Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Ο βιασμός κάθε έννοιας δημοκρατίας...

Παρατηρώντας τις εξελίξεις στην πατρίδα μας, και όντας απηυδισμένος από το καθεστώς της ανελευθερίας που βιώνουμε, κάθισα σήμερα το απόγευμα και άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο το τι είναι δημοκρατία...Ένα πολίτευμα που βαυκαλιζόμαστε πως γεννήθηκε στη χώρα μας, όμως πιστεύω πως όπως το εφαρμόζουμε σήμερα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που πραγματικά σημαίνει...Επειδή όμως μπορεί κάτι να κάνω λάθος, μπήκα να ψάξω για να βεβαιωθώ...Δημοκρατία, λοιπόν σύμφωνα με τη wikipedia, είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από το λαό, ασκείται από το λαό και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού...Και συνεχίζει παρακάτω εξηγώντας το ρόλο της κυβέρνησης, τα εργαλεία που προάγουν τη δημοκρατία (εκλογές, δημοψήφισμα κλπ), αλλά αναφέροντας επίσης πως το πολίτευμα θα πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών και όχι των ολίγων εκλεκτών...
Μετά από αυτήν την επιβεβαίωση, οι συνειρμοί μπορούν να γίνουν με μεγαλύτερη ασφάλεια...Δεν ξέρω για εσάς, αλλά στο φτωχό μυαλό μου, έρχονται άμεσα αρκετές περιπτώσεις που όλα τα παραπάνω πάνε περίπατο και εμείς τα θεωρούμε δεδομένα και συνεχίζουμε να κοιμόμαστε...Και γίνομαι άμεσα πιο συγκεκριμένος...

Καθαρή χούντα
Σήμερα είναι μια πολύ δύσκολη ημέρα για όσους κινούμαστε στην πρωτεύουσα...Σήμερα επισκέφθηκε την πόλη μας, όπως όλοι θα έχετε ακούσει ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών...Για να συζητήσει με τους δικούς μας φωστήρες τα προβλήματα της χώρας λένε τα παπαγαλάκια...Για να τονώσει το προφίλ της παράταξης του λίγο πριν τις εκλογές στη Γερμανία λέω εγώ, μετά από τις οποίες οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Έτσι και αλλιώς, η χώρα βρίσκεται υπό (οικονομική και όχι μόνο) κατοχή και αυτοί που κρατούν τις τύχες της στα χέρια τους, βρίσκονται εκτός συνόρων και οι εσωτερικοί είναι τα πειθήνια πιόνια τους...Τελοσπάντων επανέρχομαι...Σήμερα λοιπόν η Αθήνα μοιάζει πραγματικά με φρούριο και όποιος κινήθηκε πέριξ του κέντρου θα το διαπίστωσε εύκολα...Υπάρχουν διάσπαρτοι αστυνομικοί παντού λες και βρισκόμαστε σε πόλεμο...Αλλά το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι...Σήμερα και επίσημα απαγορεύονται λέει οι διαδηλώσεις και κάθε είδους δημόσια ή υπαίθρια συνάθροιση...Χούντα δηλαδή και επίσημα και δεν μιλά και δεν αντιδρά ουδείς...Από μια κυβέρνηση εντελώς αυταρχική...Η πλάκα είναι ότι μόλις το 2011 όταν ξαναεφαρμόστηκε το μέτρο αυτό από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία έβγαινε και έσκουζε για χουντικές μεθόδους της κυβέρνησης του μνημονίου...Σήμερα δύο χρόνια μετά, όχι μόνο συγκυβερνούν οι δύο, αλλά εφαρμόζουν και τις ίδιες ακριβώς τακτικές...Και μετά έχουν το θράσος παρότι μειοψηφίες, να θεωρούνται δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, ενώ πρόκειται για κοινά και σκληρά, απολυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα...Αφού πάντως αποφάσισαν να απαγορεύσουν τις δημόσιες συναθροίσεις, απορώ πως δεν σκέφτηκαν να αποτρέψουν τις ουρές στα ιατρεία του ΙΚΑ, από τράπεζες, τον κόσμο από τις καφετέριες και γενικά από μέρη που μαζεύονται πολλοί μαζί, όπως επίσης και από τα αστικά λεωφορεία και άλλα μέσα μεταφοράς στα οποία ως γνωστόν καθημερινά συνωστίζεται πολύς κόσμος...Τους έχω ικανούς να το έκαναν και αυτό...Βλέπετε το μυαλό τους είναι τόσο λίγο και φτωχό, και ταυτόχρονα ρυθμισμένο αυτόματα να αποκρούει κάθε ψήγμα κοινής λογικής...

Οι εκλογές ως μέσο εκφοβισμού
Κάθε φορά που κάθε κυβέρνηση, με όποια μορφή αυτή και αν υφίσταται, θέλει να περάσει ένα νομοσχέδιο με επαχθή μέτρα και συνεχείς περικοπές, και κάθε φορά που τα πρόβατα-βουλευτές απειλούν με διαρροές, τότε πάνω από το κεφάλι μας πλανάται φοβερό το φάντασμα των εκλογών...Η κυβέρνηση απειλεί πως αν δεν περάσουν οι νόμοι, θα πάμε άμεσα σε εκλογές...Τότε ξεκινούν δράση τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ που αναλύουν το πόσο οδυνηρές θα είναι οι εκλογές για την κατάσταση της χώρας...Έχουμε δηλαδή φτάσει στο άκρων άωτον της παράνοιας και συνεχώς θέτουμε σε αυτή νέα όρια...Κατ΄ αρχάς οι εκλογές (έστω και με αυτά τα ερμαφρόδιτα εκλογικά συστήματα που ευνοούν κάποια κόμματα) είναι το κατ' εξοχήν εργαλείο που προάγει τη δημοκρατία...Υπό αυτήν την έννοια οι εκλογές δεν είναι απειλή, αλλά είναι μια πάσα στο λαό να πάρει θέση απέναντι στην κατάσταση την οποία βιώνουμε...Αυτοί όμως απειλούν με εκλογές, εκφοβίζοντας πως η κατάσταση τότε θα γίνει χειρότερη, θα οδηγηθούμε σε ακυβερνησία, θα έρθει το χάος, ο εμφύλιος και δεν ξέρω εγώ άλλο τι...Δεν ξέρω πραγματικά τι θα προκύψει μετά από ενδεχόμενες εκλογές για να πω...Αυτό όμως που σίγουρα ξέρω, είναι πως προσωπικά από τα επικοινωνιακά success stories που μας πλασάρουν ενώ η ανεργία καλπάζει, η κατάσταση χειροτερεύει και φως δε φαίνεται με τίποτα στην άκρη του τούνελ, εγώ προτιμώ κάτι άλλο...Και εντέλει προτιμώ να καταστραφώ με εκλογές, παρά να σωθώ, όπως τουλάχιστον εννοούν τη σωτηρία αυτοί, που κρατούν τις τύχες της ζωής μας στα χέρια τους...Επίσης να προσθέσω κάτι άλλο για όλους αυτούς που δε θέλουν εκλογές κάθε τρεις και λίγο και θέλουν να εξαντλείται η τετραετία για να μπορεί μια κυβέρνηση να ολοκληρώσει το έργο της...Θα συμφωνούσα σε αυτό, αν δεν υπήρχαν οι ανακολουθίες που συμβαίνουν αμέσως μετά τις εκλογές...Για παράδειγμα όταν μια κυβέρνηση άλλα υπόσχεται προεκλογικά σαν πρόγραμμα και μετά τις εκλογές εφαρμόζει τα ακριβώς αντίθετα, τότε δεν βλέπω το λόγο να συνεχίσει να κυβερνά...Και δικαιολογίες του τύπου δεν ξέραμε, αλλιώς μας τα είχαν παρουσιάσει οι προηγούμενοι είναι τόσο φτηνές και γελοίες που ούτε τα μικρά παιδιά δεν διανοούνται να χρησιμοποιήσουν...

Οι αλητείες των εθνοπατέρων

Κάτι άλλο που σίγουρα δεν είναι διόλου δημοκρατικό και όχι μόνο αυτό, αλλά εξοργίζει κάθε σκεπτόμενο παρατηρητή, είναι τα προνόμια που διατηρούν οι βουλευτές...Στο δημοκρατικό πολίτευμα κανονικά οι βουλευτές είναι υπηρέτες της λαϊκής βούλησης και σκοπός τους είναι να προασπισθούν τα δικαιώματα των πολιτών, οι οποίοι άλλωστε για το λόγο αυτό τους εξέλεξαν...Στην πράξη όμως για μία ακόμη φορά η έννοια της δημοκρατίας εξευτελίζεται...Οι εθνοπατέρες καλυμμένοι πίσω από την ασυλία τους κάνουν του κεφαλιού τους...Βρίζονται στις αίθουσες της βουλής σαν τους χειρότερους κάφρους...Συμμετέχουν σε εξεταστικές και προανακριτικές επιτροπές και σαν πόρισμα βγάζουν το απόλυτο τίποτα, στοχοποιώντας τα μικρά ψάρια και αφήνοντας τους ιπποπόταμους ανέγγιχτους. Καταστρατηγούν ακόμη και δικαστικές αποφάσεις, αρνούμενοι να τις εφαρμόσουν όπως έγινε πρόσφατα στην περίπτωση της κρατικής τηλεόρασης...Δε διστάζουν να αφήνουν αδικήματα να παραγράφονται για να καλύπτουν το σινάφι τους...Μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια εξετάζοντας ατέλειωτες λίστες φοροφυγάδων, για τις οποίες τα αποτελέσματα τους δεν τα μαθαίνουμε ποτέ..Το παίζουν υπερασπιστές του απλού λαού, τη στιγμή που δεν τόλμησαν  όλα αυτά τα χρόνια να αγγίξουν κανέναν μεγαλοκαρχαρία που λυμαίνεται τη χώρα...Όλες αυτές οι πρακτικές των βουλευτών με την καθοδήγηση των κομμάτων τους, αντιβαίνουν σε κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλά αυτοί δε δίνουν σημασία...Δεν τους νοιάζει που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς προστασία γιατί θα γίνουν έρμαια των δίκαιων αντιδράσεων των πολιτών...Τους αρκεί η προστασία των καναλιών, των εφημερίδων, των νταβατζήδων και γενικά της φωτισμένης ολιγαρχίας, τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετεί ξεδιάντροπα κάθε κυβέρνηση μέσα από ένα βρώμικο και υπόγειο δούναι και λαβείν...Και ίσως το χειρότερο είναι πως τέτοιες συμπεριφορές είναι γνώρισμα των βουλευτών όλων των κομμάτων...Γιατί και αυτοί της αντιπολίτευσης μπορεί κάποιες φορές να σκούζουνε για τις αδικίες, αλλά δεν έχω δει ποτέ να αντιδρούν μπροστά στα σκανδαλώδη προνόμια που απολαμβάνουν οι 300 (ασυλία, γραμματείς αποσπασμένους στα γραφεία τους, αυτοκίνητα πανάκριβα, ανταλλάγματα για συμμετοχές σε τηλεοπτικές εκπομπές και πολλά άλλα)...


Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω επί του θέματος...Εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα και ειλικρινά με εξοργίζει όλη αυτή η κατάσταση...Και επίσης με στενοχωρεί που η δημοκρατία που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα της έλαχε να πεθάνει ξανά στη χώρα μας...

Αν υπάρχουν λύσεις κατά την άποψη μου, για να αναστραφεί η κατάσταση; Υπάρχουν, θέλουν δουλειά πολλή, αλλά υπάρχουν...Και αφορούν ενέργειες που ευνοούν την άμεση δημοκρατία και τη συνεχή συμμετοχή μας σε κοινωνικά δρώμενα, πράγματα τα οποία θα αναλύσω σε κάποιο επόμενο post. Αυτό που πρέπει απλά όλοι να θυμόμαστε είναι κατά την άποψη μου, ότι αφενός το δημοκρατικό μας δικαίωμα δεν εξαντλείται σε μια απλή συμμετοχή στις κάλπες κάθε φορά που γίνονται εκλογές, και αφετέρου πως δεν μπορούμε να ζητάμε δημοκρατία, όταν στην ατομική μας καθημερινότητα δεν προάγουμε την έννοια αυτή και δεν την εφαρμόζουμε...

Αυτά προς το παρόν...Με την ευχή αν κάποιος είναι λάθος και υπερβολικός αυτός να είμαι εγώ και όχι η wikipedia. Αν και τείνω να πιστέψω πως δυστυχώς αμφότεροι είμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση...

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Τα λεφτά, τα λεφτά, ποιος τα ανακάλυψε;

Ευρισκόμενοι στα μέσα του σωτήριου έτους 2013, η κρίση μας έχει αγγίξει όλους για τα καλά και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο θαρρώ πως φοβάται να παραδεχθεί την αλήθεια...Η οικονομική κατάσταση της χώρας μοιάζει να βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, όσο και αν μερικοί προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο και να μας πείσουν για το αντίθετο και αυτό έχει σίγουρα επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση όλων μας. Το βιώνουμε στην καθημερινότητα μας όλη την τετραετία αυτή, ύστερα από τις διάφορες περικοπές που έχουμε υποστεί και τα δυσβάσταχτα ποσά που καλούμαστε να καταβάλουμε στο κράτος με τη μορφή φόρων, μέτρων και χαρατσιών...Για τα οποία φυσικά θα μιλήσουμε εν καιρώ...

Κοιτάζω τη ζωή μου, την τελευταία τριετία και διαπιστώνω το ίδιο ακριβώς...Προσπαθώ να βρω από που θα εξοικονομήσω χρήματα και πως θα μειώσω το καθημερινό μου εξοδολόγιο...Συνήθειες που ήταν αγαπημένες μου, πλην όμως κόστιζαν αρκετά, έπαψαν να αποτελούν μέρος του εβδομαδιαίου μου προγράμματος. Οι έξοδοι έχουν φυσικά περιοριστεί κυρίως στα Σαββατοκύριακα, ακόμα και οι απλές βόλτες για έναν καφέ..Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως κάπου κάπου δεν πραγματοποιούνται οι περίφημες ανοιχτές βόλτες, που βγαίνεις και ξεχνάς να γυρίσεις σπίτι...Σε γενικές γραμμές πάντως, τα έξοδα έχουν όσο το δυνατόν εξορθολογιστεί και τα περιττά μοιάζουν να πηγαίνουν περίπατο, μαζί με χόμπι και ασχολίες που μου γέμιζαν τον ελεύθερο χρόνο...Επίσης για αγορές ούτε λόγος...Μόνο τα απολύτως απαραίτητα...Πάνε οι εποχές που κάποιοι έκαναν μια βόλτα στα μαγαζιά και επέστρεφαν με δέκα σακούλες ψώνια...Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν φυσικά και οι καλοκαιρινές διακοπές, τις οποίες για φέτος και ίσως για χρόνια τις πήρε ο άνεμος...Η ίδια κατάσταση δηλαδή πάνω κάτω που συμβαίνει στην πλειοψηφία των συνομηλίκων μου...Και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο, σε σημείο, που η γενιά των τριαντάρηδων να μοιάζει σαν μια χαμένη γενιά..

Παρατηρώ όμως διάφορες συμπεριφορές την περίοδο αυτή, που πραγματικά με ενοχλούν και σε αρκετές περιπτώσεις με βγάζουν από τα ρούχα μου...Κατανοώ την κατάσταση, τη βιώνω άλλωστε και εγώ στην καθημερινότητα μου, η οποία έχει γίνει σχεδόν ανυπόφορη...Όμως, παρά την κρίση και την ομολογουμένως μεγάλη οικονομική στενότητα, δεν μπορώ με τίποτα να δικαιολογήσω συμπεριφορές όπως αυτές που θα περιγράψω αμέσως τώρα...

Γκρίνια και κακομοιριά
Κατ΄αρχάς η δύσκολη οικονομική κατάσταση έχει αναπτύξει μέσα μας μια γκρίνια και μια μεμψιμοιρία που καταντάει πολλές φορές ανυπόφορη...Συνέχεια παρατηρώ ανθρώπους που το παίζουν κακομοίρηδες και κλαίγονται με το παραμικρό για το κακό που τους βρήκε...Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι αυτοί προ κρίσης απολάμβαναν προνόμια εκτός οποιασδήποτε λογικής...Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που έμειναν άνεργοι ή άστεγοι...Αυτοί έχουν κάθε δικαίωμα να παραπονιούνται, παρότι τις περισσότερες φορές αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την πεζή πραγματικότητα με αξιοζήλευτη αξιοπρέπεια...Αναφέρομαι σε βολεμένους, που επειδή υπέστησαν μια (μπορεί και σημαντική) μείωση μισθού, χάνουν την αξιοπρέπεια τους γκρινιάζοντας για ένα καθεστώς που σε τελική ανάλυση οι ίδιο στήριζαν όλον αυτόν τον καιρό...Μιλώ για ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια προκλητικά απολάμβαναν προνόμια, που η συντριπτική πλειοψηφία των απλών εργαζομένων δεν τα είχε δει ούτε στο πιο τρελό της όνειρο...Και αυτοί οι άνθρωποι γκρινιάζουν...Συμφωνώ με την αντίδραση για έναν λαό που έχασε κεκτημένα αιώνων εν μια νυκτί...Όμως με μαχητικότητα και αξιοπρέπεια...Όχι με κακομοιριά και με ψεύτικους οδυρμούς, την ίδια στιγμή που γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά πεινάν και έχουν ανάγκες σοβαρές...

Κρίση και σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων
Φυσικά η κρίση έχει επηρεάσει σοβαρά και τις ανθρώπινες σχέσεις και ιδίως αναφέρομαι στις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα...Τώρα και τελευταία όλο και περισσότερο γίνομαι μάρτυρας περιπτώσεων που άνδρες και κυρίως γυναίκες επιλέγουν σύντροφο όχι με κριτήριο το χαρακτήρα και τον τύπο ή έστω την εξωτερική εμφάνιση, αλλά με βάση το πορτοφόλι του άλλου...Ειλικρινά, επειδή δεν μου αρέσει να γενικεύω, δεν θα προέβαινα στο σχολιασμό αυτό ποτέ, αν δεν είχα δει περιπτώσεις τέτοιες πάμπολλες τον τελευταίο καιρό, σε σημείο που να αναρωτιέμαι για το που πάει αυτή η κοινωνία...Βλέπω λοιπόν άνδρες να ψάχνουν για τον έρωτα της ζωής τους, αναλογιζόμενοι την οικονομική επιφάνεια των γυναικών και των οικογενειών τους...Βλέπω επίσης άνδρες που πιστεύουν πως το φουσκωμένο πορτοφόλι τους, είναι μια αίσθηση κοινωνικού πρεστίζ και γιατί όχι μια προέκταση του μορίου τους...Και κάνουν πράγματα απίθανα, τα οποία οι γυναίκες αρκετές φορές επικροτούν...Ω της παράνοιας δηλαδή φίλοι μου...Για παράδειγμα βλέπω  μεγάλους ανθρώπους με λεφτά (ηλικία 50 και άνω) να την πέφτουν σε κοριτσάκια σαν τα κρύα τα νερά επιδεικνύοντας την οικονομική τους επιφάνεια, προσφέροντας εντυπωσιακά δώρα...Και το χειρότερο δεν είναι αυτό...Το χειρότερο είναι ότι τα κορίτσια αυτά ενδίδουν τελικά χωρίς πολύ μεγάλη αντίσταση (ναι να ενδίδουν)...Δεν ξέρω, μπορεί να σκέφτονται πως έτσι θα φτιάξουν τη ζωή τους, σκεπτόμενες πως  θα κάνουν την τύχη τους...Μπορεί να σαν φαίνεται παράξενο, αλλά συμβαίνει και σε μάλιστα σε σχετικά ευρεία κλίμακα...Σήμερα όσοι έχουν λεφτά, έχουν στα χέρια τους όλο το παιχνίδι...Δεν παραπονιέμαι για αυτό...Ίσα ίσα που αν είχα λεφτά θα υποψιαζόμουν πως όποια με πλησιάζει το κάνει από συμφέρον...Ενώ τώρα, ξέρει ότι στο μόνο που μπορεί να βασιστεί είναι η καλή μου η καρδιά (λέμε τώρα)...Αυτό είναι και το μόνο καλό στην όλη φάση...Ότι δηλαδή όταν σε πλησιάζει ή πλησιάζεις μια κοπέλα και δέχεται, ξέρεις ότι δεν σε θέλει για τα λεφτά, τα οποία φυσικά από την πρώτη στιγμή έχεις ξεκαθαρίσει πως δεν έχεις...Κάτι άλλο έχει εκτιμήσει πάνω σου, ή απλά είναι τελείως απελπισμένη...Για να μην σας πω, ότι σε αυτό το θέμα είμαι τόσο ανένδοτος, που και λεφτά πολλά να είχα, θα φρόντιζα να το απέκρυπτα επιμελώς στα πρώτα βήματα μιας γνωριμίας, προκειμένου να βεβαιωθώ, πως ο άλλος δεν έρχεται κοντά μου για αυτά...Αξιοπρέπεια λοιπόν φίλοι μου και εδώ...Γιατί όσο και να με πείτε υπερβολικό, έχω δει κάποιες περιπτώσεις τώρα τελευταία που είναι θαύμα που τα μαλλιά μου είναι ακόμη στη θέση τους...Για τόσο ξεδιάντροπο παιχνίδι μιλάμε και κάποιοι το βλέπουν σαν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο...Δυστυχώς κρίμα...Αυτό μόνο και τίποτε άλλο...

Επίδειξη και κοινωνική πρόκληση

Φυσικά κανείς δεν αντιλέγει πως σήμερα όσοι έχουν οικονομική επιφάνεια, μπορούν και επιβάλλονται ενώ γίνονται και εύκολα αντιληπτοί...Ο παράς δεν κρύβεται, όπως λέει και ο σοφός λαός...Για το τελευταίο βάζουν και οι ίδιοι το δαχτυλάκι τους και αυτό πραγματικά με εξοργίζει πολύ...Στον καιρό που σχεδόν το ένα τέταρτο και πάνω του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, το να κάνει κάποιος επίδειξη πλούτου και να ξοδεύει ασύστολα αποτελεί κοινωνική πρόκληση...Τα ακριβά αυτοκίνητα, τα πανάκριβα ρολόγια και κοσμήματα και τα επώνυμα πανάκριβα ρούχα είναι δικαίωμα του καθενός να τα κατέχει, από τη στιγμή που έχει την αντίστοιχη οικονομική επιφάνεια...Ας τα έχει να τα χαίρεται...Όμως όταν κάνει επίδειξη, με σχεδόν ξεδιάντροπο τρόπο, τη στιγμή που δίπλα τους άλλοι πεινούν και φυτοζωούν αυτό παύει να αποτελεί δικαίωμα του και μετατρέπεται σε αφορμή για σφαλιάρα...Ακόμη χειρότερα, όταν κάποιος παριστάνει τον τρανό επιχειρηματία και σκορπά τα χρήματα δεξιά και αριστερά, και την ίδια στιγμή ο ίδιος άνθρωπος, κάνει περικοπές στα μεροκάματα των εργαζομένων του και καθυστερεί τις πληρωμές τους, προφασιζόμενος την κρίση, τότε αυτό ξεφεύγει από τα όρια της λογικής και υπεισέρχεται σε αυτά της οικονομικής παράνοιας, την οποία όλοι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια χωρίς δυστυχώς να αντιδρούμε καθόλου...Επειδή λοιπόν οι εποχές είναι περίεργες και επειδή αρκεί μια τόση δα σπίθα για να ανάψει μεγάλη πυρκαγιά, θαρρώ πως καλό θα είναι η επίδειξη του πλούτου να αποφεύγεται επειδή προκαλεί...Με ότι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό...

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο σε σχέση με το θέμα χρήμα την σήμερον ημέρα...Το χρήμα που σίγουρα δεν φέρνει την ευτυχία, απλά  αποτελεί ένα μέσο για μια καλύτερη ζωή σε λογικά πάντα πλαίσια...Το χρήμα που δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό και μέσο επίδειξης και προβολής, ιδίως σήμερα που πολλοί συνάνθρωποι μας στερούνται ακόμα και τα προς το ζειν...Το χρήμα και τα λεφτά εντέλει που δεν φταίει αυτός που τα ανακάλυψε...Αλλά αυτός που παράλειψε να μας πει, τι παθαίνει ο άνθρωπος με του παρά τη φόλα...Και επίσης, αυτός που τα μοίρασε και ανάγκασε κάποιους να πεθαίνουν της πείνας και άλλους να τα χρησιμοποιούν για να επιβάλλονται πατώντας επί πτωμάτων...

υγ1 Καλώς σας βρήκα φίλοι μου, ξανά μετά από τόσο μεγάλο διάστημα...Θα τα λέμε πλέον πολύ συχνά...