Ποδοσφαιρική κριτική...μετά μουσικής...

Το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας έχει σχεδόν διανύσει το ένα τρίτο του και τα πρώτα συμπεράσματα μπορούν πλέον να εξαχθούν με ασφαλή τρόπο, μιας και το δείγμα είναι αρκετό...Αυτό που δε συναρπάζει σε καμία περίπτωση είναι το επίπεδο του ποδοσφαίρου που παρακολουθούμε, αλλά αυτό θα μπορούσε κανείς να πει πως συνάδει με το γενικότερο επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας...Δεν με βρίσκει αντίθετο η συγκεκριμένη άποψη, αλλά καλώς ή κακώς θα πρέπει να ασχοληθούμε με το μικρόκοσμο μας...Για το ποδοσφαιρικό μας πρωτάθλημα, για να επανέλθω, έχουν μιλήσει και έχουν πει την άποψη τους άπαντες ειδικοί και μη. Εφημερίδες, ραδιόφωνα και ειδησεογραφικά portals είναι γεμάτα από αναλύσεις, κριτικές και διαφόρων ειδών δημοσιεύματα..Την ίδια στιγμή, πάμπολλοι δημοσιογράφοι, οπαδοί και μη, έχουν καταθέσει την άποψη είτε με οπαδική ιδιοτέλεια είτε χωρίς και έχουν καλύψει το θέμα...Έτσι νομίζουν...

Να αναφερθώ σε τετριμμένες αναλύσεις περί των μεγάλων ομάδων, των θετικών τους στοιχείων και των προβλημάτων τους, δεν νομίζω πως μπορεί να προσφέρει κάτι...Πρέπει να αναφερθώ σε κάτι που δεν έχει ειπωθεί...Για αυτό λοιπόν σκέφτομαι να πράξω το εξής...Σε σχέση με τις τέσσερις κατά τεκμήριο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδος (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Α.Ε.Κ. και Π.Α.Ο.Κ. με τυχαία σειρά), θα αναφερθώ στο κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και θα το συνδυάσω με ένα αντίστοιχο ελληνικό τραγούδι, σχετικά παραφρασμένο, που θα αποτυπώνει εντελώς την πραγματικότητα..Έχει αρκετή πλάκα και ενδιαφέρον, πιστέψτε με και θα το διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι...Και ας έχετε κατά νου, πως τέτοιες αναλύσεις δεν κυκλοφορούν στην πιάτσα...Η μπάλα στη σέντρα λοιπόν, ο διαιτητής δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα και το ματς ήδη ξεκίνησε...

Ολυμπιακός

Η ομάδα του Πειραιά μπορεί να πηγαίνει καλά στην Ευρώπη και να είναι συγκάτοικος της κορυφής στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά έχει αρκετά αντικειμενικά προβλήματα, τα οποία είναι εμφανή σε κάθε απλό παρατηρητή...Η φυσική κατάσταση και η κακή εκγύμναση αποτελεί ένα πραγματικό πρόβλημα και αυτό αποδεικνύεται από τους πολύ συχνούς μυϊκούς τραυματισμούς των παιχτών...Ένα προφανές επίσης πρόβλημα είναι το μικρό ρόστερ και η εμφανής απουσία αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων...Όσοι μιλούν για τους νέους ας αναλογιστούν, πως η ομάδα αγωνίζεται με ένα φορ στο ρόστερ, ενώ σε κάποιες άλλες θέσεις οι εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν είναι τουλάχιστον ανεπαρκείς για να μην πω κάτι χειρότερο και αυτό φάνηκε περίτρανα στις Σέρρες...Πολλοί επίσης μιλούν για την κούραση, το βαρύ πρόγραμμα, τις ατυχίες κλπ...Κανείς μα κανείς όμως δε μιλά για τις ευθύνες του προέδρου...Σε μια ομάδα προσωποκεντρική, όπως ο Ολυμπιακός, είναι παράλογο όλοι να πιστώνουν στον ίδιο όλα τα θετικά, ενώ τα λάθη και οι αποτυχίες να φορτώνονται σε όλους τους άλλους...Και εγώ συμφωνούσα απόλυτα με την αποπομπή του Κετσπάγια π.χ. αλλά δεν ξεχνώ ποιος μα τον φόρτωσε, κόντρα σε κάθε ποδοσφαιρική λογική...Και εγώ ντρέπομαι με το επίπεδο κάποιων παιχτών που φορούν την ερυθρόλευκη φανέλα, αλλά δεν ξεχνώ ποιος τους έφερε και ποιος δεν έκανε μεταγραφές...Και εγώ δεν γούσταρα να γίνει έφεση για το ματς στις Σέρρες, αλλά εγώ δεν ήθελα να γίνει ούτε στην περίπτωση του Βάλνερ...Νισάφι λοιπόν πια με την αγιοποίηση του προέδρου από το σύνολο του σιναφιού των δημοσιογράφων..Δεν λέω πως δεν έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα, αλλά να είστε βέβαιοι πως έχει καρπωθεί πολλά περισσότερα...Πρόσφατα πούλησε το μισό Καραΐσκάκη λες και αποτελεί ιδιοκτησία του και κανείς δε μιλά για αυτό, όπως και για τους προέδρους των άλλων ομάδων...Διότι είναι αδύνατο η παροιμία "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι", να βρίσκει παντού εφαρμογή πλην του Ολυμπιακού...

Και ήρθε η ώρα για το τραγούδι...Βρισκόμαστε μετά από αρκετά χρόνια...Είμαστε σε ένα υπόγειο με τα φώτα χαμηλωμένα, η ατμόσφαιρα είναι νοσταλγική και οι θαμώνες καπνίζουν σκεπτόμενοι τα περασμένα...Και μέσα στο ημίφως εμφανίζεται ο πρόεδρος, παίρνει το μικρόφωνο και σαν άλλος Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να τραγουδά το περίφημο Πόρτο Ρίκο παραφρασμένο ως εξής...

Τα χρόνια έχουν περάσει, δε θυμάμαι πια...

Ερνέστο (Βαλβέρδε...) τόνε λέγανε, ή Ζίκο..

κι ακόμα συγχωρήστε με που ξέχασα....

αν χάθηκε στις Σέρρες (στο κύπελλο), ή στην Κύπρο (στην Ανόρθωση)

Κι όσο για μένα είμαι πάντα εδώ...

με των τσεπών σας τη φωτιά σημαία... (αφού σας τα παίρνω χοντρά)

είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε...

μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα... (αλλά στην κονόμα μόνος μου)

Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός είναι και αυτός συγκάτοικος της ελληνικής κορυφής και μάλιστα, δείχνει να είναι πιο γεμάτος τόσο από πλευράς ρόστερ όσο και από πλευράς ενέργειας...Η αμυντική του λειτουργία είναι όντως ένα πραγματικό πρόβλημα, αλλά κάθε μεγάλη ομάδα κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, ελάχιστες φορές πιέζεται αμυντικά...Υπό αυτό το πρίσμα, πιο σημαντικό είναι να μπορείς να σκοράρεις και να ανοίγεις τις κλειστές άμυνες και σε αυτούς τους τομείς ως τώρα ο Παναθηναϊκός αγγίζει το τέλειο...Πολλοί επίσης θεωρούν πως ο Τεν Κάτε αποτελεί το πρόβλημα της ομάδας, ξεχνώντας αφενός το παλμαρέ του και αφετέρου το ποιοι πέρασαν πριν από τον πράσινο πάγκο πριν τον Ολλανδό...Πάνω και πέρα από όλα λοιπόν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αλλού και φοβάμαι πως όποιος δεν το βλέπει, απλά εθελοτυφλεί...Η περιβόητη πολυμετοχικότητα τελικά μου φαίνεται πως γέννησε περισσότερα προβλήματα από αυτά που έλυσε, ή για να το θέσω σε καλύτερη βάση έβγαλε στην επιφάνεια τις μεγάλες έριδες, ενώ παράλληλα φανέρωσε τις αρχηγικές τάσεις κάποιων δελφίνων...Το πιο αξιοπερίεργο πάντως από όλα είναι το γεγονός πως ο πόλεμος δεν είναι στα ίσα, αλλά είναι υπόγειος και γίνεται κυρίως μέσω των 'πράσινων' εφημερίδων και των δημοσιογράφων...Οι περισσότεροι πράσινοι ρεπόρτερ λοιπόν, αντί να αναφέρουν το ρεπορτάζ και τις προσωπικές τους απόψεις, είναι εμφανές πως κάνουν πολιτική και παραγοντίζουν επικίνδυνα...Για αυτό παρατηρούμε το φαινόμενο κάποιοι να αποθεώνουν συγκεκριμένα πρόσωπα, ενώ κάποιοι άλλοι να ψάχνουν να βρουν αφορμές για σκληρή και μηδενιστική κριτική ακόμα και μετά από αναμφισβήτητα μεγάλες εμφανίσεις...Οι μεν νοσταλγούν το παρελθόν και το προηγούμενο καθεστώς, και οι δε το αναθεματίζουν, ενώ δεν είναι ικανοποιημένοι και από την υπάρχουσα κατάσταση...'Ντέρμπι και πράσινη' σέρνουν το χορό, αποτελώντας άρματα στην πλήρη στήριξη προσωπικών επιδιώξεων κάποιων παραγόντων και κάποιων δημοσιογράφων..Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, είναι απορίας άξιον πως ακόμα ο Παναθηναϊκός μπορεί και αποδίδει καλά και βρίσκεται στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα...Για αυτό και έχει απόλυτο δίκιο ο Τεν Κάτε να τσαντίζεται και να εκρήγνυται, βλέποντας πράγματα εκτός κάθε λογικής...

Και περνούμε στο τραγούδι...Το σκηνικό διαμορφώνεται ως εξής...Βρισκόμαστε σε νυχτερινό κέντρο και η πίστα είναι γεμάτη από λουλούδια...Ξαφνικά σταματά η ορχήστρα και μένει ένα μόνο μπουζούκι να ζωγραφίζει μια γνώριμη πενιά και ένας εύσωμος τραγουδιστής προβάλλει και παίρνει το μικρόφωνο...Μα ναι είναι ο Μανόλης Μητσιάς, άλλωστε αυτός έχει πρωτοτραγουδήσει το συγκεκριμένο σκοπό...Αλλά δεν είναι αυτός τελικά...Τότε ποιος είναι; Μήπως είναι ο Μαζώ που έκανε και τη διασκευή; Μπα, αφού ο Μαζώ είναι λεπτός..Τότε ποιος είναι; Εκείνος αγέρωχος ξεκινά να τραγουδά τους στίχους ως εξής...

Με λένε Γκόντζο και ποτέ δεν τραγουδάω...

για της Πανάθας το μεγάλο τον καημό...

έχω το Τζίγκερ στο εικόνισμα και πάω...

και έχω παρέα το Χρήστο τον Κοντό

Με λένε Γκόντζο και ποτέ δεν τραγουδάω...

και έχω την Πράσινη μονάχα για εχθρό...

Τα λέω χύμα και σταράτα για τον ΠΑΟ...

και δε με νοιάζει ότι λέει και ο Βγενό...

Α.Ε.Κ.

Έτσι όπως έχουν καταντήσει τη φετινή και όχι μόνο Α.Ε.Κ. μερικοί, όλοι οι τομείς που την αφορούν είναι ένα μεγάλο πρόβλημα...Και μην κοιτάτε που κάποιοι κίτρινοι λειτουργοί του τύπου παιανίζουν το άλλοθι της διαιτησίας, διότι η Α.Ε.Κ. σχεδόν ποτέ δεν είχε ιστορικά μαζί της τη διαιτησία...Τόσο χάλια ομάδα όμως δεν είχε ποτέ...Ποιοι φταίνε για αυτό; Και ποιος δε φταίει...Κατ' αρχάς όλες οι διοικήσεις της διαχρονικά ασέλγησαν πάνω στην ιστορία της Ένωσης...Μόνο και μόνο πως τα τελευταία χρόνια αγοράζουν παίχτες με το κιλό, φτάνει και περισσεύει και δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε περισσότερο...Οι ποδοσφαιριστές από την πλευρά τους, ξέχωρα από την ολοφάνερη αδιαφορία μερικών, δεν φταίνε περαιτέρω...Στο κάτω κάτω τόσο ξέρουν και τόσο παίζουν, άλλωστε δεν ήλθαν μόνοι τους στην ομάδα, κάποιος τους έφερε...Ποιος; ο Μπάγεβιτς...Ναι κύριοι ειδικά φέτος ο Ντούσκο έχει δημιουργήσει ένα έκτρωμα...Μόνο και μόνο που σε κάποιες θέσεις υπάρχουν τέσσερις πέντε εναλλακτικές επιλογές και σε άλλες σκάρτη μία λέει πολλά...Επίσης το γεγονός πως ανέχεται τα σταριλίκια μερικών αδιαμαρτύρητα και τα βάζει μόνο με εκείνους που τον παίρνει, αποδεικνύει πως ο στιβαρός Ντούσαν ανήκει πλέον στο παρελθόν...Επιπλέον το γεγονός πως δηλώνει πως τελείωσαν για αυτόν πέντε παίχτες (και όλοι φαντάστηκαν Σκόκο, Μπλάνκο και σια) και μετά αναδιπλώνεται πλήρως και αποκλείει τους δικούς του δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο...Ο Ντούσαν δεν είχε πάντοτε πολλά χρήματα να διαχειριστεί..Αλλά είτε είχε είτε δεν είχε πάντα έκανε επιλογές υψηλού επιπέδου από τις ομάδες που ξέρει και εμπιστεύεται, ενώ τώρα;...Θα έπαιζαν στην ΑΕΚ άλλης εποχής παίχτες του στυλ Καράμπελας, Γιάχιτς, Καφές, Άρτσε, Μαιστόροβιτς, Ενσαλίβα, Χέρσι κλπ...Θυμίζω πως κάποτε στις αντίστοιχες θέσεις η Ένωση είχε Μανωλά, Σαβέβσκι, Μπατίστα, Κωστή, Κετσπάγια κλπ...Παίχτες ανακαλύψεις του Ντούσαν που στην πλειονότητα τους δεν κόστισαν πολλά, αλλά προσέφεραν πολλαπλάσια...Αλήθεια πόσο χειρότερα θα έπαιζε η ΑΕΚ αν έπαιζαν κάποιοι νεαροί από τα σπλάχνα της καθώς και παίχτες όπως Γκέντζογλου, Ταχτσίδης, Παυλής, Ζορμπάς, κλπ; Αλλά όσο οι κίτρινοι θα φορτώνουν όλες τις ευθύνες σε Δαλούκες και Κάκους, τόσο οι ίδιοι θα μικραίνουν τη λίμνη, για να θυμηθώ τη ρήση του Ντέμη κάποτε...

Ήρθε και η ώρα για το άσμα...Είμαστε σε μια καλοκαιρινή συναυλία σε ένα ανοιχτό θέατρο, ο κόσμος είναι πάρα πολύς και παραληρεί χοροπηδώντας και ξαφνικά βγαίνει στη σκηνή για να τραγουδήσει ένας τύπος με αραιό μούσι...Όλοι πιστεύουν πως βρισκόμαστε μπροστά στην ιστορική επανεμφάνιση στη σκηνή του μέγιστου Χάρη Κατσιμίχα...Ξαφνικά ανάβει ο κεντρικός προβολέας και αποκαλύπτεται ο τραγουδιστής...Δεν είναι ο Χάρης...Είναι ο Δημήτρης Χατζηχρήστος και αρχίζει αμέσως να τραγουδά σαν άλλος Χάρης Κατσιμίχας τα εξής λόγια...

Ντούσαν των φτηνών αμυντικών...

Ντούσαν με τα χίλια λάθη των περπατητών...

Ωωωω Ντούσαν με τις γκρίνιες των επιθετικών

Καλόοοο Ταχτσίδη...Καλόοοο Ταχτσίδη....

Καλό Ταχτσίδη στα δικά σου παραμύθια...

δίχως το ψέμα θα ταν κιτρινόμαυρη η αλήθεια..

Π.Α.Ο.Κ.

Ο Δικέφαλος του Βορρά, μπορεί να είναι τρίτος στη βαθμολογία, αλλά η διαφορά του με την κορυφή είναι χαώδης...Για την κατάσταση αυτή, κατά την ταπεινή μου άποψη έχουν ευθύνη δύο κύριοι παράγοντες...Ο πρώτος είναι ο Φερνάντο Σάντος...Καλός χρυσός ο Πορτογάλος, αλλά έχει κόμπλεξ και δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω...Άμυνα άμυνα άμυνα και άγιος ο Θεός...Βάζει ένα γκολ στην Τούμπα και κλείνεται πίσω λες και είναι προπονητής μιας μικρής ομάδας...Αγοράζει παίχτες β διαλογής και δεν ποντάρει στα δικά του παιδιά...Αντί να φοβούνται οι αντίπαλοι στην Τούμπα, βγαίνουν και κάνουν άνετοι παιχνίδι την ίδια στιγμή που ο Δικέφαλος παίζει με αντεπιθέσεις...Για αυτό ο ΠΑΟΚ χρειάζεται κάποιον τύπου Άγγελο Αναστασιάδη, ή τον ίδιο τον Άγγελο...Να λύσει την ομάδα και να την κάνει να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας...Τελοσπάντων κάποιον σαν τον Σέρσε Κόσμι που γράφτηκε πρόσφατα στον τύπο...

Το δεύτερο πρόβλημα είναι η νοοτροπία του κόσμου του...Ξέρω πως και αυτοί έχουν περάσει αδικίες και σφαγές...Ξέρω επίσης την κατάσταση και το παραμύθι που πουλάνε άκριτα και χωρίς αιδώ τα μέσα της συμπρωτεύουσας για να ποδηγετήσουν τον απλό κόσμο και να τον εξαγριώσουν...Για αυτό ας μην κατηγορούν τον κόσμο, διότι οι ίδιοι του πωλούν το παραμύθι...Έχουν ευνουχίσει τον κόσμο, ο οποίος ψήνεται από διάφορες απόψεις περαστικών από την ομάδα και γίνεται έρμαιο...Το έχουν φυλλιαστεί και κάποιοι ξένοι και το δούλεμα πάει σύννεφο...Ο Κονσεισάο έχει γυρίσει τη μισή Ευρώπη, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη δύο χρόνια και συμπεριφέρεται σαν ΠΑΟΚάρχης...Ο εξαιρετικά συμπαθής σε μένα Μουσλίμοβιτς πιο πολύ διαμαρτύρεται, παρά αγωνίζεται...Χτες άκουσα δηλώσεις του Πάμπλο Γκαρσία...Με όλο το σεβασμό στον Ουρουγουανό παίχτη, έχω να του πω 'πόσα θες να μας τρελάνεις αγαπητέ μποξέρ'...Είπε να μην κατέβουν καν στην Αθήνα να αγωνιστούν, διότι πάντα ο ΠΑΟΚ σφάζεται στα ντέρμπι...Το ότι κατεβαίνει χεσμένος ελέω Σάντος, ότι κλείνεται στην περιοχή του, ότι έχει μέτριους παίχτες και ότι δεν κάνει φάση και έχει χάσει περίπου τα τελευταία 20-30 συναπτά ντέρμπι με κάτω τα χέρια, δεν λέει προφανώς τίποτα στον τίμιο Ουρουγουανό;

Και ήρθε η ώρα για το άσμα για το δικέφαλο του Βορρά...Είναι ένα τραγούδι που πρέπει να απευθύνουν όλοι οι απανταχού ΠΑΟΚτζήδες στο μεγαλύτερο κεφάλαιο που έχει την τύχη να διαθέτει η οικογένεια του ΠΑΟΚ...Φυσικά δεν αναφέρομαι στον Ζαγοράκη...Ούτε στο Ζήση Βρύζα...Ούτε βέβαια στο Φερνάντο Σάντος...Ούτε στους χρήσιμους και φερέλπιδες Βιειρίνια, Κουτσιανικούλη, Βιτόλο, Φωτάκη...Ούτε στο Βασίλη Γκαγκάτση...Φυσικά ούτε στο μεγάλο Σταύρο Κόλκα...Αναφέρομαι στον πραγματικό πρωταγωνιστή του ΠΑΟΚ...Στον άνθρωπο που αγωνίζεται για να αναδείξει το ασπρόμαυρο μεγαλείο ανά την επικράτεια...Στο δημοσιογράφο που δε μασά τα λόγια του και κάνει πάντα σκληρές ερωτήσεις...Στον άνθρωπο που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ, καθώς μέσα σε δύο λεπτά ομιλίας του έχει καταφέρει να πει πάνω από 40 φορές τη λέξη ΠΑΟΚ...Στον τιτάνα Γιώργο Μίνο....Ποιο είναι το τραγούδι που τραγουδά, η ασπρόμαυρη κερκίδα προεξαρχομένης της θύρας 4, σαν άλλος Γιώργος Καμπουρίδης...;

Βαρέθηκα τα βράδια τα αθηνοκεντρικά...

λείπεις εσύ και νιώθω τόσο άβολα...

την ΠΑΟΚτσίδικη καρδιά εσύ εκπροσωπείς...

και όλοι λένε να ο Μίνος ο νταής...(και πάμε στο ρεςφρέν όλοι μαζί....)

Μίνε, κοντά μου μια ζωή...

Όλα για την ομάδα είσαι συ...

Μίνε πως θες να σου το πω...

εγώ το Μίνο μόνο αγαπώ...

υγ1 Αύτά είχα φίλοι μου να αναφέρω...Οφείλω να ομολογήσω πως το καταδιασκέδασα για μια ακόμη φορά...Ελπίζω και εσείς...

υγ2 Αλλά ποιος περιμένετε να τα γράψει και να αναφερθεί σε αυτά...Οι Τσόχοι, οι Καραλήδες, οι Νικολακόπουλοι, οι Νικολογιάννηδες ή οι Κόλκες....Σοβαροί να είμαστε...