε μεγάλη ομάδα του κέντρου)!!!
5. Το πονεμένο θέμα των γηπέδων. Όλοι εμείς τυφλωμένοι από το φανατισμό που μας πουλάνε, συμφωνούμε και απαιτούμε να χτίζονται γηπεδα με κρατικά χρήματα για τις αγαπημένες ομάδες μας(δώρα στους επιχειρηματίες). Σε τόση αποχαύνωση έχουμε περιέλθει που γινόμαστε υποστηρικτές ανθρώπων που δεν είναι καν οπαδοί των ομάδων που διατηρούν στην κατοχή τους.
Αυτά και άλλα πολλά δείχνουν πως το κράτος έχει επιτύχει τον πλήρη αποπροσανατολισμό μας. Αντί να απαιτούμε να φτιαχτούν νοσοκομεία, σχολεία, δρόμοι και έργα για τα οποία φορολογούμαστε, εμείς ενδιαφερόμαστε για το Καραΐσκάκη, το Βοτανικό, τη Ν. Φιλαδέλφεια και την Τούμπα. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους...
ΥΓ Το ποδόσφαιρο είναι ένα μόνο μέσο αποχαύνωσης και διαίρεσης. Υπάρχουν φυσικά και άλλα με κατεύθυνση τις γυναίκες για τα οποία θα αναφερθώ σε άλλο post....
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009
Ξεχασμένοι Ήρωες Νο 1
Maxim Tsigalko.
Όσοι διαβάζοντας αυτό το όνομα δεν αισθανθήκατε ένα ρίγος να σας διαπερνά το κορμί και τα πόδια σας να τρέμουν, τότε μπορείτε να αφήσετε αυτή τη δημοσίευση και να περάσετε στην επόμενη, καθώς μέσα σε αυτό το ιστολόγιο θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα...Οι υπόλοιποι συνεχίζουμε..
Λοιπόν φίλοι μου ο Μaxim Tsigalko είναι ένας σπουδαίος Λευκορώσος ποδοσφαιριστής που έκανε μεγάλη καριέρα μέσω του δημοφιλούς παιχνιδιού Championship Manager 01-02. Γεννημένος στο παγωμένο Μινσκ πριν από 25,5 χρόνια ο Maxim Tsigalko ξεκινούσε το παιχνίδι σαν ένας πραγματικός φτωχός συγγενής. Τον ανακάλυπτες να βολοδέρνει μεταξύ πάγκου και εξέδρας στη Δυναμό Μινσκ και τον αγόραζες με ελάχιστα χρήματα σε όποια ομάδα κι αν ήσουν virtual προπονητής. Ο ίδιος, γεννημένος επιθετικός περιοχής, ερχόταν σε όποια ομάδα και αν του έκανε πρόταση ανεξάρτητα από το όνομα της. Εγώ προσωπικά τον είχα αγοράσει σε Ολυμπιακό, Π.Α.Ο.Κ., Πανιώνιο, Φιορεντίνα, Μπαρτσελόνα, Έμπολι, Νάπολη(3η κατηγορία), Ηρακλή και γενικά σε όλες τις ομάδες. Ο άνθρωπος ήταν μια πραγματική μηχανή του γκολ, δεν χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής, δεν τραυματιζόταν,δεν δημιουργούσε προβλήματα και είχε ερωτική σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα. Χαρακτηριστικά αναφέρω δύο περιπτώσεις χωρίς να θέλω να κουράσω..
1.Στην Μπαρτσελόνα (όπου έπαιξε μέχρι το 2018!!) μέσα σε μια σεζόν που τα κατακτήσαμε όλα, ο ίδιος σε 55 επίσημα ματς όλων των διοργανώσεων πέτυχε 198 τέρματα...Μάλιστα σε ένα παιχνίδι με την Εσπανιόλ στην έδρα μας κερδίσαμε 10-2 με τον παιχταρά να πετυχαίνει 8 γκολ και τα άλλα 2 ο Λουίς Ενρίκε!!
2.Στην Έμπολι ξεκινήσαμε από την τρίτη κατηγορία και με την αγία τριάδα Maxim Tsigalko, Τομάζο Ρόκι( σήμερα στη Λάτσιο) και Αντόνιο Ντι Νατάλε(Ουντινέζε σήμερα) να πετάει φωτιές, σε δύο χρόνια είμασταν πρωταθλητές Ιταλίας, αφήνοντας όλα τα φαβορί πίσω και με τον Τσιγκάλκο να πετυχαίνει 61 γκολ!!..
Ποια ήταν όμως η πραγματική καριέρα του παιχταρά Μaxim Tsigalko? Λοιπόν, ο φίλος μας από το 2001 έως το 2006 τίμησε τα χρώματα της Δυναμό Μινσκ, και από κει και πέρα αφού περιπλανήθηκε σε ομάδες του Καζακστάν, πέρυσι πήρε μεταγραφή στη νεοφώτιστη στην Α΄ κατηγορία της Λευκορωσίας ομάδα με το όνομα FC Savit Mahilyou. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Τsigalko είναι 1 φορά διεθνής με την εθνική ομάδα της Λευκορωσίας και πρόλαβε να σημειώσει 1 γκολάκι στο ντεμπούτο του. Φέτος αγωνίζεται με τον αριθμό 17 στην πλάτη και έχει και έναν δίδυμο αδερφό τον Γιούρι, που αγωνίζεται τερματοφύλακας σε μια μικρή ομάδα της Ρουμανίας....
Κλείνοντας, θέλω να ρωτήσω μόνο τούτο...Maxim Tsigalko αν ήσουν o editor του παιχνιδιού θα ήσουν τόσο γενναιόδωρος με τον εαυτό σου;;..........
Απινιδωτής...
Και μέσα σε λίγες εβδομάδες, δεύτερο κρούσμα ακόμα πιο τραγικό. Μέσα σε ένα ασθενοφόρο ξεψύχησε κάποιος άνθρωπος για την ίδια αιτία. Το επαναλαμβάνω για να το χωνέψω και εγώ ο ίδιος. Μέσα στο ασθενοφόρο...Και έρχομαι εγώ ο αφελής και ρωτώ; Που είναι το περιβόητο κράτος πρόνοιας; Που είναι το σύστημα υγείας; Που πάνε όλα τα ποσά από τις εισφορές των εργαζομένων; ,Μα επιτρέπεται να συμβαίνουν όλα αυτά στην Ελλάδα του 2009; Μήπως μας δουλεύετε σύσσωμοι ή μήπως εμείς έχουμε αργήσει να το καταλάβουμε;
Ποιοι είναι αυτοί επιτέλους που αποφασίζουν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους ποιος θα πεθάνει; Ακούσατε να τιμωρήθηκε ποτέ κανένας;....
Τελικά ένα μόνο μας σώζει σε αυτήν την ταλαίπωρη χώρα. Ότι ακόμα και ο Θεός ο ίδιος μας έχει πάρει στην πλάκα και δεν πιστεύει στα μάτια του με όσα βλέπει...
Εκτός κι αν όλοι αυτοί οι υπευθυνο-ανεύθυνοι είναι θιασώτες της ελληνικής παροιμίας : Όποιου του μέλλει να πνιγεί... ποτέ του δεν πεθαίνει...
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009
Δεν έχει τι να βάλει...
Συνάμα, φαντάζομαι πως οι περισσότεροι έχετε ακούσει για το κύμα απολύσεων στα καταστήματα της αλυσίδας, που έχει οδηγήσει πρόσφατα πολλούς εργαζομένους σε διαμαρτυρίες έξω από τα καταστήματα. Η δικαιολογία της εταιρείας γνωστή και μόνιμη επωδός του τελευταίου καιρού: η οικονομική κρίση
Και εγώ με το λίγο μυαλό που διαθέτω λέω το εξής. Αφού αποδεδειγμένα τα καταστήματα είναι συνήθως γεμάτα κόσμο (πράγμα που σημαίνει πως το brand name είναι πολύ δυνατό), γιατί να σπαταληθούν τόσοι πόροι για διαφημίσεις και να μη χρησιμοποιηθούν αυτοί, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι απολύσεις...Οι νόμοι της οικονομίας είναι αμείλικτοι και η ανάγκη για τη μέγιστη κερδοφορία μεγάλη και το γνωρίζω πάρα πολύ καλά. Αλλά λίγη κοινωνική σκέψη και αντίληψη δεν βλάπτει...
Ξεχασμένη Είδηση...
Από ένα blog λοιπόν την περασμένη εβδομάδα αλίευσα μια είδηση που αναφερόταν στην αυτοκτονία ενός φαντάρου μέσα στη σκοπιά σε ένα στρατόπεδο του Έβρου. Φυσικά φαντάζομαι πως τα ηλεκτρονικά μέσα δεν αναφέρθηκαν όσο θα έπρεπε σε αυτό το γεγονός και αν το έκαναν, θα αφορούσε λόγους εντυπωσιασμού, καθώς πάντα ένα θέμα με αίμα πουλάει... Κάθισε όμως κανείς να αναρωτηθεί ποιες συνθήκες και ποια γεγονότα οδήγησαν τον ταλαίπωρο αυτόν άνθρωπο στο απονενοημένο διάβημα; Αντιθέτως όλα τα μέσα και ιδίως τα φιλοκυβερνητικά έκαναν σημαία την είδηση περί μείωσης της θητείας κτλ( Σημειωτέον, όταν ακούτε στα Μέσα για σενάρια μείωσης της θητείας, σημαίνει πως έρχονται εκλογές). Αλλά και πόσους από μας άραγε άγγιξε στ' αλήθεια αυτό το γεγονός ή μήπως όλοι σκεφτήκαμε τη γνωστή ρήση: Μακριά από τον κ..ο μας και όπου θέλει ας είναι!!Εμάς το βύσμα μας να είναι καλά...
Κάτι τέτοιες ώρες μου έρχονται στο μυαλό οι δικές μου στρατιωτικές αναμνήσεις από τη θητεία μου στον Έβρο και όσο κι αν ακουστεί ανατριχιαστικό μπορώ και καταλαβαίνω τα παιδιά που δίνουν ένα τέτοιο τέλος...Θυμάμαι χαρακτηριστικά αυτές τις μαύρες μέρες της ατέλειωτης μοναξιάς που σε έβαζε σε σκέψεις, σε αγρίευε και σε έκανε άλλον άνθρωπο...Φυλώντας σκοπιά με γεμάτη γεμιστήρα οπλισμένη, σκεφτόμουν τι έκανα λάθος και με έστειλαν εκεί...Τουλάχιστον είχα την τύχη να γνωρίσω πολλά αξιόλογα άτομα, η συζήτηση με τα οποία σε ξαλάφρωνε καθώς όλοι είχαμε τις ίδιες έννοιες...Επίσης θυμάμαι χαρακτηριστικά τρεις - τέσσερις περιπτώσεις παιδιών που δεν την πάλευαν και πήραν αναβολή. Και τέλος θυμάμαι το δάκρυ που έφυγε από τα μάτια μου αφήνοντας τη μονάδα την ημέρα που απολύθηκα. Δάκρυ ανακούφισης αλλά και συμπόνοιας σε αυτούς που έμεναν πίσω...
Αγαπητέ άγνωστε φίλε R.I.P. . Μπορεί για εσένα να μη δημιουργήθηκε κανένα group στο facebook, αλλά αυτός που βλέπει από εκεί ψηλά, πιστεύω πως καταλαβαίνει...
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Ιδρυτική Διακήρυξη και Θεματολογία...
Εν κατακλείδι λοιπόν, το blog θα είναι κοινωνικό-αθλητικό-οικονομικό-πολιτικό-πολιτιστικό-περιβαλλοντολογικού ενδιαφέροντος με έμφαση σε γεγονότα είτε που μας συμβαίνουν καθημερινά και μας κάνουν εντύπωση, είτε συμβαίνουν σε γενικότερο επίπεδο και θάβονται από τα Μέσα Μαζικού Επηρεασμού...