Ένας κουρασμένος και γερασμένος...έφηβος...

Ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν μαθηματικά εκτός διεκδίκησης του φετινού πρωταθλήματος εδώ και λίγες εβδομάδες. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος που μόλις εδώ και μια εβδομάδα έκλεισε τα 85 χρόνια ζωής, παρουσιάζει φέτος ένα θέαμα και μια εικόνα ομάδας που μόνο με το χαρακτηρισμό οικτρό μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς. Δεν είναι το ότι ήδη έχει χάσει το πρωτάθλημα, το κύπελλο και η συνέχεια του στην Ευρώπη ολοκληρώνεται σε λίγες ώρες, οι αφορμές που με οδηγούν να κάνω κριτική...Ίσα ίσα που εγώ προσωπικά τουλάχιστον έγινα υποστηρικτής αυτής της ομάδας, κατά τη διάρκεια των λεγόμενων πέτρινων χρόνων, τότε που η ομάδα ταλαιπωρούνταν από εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες και δεν μπορούσε να βρει με τίποτα το δρόμο της...Εννοώ δηλαδή, πως οι ποδοσφαιρικές μου σκέψεις και κρίσεις δεν επηρεάζονται από τα πρωταθλήματα και τις διακρίσεις, αλλά από το καλό ποδόσφαιρο και τις ορθολογικές αποφάσεις...

Ο λόγος που κάθομαι και αραδιάζω όλες αυτές τις σκέψεις είναι διότι έχω βαρεθεί η κριτική να περιλαμβάνει τους πάντες και τα πάντα στην ομάδα, εκτός από τους πραγματικούς υπεύθυνους...Διαβάζω μερικές εφημερίδες, ή ακούω συζητήσεις ανθρώπων και παρατηρώ πως γίνεται στοχευμένη κριτική χωρίς να ακουμπά κανείς την πραγματική αλήθεια...Πιστέψτε με, δεν αντέχω να ακούω ανακρίβειες...Πέρα από αυτό, βρίσκω εντελώς παράλογο η παροιμία 'το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι' να έχει εφαρμογή παντού εκτός από την αγαπημένη μας ομάδα...Μου φαίνεται απίστευτο να φορτώνουν όλοι τις ευθύνες παντού εκτός από τη διοίκηση...Εκτός όλων των άλλων, δεν μπορώ να καταλάβω πως τόσα χρόνια στην ομάδα όλα τα καλά τα πιστώνεται η διοίκηση, ενώ τα λάθη όλοι οι άλλοι...Φυσικά, οι απόψεις μου δεν αποτελούν κανενός είδους θέσφατο, ίσα ίσα μάλιστα...Αλλά τουλάχιστον είναι απόψεις ενός ανθρώπου, που θα επέλεγε να υποστηρίζει την ίδια ομάδα, ακόμη και αν δεν υπήρχαν κανενός είδους παρεμβολές από το περιβάλλον του...Ειλικρινά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, πόσοι είναι σε θέση να ισχυριστούν κάτι παρόμοιο...

Πολλοί δημοσιογράφοι και οπαδοί λοιπόν (επαγγελματίες και μη...) φορτώνουν τα πάντα στους προπονητές που πέρασαν φέτος από την ομάδα και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους πάνω σε αυτή, στιγματίζοντας και ασελγώντας πάνω στην ιστορία της. Φυσικά και εγώ συμφωνώ ότι π. χ. ο Κετσπάγια ευθύνεται για την τραγική φυσική κατάσταση του Ολυμπιακού φέτος, ότι ο Ζίκο ήταν τραγικός προπονητής από όλες τις απόψεις και ότι ο Μπόσκο είναι ανεπαρκής να χειριστεί το μεγάλο αυτό καράβι...Αλλά δεν ξεχνώ ποιος τους έφερε και τους επέβαλε σε αυτήν την ομάδα. Και οι τρεις ήταν απλοί yes men, χωρίς ουσιαστικές απαιτήσεις και ισχυρή προπονητική προσωπικότητα..Δεν ξεχνώ τη χαρακτηριστική ατάκα 'χολέρα έχει ο Κετσπάγια;' και ποιος μας τον επέβαλλε καταστρατηγώντας κάθε έννοια ποδοσφαιρικής λογικής...Σε κάθε επιχείρηση πάντα τα λάθη τα φορτώνονται οι απλοί υπάλληλοι, αλλά οι γενικότερες ευθύνες βαρύνουν το αφεντικό και απορώ γιατί στην περίπτωση του Ολυμπιακού δεν βγαίνει να το πει...Αντίθετα εδώ τα καλά τα πιστώνεται ο ένας και η κριτική μοιράζεται σε πολλούς...Για αυτό και μετά, νομιμοποιείται ο κάθε Κετσπάγια να δηλώνει πως αν δεν τον έδιωχναν θα έπαιρνε το πρωτάθλημα περίπατο ή ο λευκός Πελέ να χορεύει αμέριμνος στο καρναβάλι του Ρίο, πίνοντας στην υγεία των κορόιδων...Καλά κάνουν και μας δουλεύουν...

Τον τελευταίο καιρό, ο κόσμος κυρίως αλλά και ο τύπος τα έχουν βάλει με τους παίχτες...Για μένα οι παίχτες έχουν το μικρότερο μερίδιο ευθύνης και εξηγούμαι αμέσως...Πρώτα πρώτα είναι αγύμναστοι χωρίς δική τους ευθύνη, με αποτέλεσμα κάθε τρεις και λίγο να υφίστανται μυικούς τραυματισμούς και η απόδοση τους μετά το 60 των αγώνων να πέφτει κατακόρυφα...Έπειτα και οι ίδιοι βλέπουν την κατάσταση που επικρατεί και ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο για την πάρτη του, αλλά και για το καλό της ομάδας όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας...Είναι σαν να περιμένει κανείς από μια τάξη εφήβων να είναι ήσυχη και φρόνιμη μέσα σε μια αίθουσα τη στιγμή που ο καθηγητής είναι απών και ο διευθυντής νοιάζεται για άλλα πράγματα αδιαφορώντας για αυτούς..Είναι ποτέ δυνατό να γίνει κάτι τέτοιο; Έτσι συμβαίνει με τους ερυθρόλευκους παίχτες,...Παιδιά είναι και αυτοί...Θέλετε καλοπληρωμένα και ίσως κακομαθημένα; Παιδιά όμως...Για αυτό το λόγο ο Γκαλέτι κορόιδευε στην προετοιμασία...Για αυτό ο Ντουντού παρότι μονίμως τραυματίας, πουλάει συνεχώς και απροκάλυπτα οπαδιλίκι θεωρώντας μας τελείως ζώα...Για αυτό και ο όντως χρήσιμος Λούα Λούα κάνει ότι ακριβώς γουστάρει και δεν τη δίνει ούτε από το δεξί στο αριστερό...Για αυτό ο Μαρέσκα είναι εμφανώς ξενερωμένος και δε γουστάρει ο άνθρωπος...Για αυτό ο Μήτρογλου κανει μορφασμούς και ειρωνικές χειρονομίες με το χαρακτηριστικό 'εγώ αλλαγή;'...Για αυτό ο Νταρμπισάιρ δυσανασχετεί με τις αλλαγές του, κάνοντας τον υποτιθέμενο προπονητή να μεταβάλλει την αλλαγή, αποσύροντας τον εύκολο στόχο Ζαϊρί...Για αυτό ο Ντάτολο είναι σαν το ψάρι έξω από τα νερά του και περιμένει να έρθει ο Μάιος για να γυρίσει πίσω στην κανομική του ομάδα, μοιάζοντας σαν φαντάρος που κάνει αγγαρεία...Για αυτό ο Μέλμπεργκ συνέχεια είναι εκτός εαυτού, μη πιστεύοντας αυτά που βλέπει...Για αυτό ο Ντιόγκο έχει γίνει 120 κιλά...Τα προσχήματα κάπως κρατούν οι Έλληνες Νικοπολίδης, Αβραάμ και κυρίως ο Τοροσίδης οι οποίοι αντιλαμβάνονται τον κόσμο περισσότερο σαν γηγενείς και φοβούνται τα χειρότερα...Για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν είναι οι παίχτες οι υπαίτιοι της φετινής κατρακύλας...Είναι η διοίκηση η οποία είναι ανύπαρκτη και έχει προχωρήσει ως τώρα σε τραγελαφικές επιλογές προσώπων και μεθόδων και σε τραγικά λάθη...Οι ευθύνες των παικτών έπονται και είναι ήσσονος σημασίας κατά την ταπεινή μου άποψη...

Όλα τα παραπάνω πάντως είναι δυνατό να εξηγηθούν, αν τα δούμε από την ποδοσφαιρική τους σκοπιά. Άλλωστε τις περισσότερες φορές, όποιος προσπαθεί να καταστρατηγήσει τους άγραφους νόμους του ποδοσφαίρου, τιμωρείται σκληρά...Όταν ουσιαστικά καταργείς το ρόλο του προπονητή, όταν δημιουργείς ένα ρόστερ ανισοβαρές με τεράστιες ελλείψεις και χωρίς ικανές εναλλακτικές επιλογές και όταν στηρίζεις κάποια εμφανώς κουτσά άλογα, μόνο και μόνο για να αποδείξεις πως εσύ δεν κάνεις λάθη ποτέ...Όταν κάνεις όλα τα παραπάνω, τότε είναι δεδομένο πως εννιά φορές στις δέκα όχι μόνο θα χάσεις πανηγυρικά το πρωτάθλημα και το κύπελλο, αλλά λογικά δεν θα κατακτήσεις ούτε τη δεύτερη θέση στα play offs, αφού οι ποδοσφαιριστές σου θα είναι σκασμένοι, ξεζουμισμένοι και με την ψυχολογία τους στο ναδίρ...Και τότε να σε δω...

Αλλά όλα αυτά, έστω και με μεγάλη δόση φαντασίας, μπορώ να τα κατανοήσω...Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι το γεγονός πως προβάλλεται σαν αυτοσκοπός το να μπει η ομάδα στο champions league, μπας και καταφέρει να ορθοποδήσει οικονομικά...Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν μπορώ να ανεχτώ να αντιμετωπίζεται ο Ολυμπιακός αλλά και η κάθε ομάδα με απόλυτα χρηματοοικονομικά κριτήρια, λες και είναι μια οποιαδήποτε ανώνυμη εταιρεία...Δηλαδή τώρα θυμηθήκαμε ότι η ομάδα έχει μπει οικονομικά μέσα; Και γιατί μια ποδοσφαιρική ομάδα να αντιμετωπίζεται εντελώς αποκομμένη από τις υπόλοιπες επιχειρηματικές δραστηριότητες του κάθε προέδρου επιχειρηματία..Εκτός και αν θεωρείτε ότι το να έχει στην κατοχή του ένας επιχειρηματίας μια μεγάλη ομάδα δεν του αποφέρει κανένα παράπλευρο όφελος στις άλλες επιχειρήσεις του...Αν το πιστεύετε αυτό, τότε εγώ πάω πάσο.... Αν πάντως παρ' ελπίδα θέλουμε να βλέπουμε μια ομάδα σαν μια ατόφια επιχείρηση, τότε γιατί άραγε να μην ελέγχουμε τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιες οι ΠΑΕ παίρνουν δημόσιες εκτάσεις για γήπεδα και απολαμβάνουν διάφορα άλλα προνόμια...Γιατί το μισό Καραΐσκάκη πωλήθηκε και κανείς δεν είπε ούτε κουβέντα...Φυσικά το παράδειγμα είναι τυχαίο...

Ξέφυγα όμως...Προσωπικά δεν με ενοχλεί αν ο Ολυμπιακός φέτος βγει στο ΟΥΕΦΑ..Ίσα ίσα που θεωρώ πως η δοκιμασία των προκριματικών του τσάμπιονς λιγκ είναι επίπονη για κάθε ελληνική ομάδα...Πέρα όμως από αυτό, απαιτείται μια σοβαρή και στιβαρή προπονητική λύση, εγνωσμένης αξίας, η οποία όμως να στηριχτεί πραγματικά...Για ονόματα προπονητών έχω να προτείνω, αλλά το αφήνω προς το παρόν...Όσο για τον Βαλβέρδε δεν το κρύβω ότι είμαι επιφυλακτικός και ίσως στο εγγύς μέλλον να το αναλύσω λίγο περισσότερο...Το μόνο βέβαιο είναι πως η το ρόστερ χρειάζεται επειγόντως ανανέωση και συνάμα ελληνοποίηση..Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά ονόματα που μπορούν να αναδειχθούν και κυρίως ξέρουν τι σημαίνει Ολυμπιακός (και Παναθηναϊκός και ΑΕΚ αντίστοιχα)...Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν τι παραπάνω μπορούν να προσφέρουν στην ομάδα παίχτες σαν τους Λεονάρντο, Ντομί, Ντάτολο, Ραούλ Μπράβο, Πάρντο, Ντιόγκο, Όσκαρ, Κόβατς,Γκαλλίτσιος, Ντουντού κλπ κλπ...Αντιθέτως οι Τζαβέλλας, Τσέζαρεκ, Γιαννούλης, Παπαστεργιανός, Φλίσκας, Καρντόζο, Βερπακόφσκις, Νασούτι, Τάτος, Ριέρα, Σκόκο και διάφοροι άλλοι...Και μη νομίζετε πως μιλάμε για πανάκριβες επιλογές...Όλοι μαζί είναι ζήτημα αν κοστίζουν όσο ένας ολόκληρος Μπεν Αρφά (για να θυμηθούμε και λίγο τα παραμύθια με τα οποία ξεχειμωνιάσαμε, όσο η ομάδα σύσσωμη έκανε χριστουγεννιάτικες διακοπές μακράς διαρκείας...)

Όσο για τα διοικητικά ένα έχω να πω...Το μοντέλο του προέδρου δυνάστη-πατερούλη- καθοδηγού και υποκινητή θεωρώ πως έχει ξοφλήσει για όλες τις ομάδες...Επίσης κανείς τυχάρπαστος γιάπης δεν είναι σε θέση να κουμαντάρει μια ελληνική ιδίως ομάδα, με γνώμονα μόνο το επιχειρηματικό συμφέρον...Οι οπαδοί είναι αυτοί που θα τον διώξουν...Η μόνη λύση για το διοικητικό μέλλον θεωρώ πως είναι η πολυμετοχικότητα... Πολυμετοχικότητα όχι φυσικά σαν και αυτή του Παναθηναϊκού, στην οποία υπάρχουν τέσσερις διεκδικητές της εξουσίας, καθεμία εκ των οποίων χρησιμοποιεί τα δικά της μέσα και τους δικούς της υποστηρικτές για να επικρατήσει επί των υπολοίπων...Ούτε φυσικά σαν την υποτιθέμενη πολυμετοχικότητα που εφαρμόστηκε στον Ολυμπιακό πριν λίγα χρόνια με τα μέλη...Μέλη που σαν υποχρέωση είχαν να καταβάλλουν τη συνδρομή τους μπας και πάρουν κανένα εισιτήριο, και σαν μοναδικό προνόμιο είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν, να αποθεώσουν το μεγαλείο και να ενισχύσουν τα ποσοστά του προέδρου, ούτως ώστε να δημιουργηθεί στη συνέχεια ένα Δ.Σ. με ημετέρους και ανθρώπους που δε διαφωνούσαν σε τίποτα με τον ένα...Θέλω πολυμετοχικότητα σαν και αυτή της Μπαρτσελόνα...Εκεί όπου κανείς δεν είναι εκτός κριτικής...Εκεί όπου τα μέλη ναι μεν πληρώνουν μια σεβαστή συνδρομή, αλλά έχουν δικαίωμα να μαζέψουν υπογραφές, να αμφισβητήσουν τη διοίκηση και να προκαλέσουν εκλογές...Εκεί που το καταστατικό του συλλόγου δεν γίνεται έρμαιο στα χέρια των διοικούντων...Εκεί που όλοι ανά πάσα στιγμή υπόκεινται στον έλεγχο του κόσμου...Εκεί που ο κόσμος έχει πραγματικές υποχρεώσεις και πραγματικά δικαιώματα...Εκεί που εν τέλει που επικρατεί περισσότερη δημοκρατία και προσήλωση στους θεσμούς, περισσότερη και από ότι σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα όπως αυτό της χώρας μας για παράδειγμα...

Μη με ρωτάτε αν πραγματικά πιστεύω πως θα γίνει κάτι τέτοιο ποτέ στην ομάδα μας...Όχι δεν το πιστεύω...Αλλά πιστεύω πως υπάρχουν οι άνθρωποι που μπορούν να εγγυηθούν μια τέτοια διαδικασία και να την εφαρμόσουν άρτια και δημοκρατικά και στη συνέχεια να ακολουθήσουν και άλλοι από τις άλλες ομάδες...Ας ζήσουμε λοιπόν με την ελπίδα και παράλληλα ας προσγειωθούμε..

Και να θυμάστε πάντα αυτό, όποια ομάδα και να αγαπάτε...Όταν είσαι προσγειωμένος, αυτό σε βοηθά να βλέπεις την αλήθεια ευκολότερα αλλά και πρακτικά να το δείτε όταν πέφτεις δεν έχεις πολύ απόσταση να διανύσεις για να βρεθείς στο έδαφος...

Αυτά προς το παρόν...