Πέρασαν ήδη γεμάτες δέκα ημέρες από την προηγούμενη ανάρτηση σε αυτό το ταπεινό ιστολόγιο και ο φτωχός συγγενής είναι ξανά παρών στις μάχιμες αναρτήσεις και στις εξελίξεις σήμερα Κυριακή απόγευμα, 1 του μηνός Νοεμβρίου του έτους 2009. Όχι δηλαδή πως ήταν ποτέ απών, αλλά όπως και να χει το διάστημα ήταν σχετικά μεγάλο...Για την ακρίβεια ούτε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δεν παρατηρήθηκε μια τόσο μεγάλη παύση, αλλά όλα θεωρώ πως έχουν την εξήγηση τους...
Ο Οκτώβρης είναι πάντα για μένα ένας πολύ περίεργος μήνας, με την έννοια πως είναι στην πραγματικότητα ο μήνας στον οποίο το καθημερινό πρόγραμμα ανακατανέμεται και παίρνει την πιο βαριά του μορφή...Μια σειρά από καινούριες δραστηριότητες προστίθενται στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα και το επιβαρύνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό...Για πολλές από αυτές τις δραστηριότητες σκοπεύω να αναφερθώ στο μέλλον με σκωπτική διάθεση...Σημασία έχει πως η έννοια ελεύθερος χρόνος είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση ιδίως τις καθημερινές, αλλά αυτό δεν πρόκειται να σταθεί ικανό να διακόψει τον οίστρο, τη μαχητικότητα και τη συχνότητα των αναρτήσεων του φτωχού συγγενή...Ίσα ίσα που από εδώ και πέρα και έως το τέλος της χρονιάς θα επακολουθήσει πραγματικός οργασμός αναρτήσεων, για διάφορα θέματα...Για αυτό να είστε εδώ...Και να θυμάστε πάντοτε αυτό...Μπορεί ο χρόνος για ξεκούραση να μειώνεται, το ίδιο και ο χρόνος για ψυχαγωγία..Ο χρόνος για σκέψη δεν μειώνεται ποτέ...
Ένα ακόμη πρόβλημα που αντιμετώπισα, καθ όλη σχεδόν τη διάρκεια του Οκτωβρίου είναι η έλλειψη όρεξης για γράψιμο...Παρότι η θεματολογία του φτωχού συγγενή είναι ανεξάντλητη, ένιωθα μια απροθυμία να καθίσω και να αναφερθώ σε αυτά. Δεν ξέρω ειλικρινά σε τι οφειλόταν αυτό...Πιθανότατα είναι η όλη μεταβατική κατάσταση του Οκτωβρίου...Αυτό όμως επ' ουδενί δε σημαίνει πως άφησα το χρόνο ανεκμετάλλευτο..Ίσα ίσα, έκανα μια αναδρομή και διάβασα πολλές από τις προηγούμενες αναρτήσεις του ιστολογίου τούτου και πιστέψτε με, μπορεί να έχουν περάσει κάποιοι μήνες από τις περισσότερες από αυτές, αλλά τα συναισθήματα παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα...Συνεχίζω ακόμη να γελάω με τις υπερβολές και τα αστεία μου, να προβληματίζομαι και να νοσταλγώ με τον ίδιο τρόπο και να βλέπω τα κακώς κείμενα που με ενοχλούσαν τότε να υφίστανται ακμαία ακόμη και τώρα...Ήταν λοιπόν μια καλή ευκαιρία για μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν του φτωχού συγγενή, για να πάρω μια ώθηση προς τα εμπρός...
Είχα δεν είχα έκανα το κείμενο απολογιστικό και πιστέψτε με, δεν ήταν αυτός ο στόχος μου για σήμερα...Άλλωστε, η μεγάλη απολογιστική ανάρτηση και η ανασκόπηση της χρονιάς έχω προγραμματίσει να συμπέσει τόσο με τη 200η ανάρτηση του φτωχού συγγενή, όσο και με την πρωτοχρονιά περίπου...Αλλά ως τότε έχουμε άπλετο χρόνο...Ήθελα απλά να ζεσταθώ, πριν ακόμη μια φορά ριχτώ στα βαθιά νερά των πραγματικών αναρτήσεων...Και το κατάφερα πιστεύω...
Πλέον λοιπόν, είμαστε στο Νοέμβρη και τόσο το κλίμα όσο και η ψυχολογία φαίνονται να έχουν αλλάξει...Σε αυτό προσωπικά εμένα με βοηθά και το όλο χειμωνιάτικο σκηνικό του καιρού...Κάποιοι γουστάρουν τη ζέστη του καλοκαιριού συνδυάζοντας την ενδεχομένως με τις διακοπές...Εγώ επιθυμώ κρύο, βροχή και κακό καιρό...Και αυτές οι ημέρες είναι ότι καλύτερο...
Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω περισσότερα...Η συνέχεια επί της οθόνης(του υπολογιστή...), χωρίς διακοπές, χωρίς μεγάλα κενά διαστήματα και χωρίς συμβιβασμούς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου