Αποκλειστικό: Οι κατηγορίες των ψηφοφόρων...

Καθ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ο φτωχός συγγενής αναφέρθηκε σε πολλά επιμέρους ζητήματα και καυτηρίασε αρκετά κακώς κείμενα. Σήμερα, ήρθε η ώρα για την τελευταία πολιτική ανάρτηση πριν από τις εκλογές της Κυριακής....Όσοι κάνατε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στις προηγούμενες αναρτήσεις, φαντάζομαι πως θα καταλάβατε πανεύκολα το εξής...Την γενικότερη απέχθεια την οποία αισθάνομαι για όλα τα πολιτικά κόμματα, τους αρχηγούς τους, τις μεθόδους που χρησιμοποιούν, τα περισσότερα μέλη τους και αυτούς που τα ακολουθούν άκριτα και γεμάτοι ιδιοτέλεια...Είναι εμφανές κάτι τέτοιο από το σύνολο των αναρτήσεων...Αλλά όσο χάλια και να είναι η κατάσταση στα πολιτικά δρώμενα, υπάρχει πάντα κάτι που είναι ακόμη χειρότερο...Και αυτό δεν είναι άλλο από την δική μας προσωπική ευθύνη...Εμείς όλοι που βλέπουμε την καταστροφή να συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια, που βλέπουμε ποντικούς να ρημάζουν τη χώρα μας, που αφήνουμε τον εαυτό μας έκθετο στα τερτίπια των πολιτικάντηδων..Όλοι εμείς που δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και περιοριζόμαστε στο ατομικό συμφέρον και τη βόλεψη μας, αδιαφορώντας για το σύνολο...

Αισθάνομαι πάρα πολύ απογοητευμένος από τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουμε όλοι εμείς οι Έλληνες..(φυσικά βάζω μέσα και την αφεντιά μου..). Για να μην παρεξηγηθώ...Δεν κρίνω την επιλογή του καθενός, η οποία είναι απόλυτα σεβαστή...Αυτό θα έλειπε...Κρίνω όμως τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνουμε την απόφαση αυτή και τα κριτήρια τα οποία τελικά την προσδιορίζουν..Παίρνοντας λοιπόν αφορμή από αυτό, στη συνέχεια της ανάρτησης θα σας παραθέσω τις διαφορετικές κατηγορίες των ανθρώπων-ψηφοφόρων με κριτήριο διαχωρισμού τα κριτήρια επιλογής της ψήφου...Το κάνω μόνο και μόνο, για να γίνουν απόλυτα σαφή και εμφανή κάποια πράγματα..Μη βιαστείτε να με κρίνετε...Διαβάστε τις κατηγορίες πρώτα και τα λέμε στο τέλος...Βαθιά αναπνοή λοιπόν και ξεκινούμε...

Μια πρώτη μεγάλη κατηγορία είναι αυτοί, οι οποίοι είναι απόλυτα δυσαρεστημένοι από την υπάρχουσα κατάσταση και απέχουν συνειδητά από την εκλογική διαδικασία...Απέχουν διότι θέλουν να δώσουν το μήνυμα στην κεντρική σκηνή πως το πράγμα έχει φτάσει στο απροχώρητο..Η συγκεκριμένη είναι μια μεγάλη κατηγορία, αν αναλογιστούμε τα ποσοστά της αποχής στις πρόσφατες ευρωεκλογές..Μέσα σε αυτήν όμως την κατηγορία περικλείεται μια μεγάλη υποκατηγορία..Αυτή δεν είναι άλλη από τους εντελώς απολιτίκ ανθρώπους...Αυτοί δεν απέχουν για να δώσουν κάποιο μήνυμα...Οι περισσότεροι από αυτούς είναι νέοι που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το μέλλον της χώρας...Αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για το αποτέλεσμα της ομάδας τους, για το με ποια γκόμενα τα έχει ο τάδε πουθενάς ηθοποιός, για το ποια θα είναι η εξέλιξη στα μυστικά της Εδέμ και για λοιπά φαιδρά πράγματα...Είναι η λεγόμενη γενιά του lifestyle, του Star Channel, του Πρωταθλητή και της Πράσινης κοκ...Άνθρωποι απολιτίκ,που έχουν ως προτεραιότητες ζωής ανούσια πράγματα, που είναι το λιγότερο δευτερεύοντα..Αυτοί οι άνθρωποι χωρίς να το ξέρουν, είναι αυτοί που ρίχνουν νερό στο μύλο των κομμάτων...Διότι τα κόμματα, τέτοιους επιθυμούν που να μην ασχολούνται καν, ούτως ώστε να αλωνίζουν στην καμπούρα του απλού πολίτη...Παρεπιπτόντως, οι άνθρωποι της συγκεκριμένης κατηγορίας όταν ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα, ψηφίζουν ποδοσφαιριστές, μοντέλα, tv περσόνες και αποτυχημένους ηθοποιούς...Για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά, πως το βαρέλι της κατάντιας της χώρας δεν έχει πάτο...

Μια μεγάλη ακόμη κατηγορία απαρτίζουν οι βολεμένοι των κομμάτων...Άνθρωποι που οφείλουν αυτό που είναι στη βοήθεια κάποιου κόμματος (μπλε ή πράσινου δεν έχει σημασία...)..Άνθρωποι που κάθε φορά που γίνονται εκλογές, τρέμουν την αλλαγή...Άνθρωποι που είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν το κόμμα για μια ζωή...Άνθρωποι που ξεκίνησαν σαν απλοί ιδεολόγοι του κόμματος και κατάντησαν βάρος για την κοινωνία κατέχοντας καίριες θέσεις...Αναφέρομαι και στους συνδικαλιστές των κομμάτων φυσικά, αλλά όχι μόνο σε αυτούς...Άνθρωποι που μόλις μυριστούν εξουσία τους πιάνει μια λύσσα και δε λογαριάζουν τίποτα άλλο...

Υπάρχουν και αυτοί που ακολουθούν τα κόμματα, με την ελπίδα μιας βοήθειας, ενός διορισμού ή κάτι τέτοιου...Τουλάχιστον η προηγούμενη κατηγορία έχει ωφεληθεί από την όλη ενασχόληση...Ενώ η παρούσα συνήθως μένει στην απέξω, χωρίς να τους πραγματοποιούνται τα όνειρα...Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους μάλιστα στην πραγματικότητα, σιχαίνονται τα κόμματα και το κομματικό κράτος που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια...Αλλά κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία, ρίχνουν την αξιοπρέπεια τους και γίνονται ακόλουθοι κάποιων πολιτικών τενεκέδων, στην απεγνωσμένη προσπάθεια να βρουν μια δουλειά για αυτούς ή τα παιδιά τους...Αυτή είναι δυστυχώς η κατάντια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, αγαπητοί μου αναγνώστες...Μια κοινωνία στην οποία για να βρεις δουλειά, ή να τακτοποιήσεις μια υπόθεση σου θα πρέπει να έχεις πολιτικό μέσον...Και στη συνέχεια βέβαια, είσαι παντοτινά υποχρεωμένος να τους ψηφίζεις, να τους ακολουθείς στις συγκεντρώσεις και να κουρελιάζεις για μια ζωή την προσωπική σου αξιοπρέπεια...

Πέρα άπό όλους αυτούς υπάρχουν και οι νεροκουβαλητές των κομμάτων...Άνθρωποι που δεν επιθυμούν τίποτα προσωπικό, απλά που έχουν την παράνοια να θεωρούν τον Κωστάκη προστάτη της δημοκρατίας, το Γιωργάκη μέγα ρήτορα, την Αλέκα και τον Αλέξη μεγάλους αριστερούς ηγέτες και το Γιώργαρο σοβαρό πολιτικό...Είναι οι σφουγκοκολάριοι των κομμάτων, η λεγόμενη κομματική βάση, την οποία εκμεταλλεύονται τα κόμματα...Άνθρωποι που δε ζητούν πράγματα για τον εαυτό τους και αυτό ίσως είναι το χειρότερο...Διότι το να ακολουθείς ένα ξοφλημένο κόμμα για κάποιο ιδιοτελή σκοπό, μπορώ να το κατανοήσω...Να το κάνεις όμως χωρίς σκοπό, το βρίσκω πολύ παράξενο και παράλογο...Να με συμπαθάτε...

Υπάρχουν φυσικά και οι άνθρωποι, οι οποίοι από μικροί ακολουθούσαν κάποιο συγκεκριμένο κόμμα γοητευμένοι από την ιδεολογία του, αναμένοντας ουσιαστικά πράγματα...Άνθρωποι οι οποίοι σήμερα είναι από 45-50 χρονών και άνω και στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εντελώς απογοητευμένοι, από την εξέλιξη των πραγμάτων και από την προδοσία των ονείρων τους...Η συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων συμμετέχει πάντα στην εκλογική διαδικασία και η συμπεριφορά τους είναι διφορούμενη...Κάποιοι πολύ απογοητευμένοι, αποφασίζουν να ψηφίσουν κάτι εντελώς ξένο και παράταιρο από αυτό που στήριζαν τόσα χρόνια και με αυτόν τον τρόπο δείχνουν την αποδοκιμασία τους...Κάποιοι άλλοι όμως πιο μετριοπαθείς, παρότι βλέπουν τα κακώς κείμενα των κομμάτων, όταν έρχεται η ώρα της κάλπης πηγαίνουν και ψηφίζουν τα κόμματα που στήριζαν από μικροί...Όπως δηλώνουν χαρακτηριστικά και οι ίδιοι δεν πηγαίνει το χέρι τους να ψηφίσουν κάτι πέρα από αυτό που έχουν συνηθίσει...Δεν τους κακολογώ, μου αρκεί που συναισθάνονται τουλάχιστον την κατάσταση και ότι είναι σκεπτόμενοι άνθρωποι...

Μια ακόμη μεγάλη κατηγορία ψηφοφόρων είναι αυτοί που από μικροί είναι υποστηρικτές μιας ιδεολογίας (και όχι ενός κόμματος, προσοχή...) Αυτοί είναι απολύτως απογοητευμένοι από την κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει το πολιτικό σύστημα και δεν βλέπουν καμία σανίδα σωτηρίας ανάμεσα στις υπάρχουσες διαθέσιμες επιλογές...Ως εκ τούτου έχουν αποφασίσει είτε να μη συμμετέχουν στο πανηγύρι των εκλογών, είτε να μην δώσουν χάρη σε κανέναν μεγάλο δυνάστη...Αλλά υπάρχει κάτι που ειλικρινά δεν τους αφήνει να αγιάσουν...Κάτι παθαίνουν όταν βλέπουν γύρω τους άλλους ανθρώπους να στηρίζουν φανατικά κάποια τελειωμένα κόμματα, άκριτα και σαν πρόβατα...Βλέποντας αυτά, αντιδρούν βλακωδώς και πηγαίνουν και αυτοί και ψηφίζουν το αντίθετο κόμμα από τους άλλους...Αυτή τη στάση τη βρίσκω τελείως ανώριμη, αλλά δεν μπορεί κανείς να τους πει τίποτα, από τη στιγμή που βλέπουν τα παράξενα απέναντι τους...Και αυτοί στη λογική του μη χείρον βέλτιστον κινούνται...Είπα πολλά για αυτούς και σίγουρα δεν είναι τυχαίο...Θεωρώ πως και εγώ, μάλλον είμαι ένας από αυτούς τελικά, αν και πλέον είμαι αποφασισμένος να μην παρασυρθώ από κανέναν άλλον...

Υπάρχει μια ακόμη κατηγορία ψηφοφόρων που κινείται μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και αποφασίζει κάθε φορά στη λογική του μη χείρον βέλτιστον...Δεν τους λες φανατικούς, ούτε κολλημένους, αλλά βλέποντας τους αναρωτιέσαι που βρίσκουν την ελπίδα; Είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων, που έχουν την ψυχραιμία να συγκρίνουν και να επιλέγουν νηφάλια...Τη βρίσκω πολύ ώριμη μια τέτοια συμπεριφορά...Δεν ξέρω όμως αν είναι χρήσιμη για τον τόπο...Διότι η Ελλάδα βρίσκεται στο απόλυτο τέλμα και οι μεσοβέζικες λύσεις είναι απλές ασπιρίνες σε έναν πολύ βαριά άρρωστο ασθενή...

Και τέλος υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που ψηφίζει σταθερά και παραδοσιακά προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά η ζωή τους και η γενικότερη συμπεριφορά τους είναι εντελώς αντίθετη με αυτό...Ποιους μπορεί κανείς να πετύχει στην κατηγορία αυτούς...Πολλούς και διάφορους...Κατ' αρχάς μπορεί να πετύχει πολλούς κατ' όνομα αριστερούς με δεξιά όμως τσέπη...Επιχειρηματίες που πληρώνουν ψίχουλα τους εργαζομένους, με αποκλειστικό στόχο το κέρδος,με λογικές που μόνο αριστερές δεν θεωρούνται, άνθρωποι που γίνονται ψυχροί κυνηγοί των αριθμών, μη μπορώντας να κατανοήσουν πως τα πραγματικά νούμερα είναι οι ίδιοι...Αλλά η αριστερά αριστερά, έτσι απλά για να θυμούνται τα φοιτητικά τους χρόνια, οι πουλημένοι...Στην ίδια κατηγορία φυσικά ανήκουν πολλοί υποτιθέμενοι σοσιαλιστές...Άνθρωποι που ευαγγελίζονται το σοσιαλισμό έτσι για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματική τους η ζωή είναι δεξιότεροι ακόμα και από το Γκαλέτι και πιο φασίστες από το Σίλβιο...Στην ίδια κατηγορία επίσης ανήκουν (και μάλιστα είναι και ιδρυτικά μέλη...) πολλοί άνθρωποι δεξιοί και εθνικόφρονες..Άνθρωποι που γουστάρουν να φύγουν πάραυτα από τη χώρα όλοι οι μετανάστες και ει δυνατόν να μαστιγωθούν πρώτα, αλλά την ίδια στιγμή μόλις τους παραστεί ανάγκη για μια χειρωνακτική εργασία, οι ίδιοι είναι που φωνάζουν τον ξένο με πενιχρή απολαβή μάλιστα...Άνθρωποι που λένε και ξαναλένε πως θα πρέπει να πολεμήσουμε ενάντια στην προκλητικότητα των Τούρκων και ει δυνατό να πάρουμε και την Πόλη πίσω, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι βάζουν βύσμα και περνούν τη στρατιωτική τους θητεία στον ακριτική Σαλαμίνα, Τατόι ή Καπανδρίτι (περιέλαβα και τα τρία σώματα...), ενώ Τούρκο έχουν δει από κοντά μόνο στο πρόσφατο ματς Παναθηναικού-Γαλατασαράι....

Αυτές είναι σε γενικές γραμμές κατά την ταπεινή μου άποψη οι κατηγορίες στις οποίες μπορούν να χωριστούν οι Έλληνες ψηφοφόροι...Ενδεχομένως μπορεί να ξέχασα και κάποιες άλλες...Πάντως αυτό που μένει λοιπόν τώρα, είναι όλοι μας να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να αναλογιστούμε ποια κατηγορία ανήκουμε από όλες τις παραπάνω...Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, όλοι κάπου ανήκουμε...

Ειλικρινά δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ τους ανθρώπους, διότι έτσι αισθάνομαι πως μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι πολλοί, ακόμα και κάποιοι που δε φταίνε..Είναι όμως αναγκαία αυτή, μπας και ταρακουνηθούμε επιτέλους και ξυπνήσουμε...Και αν για κάποιο λόγο αναλώνω την ώρα μου γράφοντας αυτές τις σκέψεις, είναι διότι όλοι εμείς οι ψηφοφόροι είμαστε οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την κατάντια στην οποία έχει περιπέσει η χώρα...Και αυτό γιατί, στηρίζουμε άχρηστους πολιτικάντηδες, έρμαια των επικοινωνιακών επιτελείων και των Ευρωπαίων καθοδηγητών, βουτηγμένοι στα σκάνδαλα και τη διαφθορά από την κορυφή ως τα νύχια...Άνθρωποι που επιβιώνουν χάρη στην ανοχή και την συνυπευθυνότητα μας...Και εμείς στα πρόσωπα αυτών, βλέπουμε οραματιστές που ζητούν αυτοδύναμη λαική εντολή, ή εντολή επιβεβαίωσης...Ας συνέλθουμε επιτέλους όλοι, διότι είναι μαθηματικά βέβαιο πως ως χώρα δεν θα συνεχίζουμε να τη γλιτώνουμε για πολύ καιρό ακόμα...

Κλείνω με αυτό...αυτό που με στενοχωρεί πιο πολύ είναι ότι υπάρχουν πολλοί νέοι, οι οποίοι στηρίζουν την υπάρχουσα κατάσταση και βλέπουν στα πρόσωπα των πολιτικών φωτισμένους ηγέτες...Ειλικρινά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου...Όχι ότι εγώ έχω απαραίτητα το δίκιο...Μακάρι να είμαι εγώ ο χαζός, ο υπερβολικός, ο καταστροφολόγος και από την άλλη μακάρι οι πολιτικοί μας αρχηγοί να είναι οι φωτισμένες προσωπικότητες που κάποιοι μας παρουσιάζουν, οι οποίοι θα οδηγήσουν τη χώρα μπροστά στο δρόμο της ευημερίας και της ανάπτυξης...Ειλικρινά μακάρι...Αλλά για πείτε μου, πιστεύετε πως υπάρχουν αληθινές πιθανότητες να ισχύει κάτι τέτοιο;;;

υγ1 Ας κάνει ότι καταλαβαίνει ο καθένας στις 4 Οκτωβρίου με γνώμονα όμως το συμφέρον της χώρας και όχι το προσωπικό του...Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και εγώ, συμμετέχοντας στην εκλογική διαδικασία, χωρίς να στηρίζω κανέναν από την πεντάδα των δυναστών και τα διάφορα άλλα εισαγόμενα επιχειρηματικά φρούτα...

υγ2 Συγχωρήστε μου τη σκληρότητα και το παραλήρημα...Όμως το πράγμα έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο και αισθάνομαι να ασφυκτιώ ανάμεσα στο ψέμα και τη βλακεία...

υγ3 Φυσικά μην περιμένετε να διαβάσετε τέτοια πράγματα αλλού...Εκεί όπου έχουν μάθει να χαϊδεύουν αυτιά και να υπόσχονται ψεύτικα μεγαλεία...

υγ4 Δεν πρόκειται να ξανασχοληθώ με τις εκλογές...Ίσως ανεβάσω και μια ανάρτηση μετά από αυτές...Αρκετά είπα, ίσως μάλιστα σπατάλησα πολύ περισσότερο χρόνο και χώρο από ότι τους αξίζει στην πραγματικότητα...

υγ5 Όσοι πάτε να ψηφίσετε την Κυριακή θυμηθείτε απλά το εξής...Στις 4 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων...Μπορεί λοιπόν ο καθένας να κάνει άφοβα τους συνειρμούς του...

υγ6 Δεν ξέρω αν μπαίνετε κάθε φορά στον κόπο να ακούτε τα τραγουδάκια που ανεβάζω...Ίσως επειδή τα περισσότερα τα γνωρίζετε, δεν μπαίνετε στον κόπο να τα ακούσετε...Σήμερα όμως σας παρακαλώ θερμά, κάντε μια εξαίρεση και ακούστε το συγκεκριμένο τραγουδάκι από τη φωνή του Πάνου Κατσιμίχα. Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι δεν το έχετε ξανακούσει...Είναι όμως τόσο φοβερά εύστοχο σε αυτά που αναφέρει, που μπροστά του ωχριά κάθε περαιτέρω ανάλυση...Διότι υπάρχουν πολλά τραγούδια στην ελληνική δισκογραφία που τα χώνουν στην κεντρική εξουσία και στα όργανα της...Αυτό όμως είναι πολύ εύκολο...Το δύσκολο και συνάμα πιο χρήσιμο είναι να τα χώνεις (ή για να είμαι πιο επιεικής να αναρωτιέσαι με τη συμπεριφορά και το μυαλό αυτών...) που επιλέγουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα, απορώντας με τα κριτήρια και τη λογική τους...Για αυτό λοιπόν το λογο το τραγούδι "το σύνδρομο της Στοκχόλμης" είναι μαγικό, εξαιρετικό, δυσάρεστο για κάποιους μα εντελώς αληθινό και περνάει ήδη στο πάνθεον της ελληνικής μουσικής κατά την ταπεινή μου άποψη...Απολάυστε το λοιπόν...