Όπως εν χορώ αναφέρουν όλοι οι ειδικοί και οι παρατρεχάμενοι τους, ίσως το μεγαλύτερο διακύβευμα των προσεχών εκλογών είναι το αν θα υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση για να κυβερνήσει τον τόπο αυτό. Ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι αυτός και ύστερα από πόσες εκλογικές αναμετρήσεις θα προκύψει, όντως η αυτοδυναμία είναι ένα ζητούμενο που απασχολεί όλους σε αυτές τις εκλογές...Ποιος στ' αλήθεια νοιάζεται για τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών της χώρας; Ενώ για τις καρέκλες, τα ποσοστά και τις έδρες νοιάζονται άπαντες...
Την αυτοδύναμη κυβέρνηση την επιζητούν και τα δύο μεγάλα κόμματα...Κατ' αρχάς την επιζητεί εναγωνίως ο κουρασμένος πρωθυπουργός της χώρας...Ο άνθρωπος που τολμά και ζητά από το λαό νωπή εντολή για να μπορέσει να διαχειριστεί τα προβλήματα της χώρας και την οικονομική κρίση που γίνεται ολοένα και περισσότερο αισθητή...Ξεχνάει πως και ο ίδιος είναι μέρος του προβλήματος και παρουσιάζεται σαν να σηκώθηκε από έναν πενταετή λήθαργο...Ας τον ξυπνήσει κάποιος για να του πει πως την τελευταία πενταετία, τα ηνία της χώρας υποτίθεται πως τα κρατά ο ίδιος στα χέρια του και στην ουσία δεν έκανε τίποτε θετικό...Φυσικά υπάρχει ο αντίλογος που υποστηρίζει πως τα περιθώρια που είχε ιδίως τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ στενά από τη στιγμή που είχε πάνω από το κεφάλι του τη δαμόκλειο σπάθη της οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας...Για αυτό άλλωστε οι υποστηρικτές του λένε, πως δεν κατάφερε να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε στο μυαλό του, παρά μόνο ελάχιστες εξ αυτών...Ευτυχώς λέω εγώ....Διότι όταν ένας από αυτούς αναφέρεται σε μεταρρυθμίσεις εννοεί σε ξεπουλήματα, χατίρια σε επιχειρηματίες, ιδιωτικοποίηση φιλέτων κλπ...Επομένως άγιο είχαμε σε σχέση με το θέμα αυτό..
Συμπερασματικά, επί μια πενταετία η χώρα βούλιαξε ακόμη περισσότερο στα προβλήματα της, ενώ τα σκάνδαλα επί πολλών θεμάτων βρίσκονταν καθημερινά σε πρώτο πλάνο...Τουλάχιστον τώρα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι μόνοι που δικαιούνται να είναι ικανοποιημένοι είναι κάποιοι γαλάζιοι ημέτεροι, οι οποίοι βολεύτηκαν στις πλάτες του λαού...Άρα πως ζητά αυτοδυναμία και νωπή λαϊκή εντολή και μιλά κουνώντας τα χέρια του σαν τροχονόμος...Νωπά λαχανικά ευχαρίστως να του δοθούν στο πρόσωπο και όχι για φαγητό...
Το χειρότερο όλων δεν είναι η αναποτελεσματικότητα του τωρινού πρωθυπουργού, ούτε η ανικανότητα του...Το χειρότερο είναι ότι κοιτώντας τις εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν σε πιάνει μελαγχολία και σκεπτικισμός τουλάχιστον...Το γεγονός είναι πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προβάλλεται πλέον από πολλούς ως η σωτήρια λύση που θα σώσει τη χώρα και θα εξαφανίσει από προσώπου γης τα προβλήματά που μας βασανίζουν...Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, κύριοι των Μ.Μ.Ε και διάφοροι άλλοι που μυριστήκατε ξανά φαγοπότι και μαζευτήκατε σαν τα κοράκια...Για όσους δεν καταλαβαίνουν το ύφος μου, να ξεκαθαρίσω πως δεν αμφισβητώ τις προθέσεις του Γιώργου...Αμφισβητώ την ικανότητα του, αλλά κυρίως φοβάμαι τους συν αυτώ και τη μανία τους...Όπως τους αντίστοιχους μπλε φοβόμουν το 2004 και φοβάμαι πως οι φόβοι μου δεν ήταν καθόλου αβάσιμοι...Άλλωστε και ο ίδιος υπήρξε μεγαλόσχημος υπουργός κυβερνήσεων, που μόνο φιλολαϊκές αποφάσεις δεν λάμβαναν...
Και οι δύο υποψήφιοι πρωθυπουργοί δε ζητούν απλά την ψήφο μας...Ζητούν εκβιαστικά αυτοδυναμία για να παράγουν έργο, αλλά και για να μην έρθει ο αντίπαλος στην εξουσία...Ζητούν να τους ξαναεμπιστευτούμε το μέλλον της χώρας στα χέρια τους. Το μέλλον της χώρας είναι σοβαρή υπόθεση κύριοι...Δεν είναι ούτε playstation, ούτε αλυσίδα από ποδήλατο...Δεν είναι ούτε σουβλάκια και μπάλα, ούτε κολύμβηση και γυμναστική κύριοι...Που προσπαθείτε να μας πείσετε πως διαφέρετε τόσο πολύ σαν κόμματα, για να συσπειρώσετε τους οπαδούς σας για να μην ξεφύγουν από το μαντρί...Σαν πρόβατα τους συμπεριφέρεστε, αλλά ελπίζω πως ο λαός πλέον έχει ξυπνήσει και θα δώσει ηχηρή απάντηση...Απάντηση σε δύο ανθρώπους, που λόγω ονόματος και οικογενειακής παράδοσης, εμφανίζονται σαν οι εγγυητές του μέλλοντος της χώρας, ενώ αν δεν συνέτρεχαν οι παραπάνω προϋποθέσεις θα βρίσκονταν στα αζήτητα...
Υπάρχει ένα σοβαρό κομμάτι του πληθυσμού που τρέμει το ενδεχόμενο της ακυβερνησίας, η οποία ενδεχομένως να προέλθει αν κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δε συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό...Είναι πραγματικά πολλοί, από όσο μπορώ να αφουγκραστώ, αυτοί που φοβούνται το συγκεκριμένο ενδεχόμενο και αυτός ο φόβος ενδεχομένως τελικά θα τους στρέψει να ψηφίσουν ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, σαν έσχατη επιλογή...Καταλαβαίνω το φόβο αυτών των ανθρώπων...Αλλά έχω να τους πω, πως κατά την ταπεινή μου άποψη, όλα αυτά τα χρόνια που τη χώρα κυβερνούσαν πανίσχυρες κυβερνήσεις, δεν είδαμε καμία πρόοδο. Ίσα ίσα είδαμε αλαζονικούς πρωθυπουργούς, που ένιωσαν πως δεν τους αγγίζει τίποτα...Πρωθυπουργούς που αφού πήραν την ψήφο του λαού, στη συνέχεια κάθισαν στην καρέκλα τους σαν το Βούδα και άφησαν την αυλή τους να κατατρώει τις σάρκες και την περιουσία του λαού...Επομένως, τι προσέφερε τόσα χρόνια πέρα από αλαζονεία, διαφθορά και σπατάλες η παρουσία ισχυρών κυβερνήσεων στη χώρα;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο, υπεισέρχεται και η ευθύνη των μικρών κομμάτων...Τα οποία αποδεικνύονται πολύ λίγα σε ποιότητα και σε παρέμβαση, τη στιγμή που έχουν απέναντι τους δύο μεγάλα μεν, αλλά παλιά, γερασμένα και απαξιωμένα κυβερνητικά κόμματα...Γενικά μιλώντας για τα τρία μικρότερα κόμματα να πω πως δεν τα έχω σε εκτίμηση με βάση αυτά που πρεσβεύουν...Αλλά, επειδή η κριτική είναι ωραία και εύκολη, θα ήθελα να τα δω να μετέχουν των αποφάσεων...Γιατί όχι να μη συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με βάση προγραμματικές συμφωνίες και να πάρουν στην κατοχή τους έστω κάποια υπουργεία...Δεν μου αρκεί το όχι σε όλα, που λένε και η συνεχής κριτική τους...Θέλω να τα δω να διατυπώνουν προτάσεις, να εκφράζουν λύσεις για τα προβλήματά της χώρας και να προτείνουν καινοτόμες ιδέες...Αυτή είναι η έννοια της αντιπολίτευσης..Να ασκείς κριτική χωρίς υστεροβουλία, να προτείνεις πράγματα και να είσαι αποφασισμένος να πάρεις στα χέρια σου μια μορφή εξουσίας, προκειμένου να εφαρμόσεις τις προτάσεις σου...Και αντί να παρακολουθούμε όλα αυτά, τι βλέπουμε; Βλέπουμε μια Αλέκα, προσκολλημένη στην τακτική του όχι σε όλα,των απαρχαιωμένων προτάσεων, της στείρας κριτικής, του υποτιθέμενου ενδιαφέροντος για τον εργαζόμενο και της παντελούς απουσίας προτάσεων... Για τον cool Αλέξη δεν έχω να πω τίποτα, αλλά το θέμα είναι πως στην πραγματικότητα ούτε και αυτός μπορεί να πει κάτι...Για την ακρίβεια για να πει κάτι, θα πρέπει να πάρει το τυπικό οκ των 11 συνιστωσών του κόμματος, αποδεικνύοντας πως το βαρέλι της αριστεράς δεν έχει πάτο...Και στην άκρη δεξιά ο Γιώργαρος, ο οποίος πασχίζει να κερδίσει δημοσιότητα προτείνοντας για υποψηφίους του κόμματος τον Ηλία Ψινάκη και τον χαλκέντερο Γιώργο Ανατολάκη, ποντάροντας σε συγκεκριμένα target groups, και αποδεικνύοντας πως η γραφικότητα στην Ελλάδα δεν έχει όρια...Με αυτά τα δεδομένα, δεν υπάρχουν προοπτικές συνεργασίας...Τα μικρά κόμματα και αυτά προτιμούν το παιχνίδι των εντυπώσεων και προτιμούν να έχουν το ρόλο του προπονητή της εξέδρας...Για να είμαστε ειλικρινείς, το παράδειγμα του (βρώμικου) 89 δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικό..
Αυτά είχα να πω σε σχέση με τον ψευτο-εκβιασμό της ακυβερνησίας σε σχέση με την αυτοδυναμία..Ένα ψευτοδίλημμα που εγκλωβίζει το λαό, για να του υφαρπάξει για μια ακόμη φορά την ψήφο. Το έργο, υπό τη σκηνοθεσία των μέσων ενημέρωσης είναι χιλιοπαιγμένο και μοιάζει βαρετό...Ας το πουλήσουν εκεί που τους παίρνει...Διότι από κουτόχορτο χορτάσαμε πλέον, δεν πάει άλλο...Και τον δικομματισμό τον βαρεθήκαμε εντελώς...Και την οικογενειοκρατία επίσης...
υγ1 Δυσκολεύομαι ειλικρινά στο να καταλήξω στο τι είναι χρήσιμο αυτή τη στιγμή για τον πολύπαθο τόπο...Δεν πιστεύω πως υπάρχει ιδανική συνταγή...Δεδομένα αναλύω απλώς και καταλήγω στο συμπέρασμα πως το πολιτικό μας σύστημα είναι χρεοκοπημένο προ πολλού...
υγ2 Και εγώ πιστεύω πως το παραμύθι της δικομματικής οικογενειοκρατίας πρέπει επιτέλους να λάβει τέλος...Και υποψιάζομαι πως μπορεί να γίνει αυτό...Ξέρετε πως; Αυτό θα γίνει, αν γίνει συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως πολλοί ψιθυρίζουν ή εύχονται...Αυτή θα είναι η αρχή του τέλους...Ακούστε με που σας λέω...Μόνο έτσι θα πέσουν οι μάσκες εντελώς και ο λαός θα καταλάβει τι παίζεται πίσω από την πλάτη του...
υγ3 Το ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση του λαού, προς τους πολιτικούς μας τις προσεχείς εκλογές, φαίνεται στο απόσπασμα μόλις 4 δευτερολέπτων που ακολουθεί...Ας συντονίσουμε τα χέρια μας λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου