Η χρησιμότητα μιας ματιάς προς τα πίσω...

Εδώ και καιρό είχα συλλάβει τη σκέψη, να τυπώσω σε υλική μορφή κάποια από τα κείμενα του συγκεκριμένου ιστότοπου και να τα συγκεντρώσω σε μια απλή έκδοση...Κυρίως για προσωπική χρήση δηλαδή, ενώ ίσως να προμήθευα όποιον το ζητούσε με ένα αντίγραφο...Ένα ιδιότυπο top-40 ή top-50 δηλαδή, με τις αναρτήσεις που προσωπικά συμπαθώ περισσότερο και μου φαίνονται περισσότερο εύστοχες, προσθέτοντας ένα σχόλιο ή μερικές σύντομες φράσεις, που συνδέονται με αυτές...Βέβαια η αμέλεια μου είναι παροιμιώδης για μια ακόμη φορά...Συνέλαβα την ιδέα περί το Δεκέμβρη, ξεκίνησα την υλοποίηση της μετά την Πρωτοχρονιά, πέρασε το Πάσχα και ακόμα δεν έχω φτάσει ούτε καν στη μέση...Αλλά το θέμα μου στην παρούσα ανάρτηση δεν είναι αυτό...

Στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής, χρειάστηκε να κάνω μια τυπική αναδρομή στο παρελθόν...Διάβασα παλιές αναρτήσεις και καθόμουν και σκεφτόμουν, τι από όλα αυτά τα θέματα που σχολίαζα εκείνο τον καιρό έχει τώρα μεταβληθεί...Επίσης, στις διάφορων ειδών εκτιμήσεις που έκανα για την εξέλιξη διαφόρων θεμάτων, είχε αρκετό ενδιαφέρον να δω αν έπεσα μέσα, έξω ή εντελώς αλλού...Πάρτε το σαν ένα είδος αυτοκριτικής ή αυτοεπιβεβαίωσης, αλλά τουλάχιστον ελέγχω τον εαυτό μου κατά καιρούς...Και όταν το κάνει αυτός ένας ταπεινός και αναξιόπιστος blogger, πως είναι δυνατόν να μην κάνουν το ίδιο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ειδικά η τηλεόραση και οι ειδήσεις; Τα οποία πετούν στην κυριολεξία μια είδηση στον αέρα, η οποία κάποιες φορές δεν είναι καν διασταυρωμένη, και δημιουργούν το κλίμα που θέλουν...Ο κόσμος παραμυθιάζεται και τρομοκρατείται έστω και πρόσκαιρα και τα κανάλια αφού κοπάσει ο κουρνιαχτός περνούν στο επόμενο ανάλογο θέμα...Πόσες φορές έχετε παρακολουθήσει τις υποτιθέμενες εκπομπές αποκαλύψεων να επανέρχονται στα θέματα που οι ίδιες αποκάλυψαν;...Εγώ προσωπικά σχεδόν ποτέ...Ίσα ίσα, πάμπολλες φορές έχω παρακολουθήσει διαφόρων ειδών αποκαλύψεις και διαπομπεύσεις ανθρώπων στη μικρή οθόνη, οι οποίες ποτέ δεν αποδείχθηκαν βάσιμες και αληθινές στις αίθουσες των δικαστηρίων...Φυσικά πάντα τα κανάλια δεν σπεύδουν να αποκαταστήσουν τότε την τιμή των θιγόμενων προσώπων...Αλλά και να το κάνουν, η είδηση θα χωθεί ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα την πάρει κανείς χαμπάρι...Στο κάτω κάτω, στη συνείδηση του απλού κόσμου, η τηλεόραση έχει το ρόλο του κριτή των πάντων, η οποία δικάζει, αποφασίζει, διαστρεβλώνει και καταστρέφει...

Πολλοί ενδεχομένως να βρίσκεται τις παραπάνω φωνές από υπερβολικές ως αβάσιμες...Δικαίωμα σας...Αλλά επιτρέψτε μου και εμένα το δικαίωμα να είμαι της άποψης πως, τη σημερινή εποχή η έννοια αξιοπιστία και καθαρή αντικειμενική ενημέρωση είναι είδος προς πλήρη εξαφάνιση, τη στιγμή που κυριαρχούν τα επιχειρηματικά και επαγγελματικά συμφέροντα, οι δημόσιες σχέσεις, οι κατασκευασμένες ειδήσεις, τα τρομοσενάρια και η ειδησεογραφία του πισινού και της αποχαύνωσης...Μου αρέσει που κάποιοι ισχυρίζονται πως η ενημέρωση μέσω των blogs είναι εντελώς αναξιόπιστη...Μπορεί και να έχουν δίκιο, εγώ όμως αυτό που ξέρω είναι πως ανά πάσα στιγμή μπορείς να ανατρέξεις στο αρχείο ενός blog και να δεις τι έγραφε παλιότερα, από τη στιγμή που τα γραπτά μένουν...Στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία αντίθετα, όπου δεσπόζει η εικόνα, βλέπεις μια είδηση και καμιά δεκαριά δημοσιογράφους να την υποστηρίζουν και τυπώνεται στο μυαλό σου η ιδέα πως αποτελεί δεδομένο έστω και αν στηρίζεται σε φαντασιόπληκτα σενάρια και αστήρικτες φήμες...

Δεν το συνεχίζω περαιτέρω πάνω στο θέμα, καθώς φαντάζομαι πως έγιναν κατανοητά τα παραπάνω...Απλά επειδή έτσι το ξεκίνησα γράφοντας για το συγκεκριμένο ιστότοπο, λέω να το τελειώσω με τον ίδιο τρόπο και να αναφερθώ στην εξέλιξη κάποιων θεμάτων σήμερα, τα οποία έθιξε ο φτωχός συγγενής αρκετούς μήνες πριν...Άλλωστε τούτη είναι η πρώτη ανάρτηση ύστερα από το Πάσχα και δεν πειράζει αν την αναλώσουμε με τον τρόπο αυτό...Μερικά από τα συμπεράσματα είναι αυτά που παραθέτω αμέσως...

-Για παράδειγμα, το περασμένο καλοκαίρι διατύπωνα με σκωπτικό τρόπο τις μεγάλες αμφιβολίες μου για το φαινόμενο της απαγόρευσης του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους που επιβλήθηκε...Κοντά ένα χρόνο μετά και πλέον δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα...Έχω δει να καπνίζουν απροκάλυπτα σε όλους τους πιθανούς χώρους, από δημόσιες υπηρεσίες, καφετέριες, νοσοκομεία, νυχτερινά μαγαζιά και γενικώς όπου κι αν έχω πάει...Μου χει τύχει να βγω από δημόσια υπηρεσία και τα ρούχα μου να μυρίζουν τσιγαρίλα, λες και βρισκόμουν σε τεκέ...

-Επίσης με πολυάριθμες αναρτήσεις έκραζα άπαντα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα, την διαφθορά που έχει υπεισέλθει σε αυτά, αλλά και το γεγονός την μετακύλισης των πολιτικών ευθυνών από υπεύθυνο σε υπεύθυνο...Λίγους μήνες μετά και όλοι σχεδόν παραδέχονται πως ο Κωστάκης ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός, ενώ η επικοινωνιακή φούσκα που ακούει στο όνομα τωρινή κυβέρνηση έχει σκάσει προ πολλού...Σχεδόν όλοι είπα; Γράψτε λάθος...Υπάρχουν αρκετοί που ακόμα τους ακολουθούν και τους πιστεύουν...Με τις υγείες τους...

-Με δύο ή τρεις αναρτήσεις αναφέρθηκα στην υποτιθέμενη πανδημία της γρίπης των χοίρων και στην τρομοκράτηση του απλού κόσμου προς όφελος πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών...Τότε όσοι διατύπωναν επιφυλάξεις και διαφωνίες θεωρούνταν γραφικοί...Και φυσικά δε μιλώ για έναν ασήμαντο σαν εμένα, μιλώ για επιστήμονες που έδιναν συνεντεύξεις και προσπαθούσαν να αποκαλύψουν το μεγάλο παραμύθι...Σήμερα και αφού η πανδημία δεν ήλθε ποτέ, οι φωνές αμφισβήτησης ολοένα και πληθαίνουν και όλο και περισσότεροι ανοίγουν το στόμα τους και λεν πικρές αλήθειες...Αλλά θαρρώ πως αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους απλούς πολίτες της χώρας τούτης, που δε μάσησαν από τα τρομοκρατικά σενάρια και αρνήθηκαν να εμβολιαστούν, αφήνοντας τους ανευθυνο-υπεύθυνους να αναρωτιούνται για το τι θα κάνουν με τα εμβόλια που αναίτια φορτώθηκαν και που θα τα βάλουν, αν και η απάντηση ως προς το τελευταίο θεωρώ πως είναι αυτονόητη...

-Για τα αθλητικά και ειδικά για τον Ολυμπιακό, στον οποίο επισταμένως αναφέρθηκα όλη τη χρονιά δεν θεωρώ πως αξίζει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά...Στο κάτω κάτω, θεωρώ πως είναι σαν να κλέβεις εκκλησία, όταν μιλάς για τις διοικητικές ευθύνες, χλευάζεις και αμφισβητείς την επιτυχία επιλογών γ κατηγορίας τύπου Τιμούρ, και μιλάς για το κακό που κάνουν στην ομάδα οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι με τον τρόπο τους...

-Ξεχωριστή θέση πάντως για μένα κατέχουν πλην των αναρτήσεων που αφορούσαν προσωπικά εμένα αλλά και των χιουμοριστικών, κάποιες άλλες στις οποίες αναφέρθηκα σε θέματα για τα οποία ποτέ δεν διαβάζω κάτι σχετικό στα mainstream έντυπα...Θέματα όπως τα εργατικά ατυχήματα, οι στημένες δημοσκοπήσεις, οι φοιτητικές εκλογές και η κατάντια τους, το δυστύχημα των Τεμπών,η αποχαύνωση που μας σερβίρουν με το lifestyle, ο φανατισμός αλλά και κάποιοι παντελώς ξεχασμένοι ήρωες, αλλά και πολλά πολλά άλλα...

Μέρες που είναι, είπα και εγώ μια φορά να ευλογήσω λίγο τα γένια μου...Στο κάτω κάτω το έχουμε ξαναπεί από αυτό εδώ το βήμα, με ένα παράδειγμα που αντικατοπτρίζει του λόγου το αληθές...Η κουκουβάγια θεωρεί πως τα παιδιά της είναι τα ομορφότερα που υπάρχουν...Και όποιος ενοχλείται, ας σκεφτεί πως το ίδιο κάνουν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συνεχώς, διαλαλώντας την πραμάτεια τους, η οποία εδώ που τα λέμε στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ανούσια, σάπια και περιέχει ελάχιστα ψήγματα αλήθειας...