Η ημέρα χωρίς αυτοκίνητο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς...

Εδώ και κάποια χρόνια, έχει καθιερωθεί παγκοσμίως η 22 του Σεπτέμβρη να θεωρείται ως η παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο. Την ημέρα αυτή λοιπόν, είναι δωρεάν όλες οι αστικές συγκοινωνίες, ενώ είθισται οι πολίτες να αφήνουν κατά μέρος τα αυτοκίνητα τους και να χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες...Ας δούμε λοιπόν πως εφαρμόστηκε το συγκεκριμένο σήμερα στην Αθήνα και με την ευκαιρία αυτή ας αναφέρουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις για τις αστικές συγκοινωνίες..

Προσωπικά είμαι από τους ανθρώπους που είμαι πάντα εξαιρετικά δύσπιστος σε όποια ανούσια αντίδραση για το θεαθήναι μας σερβίρεται από έξω και εμείς την εφαρμόζουμε μόνο εθιμοτυπικά...Δεν πίστευα όμως ποτέ, πως θα αντίκριζα το σημερινό θέαμα στους πάλαι ποτέ πολυσύχναστους αθηναϊκούς δρόμους...Κατεβαίνοντας πολύ πρωί όπως κάθε ημέρα, ειλικρινά δεν πίστευα στα μάτια μου και για μια στιγμή πίστεψα πως ζούσα κάποιο όνειρο...Οδοί και λεωφόροι που τις κοινές ημέρες είναι απροσπέλαστοι από την κίνηση, σήμερα ήταν άδειοι από τροχοφόρα...Η λεωφόρος Κηφισίας έμοιαζε σαν άδειο γήπεδο...Οι οδοί που οδηγούν στο κέντρο έμοιαζαν πιο άδειοι και από ότι ήταν ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο και η τσιμεντούπολη έμοιαζε έστω και για μια ημέρα ανθρώπινη και ζεστή πόλη...

Φυσικά ειρωνεύομαι...Τίποτε δεν άλλαξε, ενώ ενδεχομένως η κίνηση ήταν περισσότερη από ποτέ...Μάλιστα διασχίζοντας την Κηφισίας, κάποιες στιγμές είχα την εντύπωση πως ακόμη και με τα πόδια θα πήγαινα γρηγορότερα...Βλέπετε φίλοι μου, καλώς ή κακώς το αυτοκίνητο αποτελεί τη δεύτερη φύση του Έλληνα και έχει αντικαταστήσει τα πόδια του...Από τη στιγμή που ο Έλληνας χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο, ακόμη και όταν θέλει να πάρει τσιγάρα και εφημερίδα από το περίπτερο, τότε δε νομίζω πως αξίζει να πούμε κάτι περισσότερο...Ο Έλληνας γουστάρει να οδηγεί, ακόμα και αν είναι κολλημένος στην κίνηση...Δεν πτοείται ούτε από το γεγονός πως για να διανύσει λίγα χιλιόμετρα, χρειάζεται κάποιες ώρες κολλημένος στο μποτιλιάρισμα...Ο Έλληνας γουστάρει το κορνάρισμα στο μποτιλιάρισμα, γουστάρει να περνάει με πορτοκαλί και να κολλά στη μέση της διασταύρωσης προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερο κομφούζιο...Γουστάρει να κολλά από την κίνηση πάνω στη διάβαση των πεζών και να παρακολουθεί τους πεζούς να κάνουν σλάλομ αλά σκιέρ για να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο...Εν τέλει γουστάρει το τζερτζελέ, τα βρισίδια και τις συνοδευτικές μούντζες..Τι κι αν ξοδεύει μεγάλο μέρος του εισοδήματος του στη βενζίνη; Τι κι αν περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας του μέσα στο αυτοκίνητο...Τι κι αν όταν ξεκινά τη διαδρομή του βγαίνει ο Μπραουδάκης και όταν φτάνει σπίτι του είναι η ώρα του Καίσαρη και του Τσάρλι; Όλα αυτά είναι ανούσιες λεπτομέρειες, που δεν είναι ικανές να χαλάσουν τη ζαχαρένια κάποιων...

Οπωσδήποτε το αυτοκίνητο αποτελεί τη δεύτερη φύση και το φετίχ του σύγχρονου Έλληνα...Οπωσδήποτε επίσης, ο Έλληνας δεν έχει μάθει να χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, εκτός ίσως από το μετρό...Και όσοι τα χρησιμοποιούν, αρκεί μόνο μια υπόνοια ψιχάλας για να πείσουν τον εαυτό τους και να χρησιμοποιήσουν το αυτοκίνητο...Επειδή όμως είμαι ένας από αυτούς που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούσα σε καθημερινή βάση τις αστικές συγκοινωνίες και δη λεωφορεία και τρόλεϊ, επιτρέψτε μου να υποστηρίξω πως υπάρχουν πολλά προβλήματα που διέπουν τη λειτουργία τους...Είναι πολύ προβληματικές οι αστικές συγκοινωνίες κατά την ταπεινή μου άποψη ως προς τη λειτουργία τους...Αναφέρομαι κυρίως σε λεωφορεία και τρόλεϊ, μέσα που χρησιμοποιώ σε καθημερινή βάση σχεδόν μια δεκαετία πλέον, από τότε δηλαδή που εγκαταστάθηκα σε τούτη την απρόσωπη πολλές φορές πόλη...Ας κάνω μια προσπάθεια να αναφέρω κάποια από αυτά, όπως τα έχω βιώσει εγώ, χωρίς να διεκδικώ κανενός είδους αλάθητο...

Πρώτα πρώτα το εισιτήριο..Η τιμή του 1 Ευρώ έστω κι αν πρόκειται πλέον για ενιαίο εισιτήριο είναι εξωπραγματική κατά την άποψη μου και με βάση τις συνθήκες στις οποίες ζούμε, αλλά και με βάση τις υπηρεσίες που μας προσφέρονται...Ξαναλέω μιλάω κυρίως για τα υπέργεια μέσα και όχι για τα υπόλοιπα...Οι μόνοι που ευνοούνται από το εισιτήριο αυτό, είναι κάποιοι που ενδεχομένως άλλαζαν καθημερινά τρεις συγκοινωνίες για να βρεθούν στον προορισμό τους...Όλοι οι υπόλοιποι υπόκεινται σε ένα καθημερινό χαράτσι άνευ προηγουμένου...Αντί το κράτος να δώσει κίνητρα στον απλό κόσμο για να χρησιμοποιεί τις συγκοινωνίες, κοιτάζει να εισπράξει όλο και περισσότερα χρήματα από τον φορολογούμενο πολίτη...Για αυτό και το ελληνικό δαιμόνιο μπήκε σε λειτουργία και έτσι δημιουργήθηκε μια διαδικασία ανταλλαγής εισιτηρίων από επιβάτη σε επιβάτη...Κάποιος που κατεβαίνει δίνει το εισιτήριο του σε κάποιον που ανεβαίνει στο όχημα...Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται αστεία μια τέτοια εικόνα...Αν το δείτε όμως με τα μάτια σας, θα αισθανθείτε και εσείς μεγάλη ικανοποίηση...

Και μη μου πει κανείς πως σε όποιον φαίνεται ακριβό το εισιτήριο να αγοράσει κάρτα απεριορίστων διαδρομών...Και στην περίπτωση αυτή, η τιμή είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τις προσφερόμενες υπηρεσίες..Και δεν είναι μόνο αυτό...Στο τέλος του περασμένου έτους έκανα το λάθος και προμηθεύτηκα μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα υπέργεια μέσα για όλη την τρέχουσα χρονιά...Φαινομενικά συνέφερε κάτι τέτοιο...Εννιά μήνες μετά όμως, ποτέ μα ποτέ δεν μπήκε στο όχημα που ήμουν ελεγκτής και αισθάνθηκα χαζός (για να μην πω κάτι χειρότερο) που πλήρωσα και μάλιστα a priori...Ήθελα να το παίξω ευνομούμενος πολίτης που βοηθά τη χώρα του, ενώ το αντάλλαγμα ήταν άχρηστο...Δεν με ενοχλούν οι άνθρωποι που δε χτυπούν εισιτήριο, ούτε αυτοί που ανταλλάσσουν χρησιμοποιημένα εισιτήρια..Μαγκιά τους, ειλικρινά τους συγχαίρω...Με τη δική μου βλακεία τα έχω και με κανέναν άλλον...

Διότι είναι βλακεία να πληρώνεις εισιτήριο αντιτίμου 1 Ευρώ, για να ταξιδέψεις με τα μπλε λεωφορεία και τα τρόλεϊ της πρωτεύουσας, με βάση την προσφερόμενη υπηρεσία...Από που να αρχίσω; Από την ποιότητα της εξυπηρέτησης των υπαλλήλων;...Μια φορά είχα ξεχάσει να πάρω την κάρτα μαζί μου και κατευθύνθηκα στο εκδοτήριο για να πάρω εισιτήριο..Είχα πάνω μου 20 Ευρώ και ο υπάλληλος του εκδοτηρίου μου έδωσε ρέστα 19 Ευρώ σε κέρματα του ενός Ευρώ, ενώ είχε μπροστά του και άλλα νομίσματα μόνο και μόνο επειδή έτσι γούσταρε όπως μου απάντησε στη σχετική ερώτηση μου...Τα ίδια αντιμετώπισα και τις προάλλες με τον προαστιακό, όπως σας είχα γράψει...Και περνάω στους οδηγούς των οχημάτων...Καταλαβαίνω πως έχουν την ευθύνη να κουβαλάνε μαζί τους πολλές ανθρώπινες ψυχές, όπως επίσης κατανοώ τα νεύρα που τους προκαλούν τόσο η κίνηση όσο και κάποιοι παράξενοι επιβάτες...Αυτό όμως δεν τους νομιμοποιεί ούτε να συμπεριφέρονται άσχημα ούτε φυσικά να κάνουν σφήνες ανάμεσα στα άλλα οχήματα, ούτε να τρέχουν υπερβολικά όταν βρίσκουν ευκαιρία...Διότι θα γίνει κανένα ατύχημα και μετά όλοι θα κλαίμε...

Λίγο πριν παραπονιόμουν για το ακριβό εισιτήριο..Ειλικρινά πάντως δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν αυτό είχε άμεσο αντίκρυσμα στην ποιότητα που μας προσφέρεται...Πρώτα πρώτα στη συχνότητα των δρομολογίων...Είναι απαράδεκτο να περνούν κάθε μισή ώρα λεωφορεία στην πιο πολυσύχναστη διαδρομή της πόλης...Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να στοιβαζόμαστε σαν σαρδέλες, μαζί με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους...Φυσικά όρθιοι...Πολλές φορές ασφυκτιώ μέσα στο λεωφορείο και το τρόλεϊ...Άλλες φορές, φεύγω το πρωί από το σπίτι μου καθαρός και φρεσκοπλυμένος και φτάνω στον προορισμό μου, αμφιβάλλοντας για τη μυρωδιά που αναδύω...Όταν επί πάνω από μισή ώρα, έρχεσαι σε στενή επαφή με πολλούς άλλους, τότε είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι σαν παστή σαρδέλα...

Αν το δημόσιο και τα αρμόδια υπουργεία νοιάζονταν πραγματικά για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τότε θα προσπαθούσαν να χαράξουν λειτουργικές και χρήσιμες λεωφορειολωρίδες που θα ωφελούσαν την κυκλοφορία και θα έδιναν προτεραιότητα στα μέσα...Αντ' αυτού, οι λίγες λεωφορειολωρίδες είναι πάντα γεμάτες από αυτοκίνητα...Αφήστε την κατάντια με τα ταξί...Οι ταξιτζήδες κάθε τρεις και λίγο κάνουν στάση στις λεωφορειολωρίδες για να πάρουν τριπλή και τετραπλή κούρσα και όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι απόντες...Αποδείξτε στην πράξη κύριοι επαΐοντες πως νοιάζεστε πραγματικά για τη βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών και όχι για εισπρακτικά χαράτσια...Όταν δεν υπάρχουν ουσιαστικές χαράξεις των λεωφορειόδρομων, όταν οι ταξιτζήδες μπαίνουν και σταματούν κατά το δοκούν σε αυτές, όταν το τραμ περιμένει στην ουρά πίσω από αυτοκίνητα, όταν τα δρομολόγια των λεωφορείων είναι σπάνια,όταν οι κεραίες από τα τρόλεϊ βγαίνουν κάθε τρεις και λίγο, όταν το κέντρο συχνά πυκνά είναι κλειστό άνευ σοβαρού λόγου, όταν σε πολλά μέσα δεν υπάρχει κλιματισμός, όταν πολλά οχήματα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις τότε πως ζητάτε από εμάς να πληρώνουμε εισιτήριο και να χρησιμοποιούμε αυτές τις συγκοινωνίες; Μάλλον ψάχνετε για κορόιδα, έτσι δεν είναι;

Πολλοί πιθανώς να αντιτείνουν, τη μόλυνση του περιβάλλοντος ως αποτέλεσμα των καυσαερίων που αναδύονται από τα αυτοκίνητα...Πράγματι, υπάρχουν πολλά οικολογικά μέσα, αλλά δυστυχώς δεν αποτελούν ακόμα την πλειοψηφία...Έχετε δει το καυσαέριο που αναδύεται από κάποια οχήματα αστικών συγκοινωνιών; Έχετε δει το καυσαέριο που βγάζουν τα τρόλεϊ όταν λειτουργούν (συχνότατα) χωρίς ρεύμα; Ας μην κάνουμε λοιπόν υποκριτικές κινήσεις κύριοι ανευθυνο-υπεύθυνοι, διότι ο κόσμος σας έχει πάρει χαμπάρι, ενώ οι ενέργειες σας βρίσκονται στα σπάργανα τους...

Συνοψίζοντας...Ναι ο Έλληνας θεωρεί το αυτοκίνητο ως αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του...ναι δεν έχει μάθει να σέβεται πραγματικά το περιβάλλον...ναι νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του...και εν τέλει ναι δεν έχει μάθει να χρησιμοποιεί τις αστικές συγκοινωνίες...Αλλά μην του φορτώσουμε την ευθύνη...Ας δημιουργηθούν κάποτε σύγχρονες και απόλυτα εξυπηρετικές αστικές συγκοινωνίες...Με απλά λόγια, θεωρώ βέβαιο πως όταν θα παρασχεθούν στον πολίτη σύγχρονα μέσα, τότε θα αναγκαστεί να τα ακολουθήσει και να τα εφαρμόσει προς όφελος και του περιβάλλοντος και της κοινωνίας και του ιδίου προσωπικά...Το παράδειγμα του μετρό είναι φωτεινό...Άσχετα αν έκανε...έναν αιώνα να φτιαχτεί και αν τελικά χρεώθηκε πολλαπλάσιες φορές από την πραγματική του αξία...Τουλάχιστον ο πολίτης το χρησιμοποιεί και είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιημένος από αυτό...Αλήθεια για τις υπέργειες αστικές συγκοινωνίες μπορεί να πει κάποιος το ίδιο; Όχι βέβαια, ούτε για αστείο...

υγ1 Ακόμα και σήμερα που ήταν η ημέρα χωρίς εισητήριο, ελάχιστα πράγματα άλλαξαν...Άλλωστε η μεγάλη πλειοψηφία είτε έχει κάρτα απεριορίστων διαδρομών, είτε έτσι και αλλιώς δεν ακυρώνει εισητήριο είτε απλά και μόνο δε χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς...Να τα λέμε αυτά...