Όλες αυτές τις ημέρες, ο φτωχός συγγενής κάθεται και παρακολουθεί τις εξελίξεις, τις δηλώσεις και τα γεγονότα που συμβαίνουν σε όλα τα επίπεδα...Πέρα από τα κλασσικά, τον τελευταίο καιρό είναι πλέον της μόδας και η πολιτική, ύστερα από τις εκλογές και τις αναταράξεις που ακολούθησαν...Πάντοτε παρακολουθώ τις πολιτικές εξελίξεις, αχρωμάτιστα και με κριτική διάθεση. Αλλά η εντονότερη ενασχόληση τις τελευταίες ημέρες σε συνδυασμό με την πάγια ενασχόληση εις βάθος με τα αθλητικά, μου δημιούργησε κάποιους ενδιαφέροντες (θέλω να πιστεύω...) συνειρμούς και συνδέσμους. Τόσο στην πολιτική όσο και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πέντε κύριοι σχηματισμοί, που άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο κυριαρχούν και κρατούν τις τύχες του χώρου στα χέρια τους...Παρατηρώντας όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες συμπτώσεις και κάποια κοινά γνωρίσματα που εμφανίζονται και ωθούν τη σκέψη να ταιριάξει μια ποδοσφαιρική ομάδα και ένα αντίστοιχο πολιτικό κόμμα. Δημιουργούνται λοιπόν ζευγάρια σχηματισμών, που ταιριάζουν άλλα πάρα πολύ και άλλα λιγότερο μεταξύ τους...Διαβάζοντας τα παρακάτω, πιστεύω πως θα συμφωνήσετε, έστω και εν μέρει μαζί μου...
Ολυμπιακός - ΠΑ.ΣΟ.Κ
Ο Ολυμπιακός και το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχουν πολλά κοινά γνωρίσματα...Και τα δύο ξεκίνησαν σαν λαϊκά κινήματα...Το μεν ΠΑ.ΣΟ.Κ ξεκίνησε υποτίθεται για να βοηθήσει τον απλό λαό, ενώ και ο Ολυμπιακός παλιά θεωρείτο η ομάδα του λιμανιού και της λαϊκής τάξης...Τα χρόνια πέρασαν, οι καταστάσεις άλλαξαν και τώρα και τα δύο πρόδωσαν τις αρχικές τους ρίζες...Παρόλα αυτά και τα δύο έχουν παραδοσιακούς οπαδούς, αλλά και πολλά και ισχυρά ερείσματα στον τύπο...Οι πιο δυνατές εφημερί
δες στον κάθε χώρο πρόσκεινται σε αυτούς...Αναλογιστείτε την αύξηση της κυκλοφορίας των αθλητικών εφημερίδων όταν γράφουν για Ολυμπιακό, ξέχωρα από τις κλασσικές κόκκινες οπαδικές εφημερίδες...Το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική...Η συντριπτική πλειοψηφία πρόσκειται στη σημερινή κυβέρνηση παραδοσιακά ή όπως λέγεται χαρακτηριστικά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη...Τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ όσο και ο Ολυμπιακός είχαν πάντα λαοφίλητους και μεγάλους ηγέτες...Τουλάχιστον σαν τέτοιοι πέρασαν στην ιστορία, αν και αυτό είναι συζητήσιμο τουλάχιστον για κάποιους...Στον κόκκινο προεδρικό θώκο κάθισαν ο Γουλανδρής, ο Νταϊφάς, ο Σωκράτης και άλλοι πολλοί...Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ υπήρχε η εμβληματική φιγούρα του Ανδρέα, που επισκίαζε τα πάντα και φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη, αναλογιζόμενοι όσα ακολούθησαν μετά από αυτόν...Επίσης και οι δύο ήταν κοινώς αποδεκτό πως απαρτίζονταν από έμψυχο δυναμικό με μεγάλες προσωπικότητες..Ο Ολυμπιακός είχε πάντα μεγάλους παίχτες και όταν λέω μεγάλους εννοώ σε όνομα, δημοτικότητα και προβολή και όχι σε προσφορά...Το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ...Πάντα είχε πολλούς εν δυνάμει αρχηγούς, με μεγάλη προβολή αλλά με σχεδόν μηδαμινή προσφορά. Αλλά η κυριότερη ομοιότητα τους είναι η ακόλουθη...Και τα δύο μετά από τις απανωτές και πολυετείς επιτυχίες είναι γεμάτα από αλαζονεία..Η αλαζονεία τρέχει από τα μπατζάκια τους και μοιάζουν να μην υπολογίζουν κανένα...Και δεν υπάρχει καλύτερη συνταγή για την καταστροφή, από την άκρατη αλαζονεία..Τροφή για σκέψη...
δες στον κάθε χώρο πρόσκεινται σε αυτούς...Αναλογιστείτε την αύξηση της κυκλοφορίας των αθλητικών εφημερίδων όταν γράφουν για Ολυμπιακό, ξέχωρα από τις κλασσικές κόκκινες οπαδικές εφημερίδες...Το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική...Η συντριπτική πλειοψηφία πρόσκειται στη σημερινή κυβέρνηση παραδοσιακά ή όπως λέγεται χαρακτηριστικά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη...Τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ όσο και ο Ολυμπιακός είχαν πάντα λαοφίλητους και μεγάλους ηγέτες...Τουλάχιστον σαν τέτοιοι πέρασαν στην ιστορία, αν και αυτό είναι συζητήσιμο τουλάχιστον για κάποιους...Στον κόκκινο προεδρικό θώκο κάθισαν ο Γουλανδρής, ο Νταϊφάς, ο Σωκράτης και άλλοι πολλοί...Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ υπήρχε η εμβληματική φιγούρα του Ανδρέα, που επισκίαζε τα πάντα και φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη, αναλογιζόμενοι όσα ακολούθησαν μετά από αυτόν...Επίσης και οι δύο ήταν κοινώς αποδεκτό πως απαρτίζονταν από έμψυχο δυναμικό με μεγάλες προσωπικότητες..Ο Ολυμπιακός είχε πάντα μεγάλους παίχτες και όταν λέω μεγάλους εννοώ σε όνομα, δημοτικότητα και προβολή και όχι σε προσφορά...Το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ...Πάντα είχε πολλούς εν δυνάμει αρχηγούς, με μεγάλη προβολή αλλά με σχεδόν μηδαμινή προσφορά. Αλλά η κυριότερη ομοιότητα τους είναι η ακόλουθη...Και τα δύο μετά από τις απανωτές και πολυετείς επιτυχίες είναι γεμάτα από αλαζονεία..Η αλαζονεία τρέχει από τα μπατζάκια τους και μοιάζουν να μην υπολογίζουν κανένα...Και δεν υπάρχει καλύτερη συνταγή για την καταστροφή, από την άκρατη αλαζονεία..Τροφή για σκέψη...Παναθηναϊκός-Ν.Δ.
Για μένα, αυτό το ζευγάρι έχει τις περισσότερες ομοιότητες σε σχέση με τα υπόλοιπα. Ξεκίνησαν και τα δύο σαν οι συνδυασμοί της ελίτ και των πλουσίων, παρότι τώρα τελευταία οι διαχωριστικές γραμμές έχουν πάει περίπατο. Τα στηρίζουν κάποια εκδοτικά συγκροτήματα που α
παρτίζονται από αρκετά φανατικούς υποστηρικτές τους, τα οποία πλην όμως έχουν πολύ μικρή παρέμβαση και κυκλοφορία. Μια ακόμη σημαντική ομοιότητα είναι πως παρότι τόσο η ΝΔ όσο και ο Παναθηναϊκός είχαν πρόσφατα κάποιες επιτυχίες, θεωρώ πως και στα δύο υπάρχει μια αίσθηση κατωτερότητας που ακόμα και οι ίδιοι πιστεύουν πως αυτές οι επιτυχίες είναι μια απλή παρένθεση...Και έρχομαι στην πιο σημαντική ομοιότητα που γίνεται εντονότερη λόγω των τρεχουσών συγκυριών...Η περίφημη πολυμετοχικότητα και οι διαμάχες που έχει αυτή προκαλέσει τελευταία...Μετά το τέλος ενός ισχυρού ηγέτη (καπετάνιου-Κωστάκη αντίστοιχα) υπάρχουν τέσσερις δελφίνοι, σε μια ισορροπία τρόμου...Υπάρχει ένας (Τζίγκερ-Ντόρα) που έρχεται από το παρελθόν, έχει ισχυρά στηρίγματα και ήταν πασιφανές πως ήθελαν να αποτύχουν οι προηγούμενοι για να αποδειχθεί η χρησιμότητα τους...Κρυφό τους όνειρο είναι η επιστροφή στην αρχηγία ει δυνατόν με θριαμβευτικό τρόπο και καβάλα στο άλογο...Και οι δύο πάντως έχουν και ισχυρές αντιπάθειες...Υπάρχει άλλος ένας (Βγενόπουλος-Αβραμόπουλος) με εκλεπτυσμένη συμπεριφορά, χωρίς να οξύνει τα πνεύματα, χωρίς πραγματικούς υποστηρικτές αλλά και χωρίς εχθρούς...Τις περισσότερες φορές μιλάει πολύ, χωρίς στην πραγματικότητα να αναφέρει τίποτα ουσιαστικό και εφαρμόσιμο...Στα πηγαδάκια τον αναφέρουν σαν τον 'κύριο ίσως' και με τον τύπο δεν επιθυμούν να έχουν πολλά πολλά...Έχει ενωτικό προφίλ και ελπίζει αυτό να του αποβεί χρήσιμο στην προσπάθεια για γενικότερη ανέλιξη...Υπάρχει ένας ακόμα υποψήφιος (Πατέρας-Σαμαράς) που έχει ισχυρή προσωπικότητα, είναι παρόν στις εξελίξεις μπορεί και συσπειρώνει τον κόσμο, αλλά είναι αμφίβολο αν αυτά αρκούν ως προσόντα για την αρχηγία...Οι αντίπαλοι του, του καταλογίζουν παλιές στραβοτιμονιές (Εθνικός-Πολ.Αν.) αλλά αυτά μοιάζουν σχετικά ξεπερασμένα...Και τέλος υπάρχει και ένας τέταρτος υποψήφιος με απόλυτα λαϊκό προφίλ και λαϊκή απήχηση (Γιαννακόπουλος-Ψωμιάδης)...Άνθρωπος επιτυχημένος ως τώρα στο κομματικό του μετερίζι (μπάσκετ-νομαρχία), γεγονός που ο ίδιος θεωρεί πως του δίνει εξ΄ορισμού το διαβατήριο για μια θέση στην κεντρική ηγεσία. Ο λαός τους αγαπά και τους στηρίζει, έστω και αν οι κακεντρεχείς αντίπαλοι τους θεωρούν ως το άκρον άωτον της γραφικότητας και του ξεπεσμού...
παρτίζονται από αρκετά φανατικούς υποστηρικτές τους, τα οποία πλην όμως έχουν πολύ μικρή παρέμβαση και κυκλοφορία. Μια ακόμη σημαντική ομοιότητα είναι πως παρότι τόσο η ΝΔ όσο και ο Παναθηναϊκός είχαν πρόσφατα κάποιες επιτυχίες, θεωρώ πως και στα δύο υπάρχει μια αίσθηση κατωτερότητας που ακόμα και οι ίδιοι πιστεύουν πως αυτές οι επιτυχίες είναι μια απλή παρένθεση...Και έρχομαι στην πιο σημαντική ομοιότητα που γίνεται εντονότερη λόγω των τρεχουσών συγκυριών...Η περίφημη πολυμετοχικότητα και οι διαμάχες που έχει αυτή προκαλέσει τελευταία...Μετά το τέλος ενός ισχυρού ηγέτη (καπετάνιου-Κωστάκη αντίστοιχα) υπάρχουν τέσσερις δελφίνοι, σε μια ισορροπία τρόμου...Υπάρχει ένας (Τζίγκερ-Ντόρα) που έρχεται από το παρελθόν, έχει ισχυρά στηρίγματα και ήταν πασιφανές πως ήθελαν να αποτύχουν οι προηγούμενοι για να αποδειχθεί η χρησιμότητα τους...Κρυφό τους όνειρο είναι η επιστροφή στην αρχηγία ει δυνατόν με θριαμβευτικό τρόπο και καβάλα στο άλογο...Και οι δύο πάντως έχουν και ισχυρές αντιπάθειες...Υπάρχει άλλος ένας (Βγενόπουλος-Αβραμόπουλος) με εκλεπτυσμένη συμπεριφορά, χωρίς να οξύνει τα πνεύματα, χωρίς πραγματικούς υποστηρικτές αλλά και χωρίς εχθρούς...Τις περισσότερες φορές μιλάει πολύ, χωρίς στην πραγματικότητα να αναφέρει τίποτα ουσιαστικό και εφαρμόσιμο...Στα πηγαδάκια τον αναφέρουν σαν τον 'κύριο ίσως' και με τον τύπο δεν επιθυμούν να έχουν πολλά πολλά...Έχει ενωτικό προφίλ και ελπίζει αυτό να του αποβεί χρήσιμο στην προσπάθεια για γενικότερη ανέλιξη...Υπάρχει ένας ακόμα υποψήφιος (Πατέρας-Σαμαράς) που έχει ισχυρή προσωπικότητα, είναι παρόν στις εξελίξεις μπορεί και συσπειρώνει τον κόσμο, αλλά είναι αμφίβολο αν αυτά αρκούν ως προσόντα για την αρχηγία...Οι αντίπαλοι του, του καταλογίζουν παλιές στραβοτιμονιές (Εθνικός-Πολ.Αν.) αλλά αυτά μοιάζουν σχετικά ξεπερασμένα...Και τέλος υπάρχει και ένας τέταρτος υποψήφιος με απόλυτα λαϊκό προφίλ και λαϊκή απήχηση (Γιαννακόπουλος-Ψωμιάδης)...Άνθρωπος επιτυχημένος ως τώρα στο κομματικό του μετερίζι (μπάσκετ-νομαρχία), γεγονός που ο ίδιος θεωρεί πως του δίνει εξ΄ορισμού το διαβατήριο για μια θέση στην κεντρική ηγεσία. Ο λαός τους αγαπά και τους στηρίζει, έστω και αν οι κακεντρεχείς αντίπαλοι τους θεωρούν ως το άκρον άωτον της γραφικότητας και του ξεπεσμού...Μετά από όλα αυτά, φαντάζομαι πως δε διαφωνείτε για το προφανές της ομοιότητας, έτσι δεν είναι...
Α.Ε.Κ.-Κ.Κ.Ε.
Και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν πολλές και προφανείς ομοιότητες, με πρώτη και βασικότερη την παραδοχή πως και τα δύο αποτελούν λαϊκά κινήματα, που έχουν γερές βάσεις στον απλό λαό...Και τα δύο χαρακτηρίζονται σαν αρνητές των πάντων, καθώς το μόνο που ξέρουν είναι να κάνουν κριτική τις περισσότερες φορές άδικη κατά τεκμήριο, ή τουλάχιστον πάντα χωρίς να προτείνουν κάτι ουσιαστικό...Είναι ο τρίτος πόλος, ανάμεσα στις συμπληγάδες δύο μεγάλων καρχαριών...Έχουν υποστεί κατά καιρούς μεγάλες σφα
γές, αλλά αυτό θεωρώ πως δεν τους νομιμοποιεί να φορούν συνεχώς τη μάσκα του αδικημένου και να θεωρούν πως όλοι έχουν βαλθεί να τους κυνηγούν για να τους εξαφανίσουν...Και οι δύο σχηματισμοί έχουν πολλά χρόνια να δουν πραγματική χαρά, αλλά φαίνεται να βολεύονται με τα λίγα, να θεωρούν τη διάκριση ως εφήμερη χαρά, λησμονώντας πως σιγά σιγά συρρικνώνονται πολύ επικίνδυνα...Πραγματική εξουσία σπανίως είχαν στα χέρια τους...Και τις ελάχιστες φορές που την απέκτησαν στα χέρια τους, τη χρησιμοποίησαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τη μεταχειρίζονται και οι μεγάλοι, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων το άλλοθι και το παραμύθι της δήθεν διαφορετικότητας και της ανωτερότητας..
Π.Α.Ο.Κ.-ΛΑ.Ο.Σ.
Στο ζευγάρι αυτό υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, όχι όμως σε τόσο καθοριστικό βαθμό όσο στα προηγούμενα...Και οι δύο θεωρούν στο μικρόκοσμο τους, πως αυτοί είναι η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση και ενδόμυχα ονειρεύονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Έχουν φανατικούς και συνάμα ακραίους οπαδούς και υποστηρικτές και έχ
ουν την τάση να συσπειρώνονται πίσω από έναν αρχηγό με δυνατή προσωπικότητα..Επηρεάζονται τόσο μάλιστα από τον αρχηγό, σε σημείο που να αποδέχονται αμάσητα και άκριτα κάποιες παράξενες και αμφιλεγόμενες επιλογές των προέδρων τους, που γλύφουν εκεί που παλιά έφτυναν...Κατά κύριο λόγο, το σχηματισμό και των δύο εκπροσωπούν στον τύπο κάποιες γραφικές παρουσίες...Εδώ κάπου θεωρώ πως τελειώνουν οι ομοιότητες...Διότι ο ΠΑΟΚ έχει πολύ και μεγάλο λαό σε όγκο και παλμό και είναι ένα καθαρό σωματείο με τεράστια δυναμική και όχι ένας ερμαφρόδιτος σχηματισμός, με καιροσκοπικές τακτικές ως δημιούργημα των συγκυριών της εποχής...
ουν την τάση να συσπειρώνονται πίσω από έναν αρχηγό με δυνατή προσωπικότητα..Επηρεάζονται τόσο μάλιστα από τον αρχηγό, σε σημείο που να αποδέχονται αμάσητα και άκριτα κάποιες παράξενες και αμφιλεγόμενες επιλογές των προέδρων τους, που γλύφουν εκεί που παλιά έφτυναν...Κατά κύριο λόγο, το σχηματισμό και των δύο εκπροσωπούν στον τύπο κάποιες γραφικές παρουσίες...Εδώ κάπου θεωρώ πως τελειώνουν οι ομοιότητες...Διότι ο ΠΑΟΚ έχει πολύ και μεγάλο λαό σε όγκο και παλμό και είναι ένα καθαρό σωματείο με τεράστια δυναμική και όχι ένας ερμαφρόδιτος σχηματισμός, με καιροσκοπικές τακτικές ως δημιούργημα των συγκυριών της εποχής...ΑΡΗΣ-ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Τόσο στον Άρη όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ η διοίκηση και η ηγεσία είναι έννοιες υπό αμφισβήτηση. Για την ακρίβεια διοικούνται από τα οργανωμένα μέλη τους, που απαρτίζονται από αρκετές συνιστώσες. Στην ουσία είναι και οι δύο καμίνια που βράζουν, αν και τα πρόσφατα αποτελέσματα δημιουργούν έναν τόνο αισιοδοξίας. Στην πραγματικότητα, τόσο ο Άρης όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμετέχουν για το αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα. Μάχονται για να επικρατήσουν επί του αιωνίου αντιπάλου, χωρίς καμία περαιτέρω επιδίωξη, αν
τί να επιδιώξουν τη συνεργασία που είναι βέβαιο πως θα φέρει γονιμότερα αποτελέσματα. Η κυριότερη όμως ομοιότητα έχει να κάνει πως τόσο ο Άρης όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωταθλητές στην καρδιά τους, προτού καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα...Ποιος ξεχνά τα μεγάλα ποσοστά του κόμματος στις δημοσκοπήσεις μέχρι πριν από έναν χρόνο περίπου; Και ποιος ξεχνά τις μεγάλες μεταγραφές αεροδρομίου που κάνει κάθε καλοκαίρι ο Άρης, που μαζεύουν χιλιάδες κίτρινων οπαδών στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης..Αλλά μόλις ξεκινήσει το πραγματικό πρωτάθλημα ( ή οι εκλογές αντίστοιχα..) μην τον είδατε τον Παναή...
τί να επιδιώξουν τη συνεργασία που είναι βέβαιο πως θα φέρει γονιμότερα αποτελέσματα. Η κυριότερη όμως ομοιότητα έχει να κάνει πως τόσο ο Άρης όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωταθλητές στην καρδιά τους, προτού καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα...Ποιος ξεχνά τα μεγάλα ποσοστά του κόμματος στις δημοσκοπήσεις μέχρι πριν από έναν χρόνο περίπου; Και ποιος ξεχνά τις μεγάλες μεταγραφές αεροδρομίου που κάνει κάθε καλοκαίρι ο Άρης, που μαζεύουν χιλιάδες κίτρινων οπαδών στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης..Αλλά μόλις ξεκινήσει το πραγματικό πρωτάθλημα ( ή οι εκλογές αντίστοιχα..) μην τον είδατε τον Παναή...Αυτά είχα σε γενικές γραμμές να αναφέρω σε σχέση με τις ομοιότητες που παρατηρώ μεταξύ των μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων της χώρας και των μεγαλύτερων κομμάτων που καταδυναστεύουν την χώρα. Πρέπει θαρρώ να παραδεχθούμε πως το γεγονός πως υφίστανται τόσες πολλά κοινά σημεία, θα πρέπει να μας προβληματίσει και να μας βάλει σε σκέψη τουλάχιστον...Κυρίως σε σχέση με την πολιτική κατάσταση, όπου τουλάχιστον εκλείπει ο φανατισμός και η καφρίλα...Δεν εκλείπει δηλαδή εντελώς, αλλά εμφανίζεται με άλλη μορφή...Είναι ο φανατισμός των χαρτογιακάδων, των διαρροών και των στημένων δημοσιευμάτων και διαφωνιών...Όλοι μιλούν με ποδοσφαιρικούς όρους και όρους εξέδρας. Όλες αυτές οι ομοιότητες θαρρώ πως θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας βάλουν σε σκέψη...Θα επανέλθω και στο μέλλον επ' αυτού...
υγ1 Αλλά ποιοι περιμένετε να αναφερθούν σε αυτά...Οι Πρετεντέρηδες, οι Ευαγγελάτοι και οι Χατζηνικολάου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου