Η επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων...

Ολοκληρώθηκε αισίως η πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας και μετά από τρεις αγώνες και ενώ βρισκόμαστε στο κατώφλι της δεύτερης φάσης, ο φτωχός συγγενής θα προσπαθήσει να εξάγει τα πρώτα συμπεράσματα από αυτό...Εκμεταλλευόμενος τη σημερινή διακοπή, θα αναφέρω κάποια πράγματα, ιδίως σε σχέση με την εικόνα της εθνικής ομάδας...Της επίσημης αγαπημένης, που όσες απουσίες και να έχει, έχει μέσα της το μέταλλο του νικητή ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων και τροπαίων..Σχόλια και παρατηρήσεις για αγωνιστικά και όχι μόνο θέματα, που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και μου έκαναν εντύπωση...Τζάμπολ λοιπόν και το ματς αρχίζει...

Ο ρόλος του προπονητή

Ξεκινάμε με τα αγωνιστικά θέματα...Σε σχέση με αυτά, η εθνική ομάδα φαντάζει για πρώτη φορά να έχει στον πάγκο της έναν κανονικό προπονητή...Δεν ξέρω τι άποψη έχετε σχηματίσει για τον Καζλάουσκας, εμένα όμως μου μοιάζει να έχει δουλέψει αρκετά με την ομάδα...Φυσικά ρόλο σε αυτό, πιθανώς να έχει και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, τον οποίο θεωρώ εξαιρετικό προπονητή επίσης...Θυμίζω πως ο Καζλάουσκας εκτός από το θαύμα της Ζαλγκίρις, για ένα μόνο σουτ δεν έφτασε τον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ πριν από χρόνια...Μεγάλη επιτυχία αν αναλογιστείτε πως τότε το μπάτζετ ήταν πολύ μικρότερο από τώρα και υπήρχαν παίχτες όπως ο Κουίνσι Λιούις,ο Έντνι, ο Σειμπούτις, ο Παπαμακάριος και ο Νίκος Χατζής...Θέλω να πω με αυτό πως ο Λιθουανός παρότι στη θητεία του στο λιμάνι δεν διαχειρίστηκε ποτέ τον πακτωλό των χρημάτων, όπως οι Γκέρσον και κυρίως Γιαννάκης, εντούτοις είχε τα ίδια αν όχι καλύτερα αποτελέσματα από αυτούς τους δύο...Γυρνώντας στην τωρινή εθνική να πω, πως η ομάδα μοιάζει γρηγορότερη από ποτέ και παίζει σίγουρα πιο διαβασμένα...Όλα αυτά φανερώνουν δουλειά και καλό scouting...Χτυπάει τον αντίπαλο στις αδυναμίες του και δε φοβάται να τρέξει...Βέβαια, η αυξημένη ταχύτητα ίσως είναι αποτέλεσμα των νέων παικτών που απαρτίζουν την εθνική...Αλλά ακόμα και το κλασσικό φίγκιουρ-έιτ μοιάζει ακόμη γρηγορότερο και αποτελεσματικότερο από ποτέ...Τελοσπάντων,πλέον κάθε φορά που γυρίζει η κάμερα στον πάγκο, αντικρίζουμε έναν προπονητή να δίνει κανονικές τεχνικές οδηγίες στους παίχτες. Τόσα χρόνια η μοναδική οδηγία που ακουγόταν ήταν "παιδιά πάμε γερά, με καρδιά στην άμυνα"...Καρφί για τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος ποτέ δεν με έπεισε για την προπονητική του αξία, άσχετα αν είναι προπονητής στην ομάδα που υποστηρίζω...Συν τοις άλλοις, ο δράκος δίχασε τη μπασκετική Ελλάδα, μετά τη συμφωνία του με τον Ολυμπιακό και για αυτό τώρα η κατάσταση μοιάζει ηρεμότερη και το κλίμα καλό...Και αυτό το κλίμα αντικατοπτρίζεται στις μικρές λεπτομέρειες στο παρκέ...

Οι πρωταγωνιστές μέσα στο παρκέ

Μεγάλο ρόλο όμως στην εικόνα της Εθνικής έχουν κάποιοι παίχτες οι οποίοι πλέον έχουν την ευχέρεια να αποδείξουν την αξία τους και την ηγετική τους ικανότητα, απελευθερωμένοι από τα βαρίδια του παρελθόντος...Έτσι παρακολουθούμε την ηγετική εμφάνιση του Βασίλη Σπανούλη...Ο kill Bill, πιο ώριμος από ποτέ, είναι ο ηγέτης αυτής της εθνικής ομάδας και συνάμα είναι ο καλύτερος Έλληνας περιφερειακός αυτή τη στιγμή μακράν...Μη μου μιλήσει κανείς για τα ψηλά πλέι μέικερ...Μόλις θα φτύσουν το Ν.Β.Α. και αυτοί όπως έκανε ο Βασίλης, τότε να μιλήσουν και αυτοί...Μεγάλο τουρνουά κάνει ως τώρα και ο Γιάννης Μπουρούσης...Ένας παίχτης που χρόνο με το χρόνο γίνεται καλύτερος...Πολλοί θα μιλήσουν για το σουτ και την έφεση του στα ριμπάουντ...Εγώ έχω απλά να παρατηρήσω πως ο Μπουρούσης έμαθε πλέον να χρησιμοποιεί το σώμα του και τον όγκο του και να ποστάρει τον αντίπαλο...Μεταμορφωμένος είναι και ο Σοφοκλής...Να χτυπήσουμε ξύλο, αλλά φαίνεται να αρπάζει την τελευταία ευκαιρία που του παρουσιάζεται να σώσει την καριέρα του...Μεγάλο τουρνουά δείχνει να κάνει κατ' εμέ και ο Νίκος Ζήσης, τον οποίον κάποιοι,μεταξύ των οποίων και εγώ είχαμε βιαστεί να ξεγράψουμε, αλλά ο Νίκος θέλγει με το μεστό και ώριμο παιχνίδι του...Εξαιρετικός είναι και ο Περπέρογλου, ο οποίος αποδεικνύει πως άξιζε και πέρυσι να κληθεί στην Ολυμπιάδα...Σε χαμηλές πτήσεις ως τώρα με βάση τα δεδομένα τους βλέπω τους Φώτση και Πρίντεζη, αλλά ξέρω πως όταν η μπάλα θα καίει, ο απαθής και νωθρός Αντώνης Φώτσης θα πάρει το τρίποντο και θα ευστοχήσει...

Το πρόγραμμα των αγώνων

Λίγες παρατηρήσεις για το πρόγραμμα των αγώνων ως το τέλος...Κατ' αρχάς ακόμα και ο Βασιλακόπουλος με τον Καζλάουσκας να έκαναν την κλήρωση, αποκλείεται να πετύχαιναν κάτι τόσο ευνοϊκό..Σύμφωνοι, εμείς κάναμε τα παιχνίδια εύκολα, αλλά άλλο να παίζεις με το Ισραήλ και τα Σκόπια και άλλο με τη Σερβία και την Τουρκία...Το ίδιο συμβαίνει και στο δεύτερο γύρο που ξεκινά αύριο, όπου θα είναι έκπληξη αν δεν κάνουμε άλλες 3 νίκες, μιας και θεωρώ πως ούτε και η Γαλλία δεν είναι κάτι το εξαιρετικό...Για την οχτάδα και τα νοκ άουτ δεν ξέρω...Εξαρτάται από τον αντίπαλο...Λογικά πάμε για να παίξουμε με μια εκ των Σερβία, Λιθουανία ή Πολωνία, αφού θεωρώ πως λογικά Ισπανία, Σλοβενία και Τουρκία θα είναι η πρώτη τριάδα...Μπορεί να πέσω και έξω...Το βέβαιο είναι πως καμία δε με φοβίζει, εκτός της Ισπανίας...Όχι ότι αυτοί με φοβίζουν έχοντας ως πλέι μέικερ τον φόλα υπερεκτιμημένο Ρούμπιο και τον τελειωμένο Ραούλ Λόπεζ...Αλλά τους Ισπανούς τους θέλω πιο μετά...Εκεί θεωρώ πως έχουμε περισσότερες πιθανότητες να υπερκεράσουμε το εμπόδιο της και να ξεπεράσουμε το σχετικό κόμπλεξ που είναι λογικό να μας έχει δημιουργηθεί...Άλλωστε η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται είτε κρύο, είτε με επιδόρπιο ένα κάρφωμα του Σχορτσανίτη στα μούτρα του Γκασόλ...

Οι μεταδόσεις, το περιβόητο MKD και η υποκρισία μας

Την μετάδοση του τουρνουά και των αγώνων της εθνικής ως τώρα τη βρίσκω υποτονική...Ευτυχώς που υπάρχει ο Λημνιάτης και με τα τεχνικά του σχόλια σώζει λίγο την κατάσταση...Ειδάλλως θα μας έπαιρνε ο ύπνος...Μου λείπει ήδη ο Σκουντής, οι παρομοιώσεις του και οι ατάκες του...Μαζί του ανέβαιναν μια σκάλα και οι άλλοι και η μετάδοση αποκτούσε νόημα και ενδιαφέρον...Ας ελπίσουμε πως από εδώ και πέρα θα βελτιωθούν τα πράγματα και το ενδιαφέρον και οι ρυθμοί θα ανέβουν στα ύψη...Όπως στα ύψη ανέβηκαν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα επειδή στον πίνακα του σκορ στο ματς με τα Σκόπια, η γειτονική χώρα εμφανιζόταν με τα αρχικά MKD, για αυτό και η απίστευτη ΕΡΤ έκρυψε το scoreboard με άσπρο φόντο...Το ίδιο έγινε και με τήν κόκκινη σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας που άπλωναν στην εξέδρα οι Σκοπιανοί, κάνοντας πολιτική του ass...Και εμένα με ενοχλούν όλα αυτά μη νομίζετε, όπως επίσης με ενοχλεί η απάθεια της FIBA...Στο ποδόσφαιρο θα σταματούσε το ματς μέχρι να κατεβεί το πανό με τη σημαία...Ενώ στο μπάσκετ, ούτε γάτα ούτε ζημιά...Φυσικά ξέρετε ποιος είναι ο πρόεδρος της FIBA, έτσι δεν είναι; Αλλά πέρα από αυτό βρίσκω αφόρητα υποκριτικές, τις φωνές και τις αντιδράσεις από τον απλό κόσμο...Κι αυτό γιατί συνεχίζουμε να ψηφίζουμε αυτούς που κάνουν εξωτερική πολιτική της κουμπαριάς και τους απόγονους, αυτούς που πριν από περίπου 20 χρόνια έλεγαν, πως σε 10 χρόνια το θέμα του ονόματος των Σκοπίων δεν θα το θυμάται κανείς...Πάλι καλά που γίνονται τέτοιες διοργανώσεις και μας θυμίζουν κάπου κάπου το όνομα...

Οι απουσίες της Εθνικής ομάδας

Οι δημοσιογράφοι ως τώρα χαιρετίζουν την πολύ καλή εικόνα της Εθνικής και γράφουν καλά σχόλια...Δεν ξεχνούν όμως κάθε τρεις και λίγο να υποσημειώνουν τις απουσίες της ομάδας και ιδίως των Διαμαντίδη, Παπαλουκά...Μάλιστα σημειώνουν και εύχονται πως του χρόνου στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, θα είναι παρόντες και οι δύο....Ξεκαθαρίζω πως προσωπικά δεν επιθυμώ να ξαναπαίξουν με την εθνική αυτοί οι δύο...Ας ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους στα παρκέ της Α1, της Ευρωλίγκας και στο πεδίο των διαφημίσεων εκεί πού όντως είναι καλοί και ας αφήσουν την εθνική ομάδα ήσυχη...Δεν λέω ότι δεν έχουν προσφέρει, προς Θεού...Αλλά προτιμώ τον τίμιο Γιάννη Καλαμπόκη, το μαχητικό Κώστα Καϊμακόγλου, το next best thing Νίκ Καλάθη και φυσικά τους Σπανούλη και Ζήση...Και του χρόνου έτσι πρέπει να κατεβούμε, αν το κρίνει ο προπονητής...Άλλωστε το πιο σπουδαίο δεν είναι ούτε το τρόπαιο ούτε το μετάλλιο...Το πιο σημαντικό είναι να γουστάρει η ομάδα και να γουστάρουμε και εμείς που την βλέπουμε να ζωγραφίζει...Γιατί ένας λόγος για τον οποίο η Εθνική φέτος είναι πιο γρήγορη είναι η απουσία των διαφημιστών...Λύθηκε το χειρόφρενο...Οπότε ας μην ξαναμιλήσουν οι δημοσιογράφοι για απουσίες, να χαρούν...Μετράνε αυτοί που παίζουν...Προσωπικά με το χέρι στην καρδιά, θα ήθελα μόνο το Βασιλόπουλο από τους απόντες...Έτσι θα θωρακιζόταν η ομάδα και θα έδενε τέλεια...Για τα ψηλά πλέι μέικερ δεν μου καίγεται καρφί...

Αυτά είχα να αναφέρω σε σχέση με την έως τώρα πορεία στο τουρνουά της Εθνικής ομάδας. Και όλα αυτά τα πιστεύω και θα συνεχίσω να τα πιστεύω άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα...Καλό είναι και αυτό, αλλά μετράει και η εμφάνιση, η διάθεση και το καλό μπάσκετ...Η ομάδα έχει σχετική απειρία και μπορεί να βρεθεί σε μια κακή βραδιά και να αποκλειστεί ακόμα και από κατώτερο αντίπαλο...Σε τίποτα αυτό δεν πρέπει να αλλάξει την συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτή την ομάδα...Που και ταλέντο έχει και δίψα και μεγάλους παίχτες και άβγαλτα αστεράκια και μέλλον και παίχτες να έρχονται από τα μικρά εθνικά κλιμάκια...Για αυτό και προσωπικά εγώ, τη στηρίζω αβλεπί και την υποστηρίζω θερμά...Πράγμα που δεν κάνω ασύστολα με όλες τις εθνικές ομάδες των άλλων αθλημάτων, διότι για να στηρίξω έχω και απαιτήσεις...Η συνέχεια στο παρκέ των πολωνικών γηπέδων, με την ελπίδα του μεταλλίου να διατηρείται άσβεστη στις καρδιές μας...

υγ1 Για αυτό και η εθνική ομάδα του μπάσκετ αναφέρεται ως η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων φιλάθλων...Όσα ευρωπαϊκά π. χ. και να πάρει το ποδόσφαιρο, κάθε σύγκριση του επιπέδου και του μέλλοντος προκαλούν ενθουσιασμό για το μπάσκετ και θλίψη για τη μπάλα...Διότι στο μπάσκετ εδώ και χρόνια υφίστανται η ελληνική σχολή, μην το ξεχνάμε αυτό..

υγ2 Για όσους ενδιαφέρεστε, εκτός της Εθνικής μας ομάδας, έχω από την αρχή προβλέψει πως θα πάνε καλά Σερβία και Τουρκία...Οι μεν Σέρβοι έχουν πολύ ταλέντο, είναι δεμένοι και έχουν στον πάγκο τους την αλεπού που ακούει στο όνομα Ντούσαν Ίβκοβιτς...Ο οποίος είναι μεγάλος καθηγητής του μπάσκετ...Από την άλλη πλευρά οι Τούρκοι διαθέτουν κατά την ταπεινή μου άποψη τον καλύτερο Ευρωπαίο παίχτη αυτή τη στιγμή...Ξέρω πολλοί διαφωνείτε, αλλά για μένα ο κορυφαίος Ευρωπαίος αυτή τη στιγμή είναι ο Χέντο Τούρκογλου και περιμένω στη συνέχεια του τουρνουά να λάμψει...Θα δούμε αν πέσω μέσα λοιπόν...

υγ3 Η ανάκρουση του εθνικού ύμνου πριν τα ματς είναι μια στιγμή που όλοι περιμένουμε...Όλοι μας παρακολουθούμε και τα στόματα των παικτών και τους κρίνουμε ανάλογα με το αν ψάλλουν ή όχι τον εθνικό ύμνο...Χαρακτηριστικό είναι το πάντα σκυμμένο κεφάλι του Φώτση και η απάθεια των περισσοτέρων...Μεγάλη εντύπωση μου έκανε όμως ότι ο ταλαντούχος Κώστας Κουφός αν και π.χ. στις συνεντεύξεις μιλάει αγγλικά, χτες τραγουδούσε τον εθνικό ύμνο...Και είναι και αυτό μια απάντηση, στις χώρες που με βάση τους νατουραλιζέ παίχτες, προσπαθούν να φτιάξουν ομάδα και να μπουν στο μπασκετικό χάρτη της Ευρώπης...

υγ4 Κορυφαία φιγούρα στον πάγκο της Εθνικής είναι φυσικά ο αξεπέραστος Σταύρος Ελληνιάδης, μια από τις μεγάλες μορφές του ελληνικού μπάσκετ...Περιμένω με ανυπομονησία τα μεγάλα ματς, για να δω τις αντιδράσεις από το πάγκο του Σταύρου...Να σας πω την αλήθεια, βλέποντας τον ξεχνιέμαι και περιμένω να σκάσει μύτη από τον απέναντι πάγκο ο Ομπράντοβιτς με τον Ιτούδη...Μεγάλες στιγμές από κληρώσεις διαιτητών σε ντέρμπι έρχονται στη μνήμη μου, βλέποντας το Σταύρο Ελληνιάδη στην άκρη του πάγκου...Θυμάστε τό σύνθημα που φώναζαν παλιά οι αντίπαλοι οπαδοί, όταν ο Σταύρος Ελληνιάδης έπαιζε στον Ολυμπιακό...: "Είναι παρθένα...του Ελληνιάδη η χτένα..."