Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Το μεγάλο προσωπικό δίλημμα του Αυγούστου...

Εισήλθαμε αισίως στον Αύγουστο αγαπητοί μου αναγνώστες, τον μήνα που είναι κατ' εξοχήν αυτός των διακοπών για την πλειονότητα των Ελλήνων...Ένας μήνας πιο χαλαρός και πιο ήρεμος..Για αυτό το λόγο, σήμερα ανοίγω το μήνα με ένα ανάλαφρο θέμα, στο οποίο θα χρειαστώ και τη βοήθεια σας...Και εξηγούμαι...
Φαίνεται λοιπόν φίλοι μου, πως κάποιος εκεί πάνω συνεχίζει να μας κάνει πλάκα για δεύτερη φορά μέσα στο καλοκαίρι...Διότι πείτε μου και εσείς πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί, το γεγονός πως πλέον κατέχω και το αμερικάνικο πτυχίο των Αγγλικών, μετά από το αγγλικό και μάλιστα με μέσο όρο αρκετά πάνω από τη βάση...Δεν μπορώ να το εξηγήσω με άλλον τρόπο...Φαίνεται σαγήνευσα τους διορθωτές με τις απόψεις που διατύπωσα στην έκθεση, περί του ποιος από τους γονείς πρέπει να εργάζεται και ποιος να κρατάει τα παιδιά, και τους εξεταστές των προφορικών με τις απόψεις μου περί του ποιος θα πρέπει να επιλεχθεί ως σχεδιαστής για ένα καινούριο ξενοδοχείο...Αμερικανιές του κερατά δηλαδή και ανούσιες κουταμάρες, στις οποίες εν τέλει κατάφερα να προσαρμοστώ και να μη με πιάσουν για Αμερικανάκι εμένα...Και έτσι βρέθηκα με δύο πτυχία στα χέρια...Αν και να σας πω την αλήθεια, επειδή ακόμη δεν έχω πάρει κάποιο επίσημο χαρτί στα χέρια μου και επειδή η όποια ενημέρωση μου προέρχεται από το Internet και την τηλεφωνική μου επικοινωνία με την ξανθιά καθηγήτρια, ακόμα κρατάω μικρό καλάθι...Φυσάω και το γιαούρτι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε, και ακόμα περιμένω μια πιο επίσημη ενημέρωση...
Η διπλή μεν, πλην όμως ασήμαντη επιτυχία έφερε στην επιφάνεια κάποια προβλήματα, τα οποία ποτέ δεν τα είχα σταθμίσει στη ζωή μου και ειλικρινά δεν περίμενα να έρθουν σε πρώτο πλάνο...Κατ' αρχάς μένοντας σε ένα μικρό διαμέρισμα, δεν υπάρχει αρκετός τοίχος για να γίνει ανάρτηση των πτυχίων ...Προσπάθησα να σκεφτώ τρόπους επίλυσης τούτου και μάλλον κατέληξα στο να βάλω την εξής αγγελία στις εφημερίδες για να πουλήσω το ένα από τα δύο..."Πωλείται φρέσκο πτυχίο Proficiency, ανθρώπου τυχερού που ουδεμία σχέση έχει με τη γλώσσα, σε τιμή ευκαιρίας, παρέα με όλα τα παρελκόμενα (βιβλία, φυλλάδια, χειρόγραφες σημειώσεις συλλεκτικής και ανυπολόγιστης αξίας...!!!)...Παζάρια δεκτά...Δεκτή και η ανταλλαγή με πτυχίο άλλης γλώσσας"...
Για να το κλείσω μια και καλή, θεωρώ πως ήμουν ένας αντισυμβατικός μαθητής, που τηρούσε μόνο τις συμβατικές του υποχρεώσεις...Σας μπέρδεψα, έτσι δεν είναι; Εγώ να δείτε μπέρδεμα που υπέστη και τα δύο χρόνια αυτά...Όταν λέω πως τηρούσα τις συμβατικές μου υποχρεώσεις εννοώ, πως καθ όλη τη διετή διάρκεια των μαθημάτων, ποτέ δε διάβασα κάτι παραπάνω από τις ασκήσεις και τις εκθέσεις που μας έβαζαν για το σπίτι όλη τη χρονιά...Για επανάληψη φυσικά ούτε λόγος...Και όταν λέω αντισυμβατικός, εννοώ πως δεν ακολούθησα ούτε μια συμβουλή των καθηγητών...Ποτέ δεν διάβασα βιβλία στα αγγλικά, όπως μας συνιστούσαν συνεχώς και ποτέ δεν έκανα έξτρα πρακτική στο listening...Ποτέ μα ποτέ, δεν είδα ταινία χωρίς υπότιτλους και ποτέ δεν μπήκα στο πνεύμα της γλώσσας...Για αυτό και δεν εθελοτυφλώ και δε διστάζω να πω, πως παρότι κάτοχος δύο πτυχίων, το γενικότερο επίπεδο μου στη γλώσσα είναι κατά πολύ (έως πάρα πολύ) χαμηλότερο...
Επειδή όμως είμαι της άποψης, πως όταν κάποιος σου κάνει πλάκα, τότε εσύ θα πρέπει να ανταποδίδεις, πήρα την απόφαση μετά ωρίμου σκέψεως να ξεκινήσω μαθήματα για να μάθω μια καινούρια γλώσσα...Αποφάσισα να γίνω γλωσσομαθής, τόσο αργά και για αυτό το λόγο από Οκτώβρη θα ριχτώ ξανά στη μάχη των μαθημάτων...Και αν για τα αγγλικά, όλοι λίγο εως πολύ ξέρουμε τα βασικά από το σχολείο, στη νέα γλώσσα θα ξεκινήσω από την αλφαβήτα και αυτό είναι ένας ακόμη παράγοντας που κάνει το όλο ταξίδι πιο παράξενο και πιο ενδιαφέρον...Απαλλαγμένος από το όποιο άγχος των αγγλικών που θεωρούνται must στον εργασιακό τομέα, θα ανοίξω τη βαρκούλα μου σε νέα απάτητα πελάγη με ύφος περισσότερο μεσογειακό...Επειδή όμως δεν έχω κατασταλάξει για το ποια γλώσσα θα προσπαθήσω να ταλαιπωρήσω το φθινόπωρο, θέλω να σας θέσω τα δεδομένα και σε σας, μπας και μπορέσετε να με βοηθήσετε λίγο και να με ξεκολλήσετε από το δίλημμα...Και επειδή ο Αύγουστος είναι μπροστά και οι περισσότεροι από εσάς θα ξεχυθείτε για διακοπές, σας δίνω το περιθώριο να σκεφτείτε μέσα στο μήνα και να μου προτείνετε και να ψηφίσετε, τι θεωρείτε εσείς καλύτερο, ούτως ώστε το Σεπτέμβριο που θα πάω στο φροντιστήριο να διαπραγματευτώ να έχω πάρει ξεκάθαρες αποφάσεις και να μην ψάχνομαι...Πείτε τις απόψεις σας και στο τέλος σας κλασσικός ξεροκέφαλος και κυκλοθυμικός άνθρωπος θα σταθμίσω όλα τα δεδομένα και θα αποφασίσω ότι μου κατέβει ξαφνικά στο κεφάλι...Κλασσικά πράγματα δηλαδή...Παρακάτω ακολουθούν οι δύο επιλογές με κάποια από τα χαρακτηριστικά τους, ενώ αφήστε και ένα πολύ μικρό περιθώριο για μια τεράστια έκπληξη...
Φυσικά η πρώτη επιλογή γλώσσας είναι τα Ιταλικά...Παρότι η γνώση μου σε σχέση με τη γλώσσα αυτή είναι μηδαμινή και περιορίζεται σε ποδοσφαιρική ορολογία ελέω της αγάπης μου για το καμπιονάτο και παρότι δεν έχω κάνει ποτέ ούτε Λατινικά στο σχολείο, τη συγκεκριμένη γλώσσα τη συμπαθώ και ηχεί στα αυτιά μου ευχάριστα...Βοηθάει φυσικά και το γεγονός πως σε γενικές γραμμές είμαι ιταλόφιλος...Ή για να το θέσω σε σωστότερη βάση, δεν είμαι ιταλόφιλος απλά θεωρώ πως με τη συγκεκριμένη χώρα μοιάζουμε σε πολλά πράγματα σε καλά αλλά κυρίως σε κακά...Το 'ούνα φάτσα ούνα ράτσα', για μένα είναι μια αλήθεια, απλά οι Ιταλοί σε κάποια πράγματα είναι κάποια χρόνια μπροστά...Αυτοί τα πολιτικά σκάνδαλα και την επιχειρηματική εξουσία την έχουν χρόνια, ενώ σε μας το σχέδιο για μπερλουσκονισμό είναι σε πλήρη εξέλιξη...Οπότε μαθαίνοντας Ιταλικά, προλαβαίνω και τις εξελίξεις του μέλλοντος...Έπειτα κανείς δεν ξέρει το μέλλον τι πρόκειται να μας φέρει...Μπορεί σε κάποια χρόνια να χρειαστεί να κάνω καντάδα σε κάποια κοπέλα και θα πρέπει στο σημείο αυτό να παραδεχθούμε πως το να τραγουδήσεις μια ιταλική καντάδα μετράει πολύ περισσότερο από το να τραγουδήσεις το μινόρε της αυγής...Με άλλο μάτι σε βλέπει η κοπέλα κι ας μη σκαμπάζει γρι από Ιταλικά, δε συμφωνείτε; Ή μπορεί ένα απελπισμένο βράδυ να θέλω να υποδυθώ το Ρωμαίο που δίνει τελεσίγραφο αγάπης στην Ιουλιέτα...χωρίς να ξέρω Ιταλικά θα εκτεθώ και θα μπλέξω...Σημαντικός επίσης λόγος που υπαγορεύει την εκμάθηση Ιταλικών είναι το γεγονός πως σε περίπου 10 χρόνια, όταν αν όλα πάνε καλά θα είμαι στο κατώφλι των 40 ετών και θα έχω κόψει όλες τις καταχρήσεις και τις βλαβερές συνήθειες, είναι πιθανόν να με ζητήσει η Μίλαν για μεταγραφή, άλλωστε στην κατάλληλη ηλικία θα είμαι...Και όσοι τώρα γελάτε απλά σκεφτείτε το εξής...Ψηλός είμαι, όγκο έχω, εκτόπισμα έχω, καλό σουτ έχω αναμφισβήτητα, οπότι τι άλλο μένει...Εντάξει το ξέρω πως δεν είμαι γρήγορος, δεν έχω αντοχή και αν προσπαθήσω να τρέξω 400άρι θα χρειαστεί κάποιος να με χρονομετράει με ημερολόγιο...Αλλά με το χέρι στην καρδιά...πόσοι από αυτούς που παίζουν σήμερα στη Μίλαν, είναι γρήγοροι και έχουν αντοχή; Αφήστε που θα είμαι η καλύτερη παρέα του Ροναλντίνιο στα μπουζούκια...Όλα τα παραπάνω, είναι λόγοι που συνηγορούν πως τα Ιταλικά είναι η καλύτερη επιλογή για το μέλλον...
Και από την άλλη πλευρά, υπάρχουν τα Ισπανικά...Πριν μερικά χρόνια, όταν άκουγα ότι κάποιος μαθαίνει Ισπανικά, στο μυαλό μου η συγκεκριμένη γλώσσα, φάνταζε σαν κάτι πολύ παράξενο ή μακρινό...Σήμερα, λίγα χρόνια μετά μόλις, τα Ισπανικά θεωρούνται μια γλώσσα πολύ της μόδας...Και αυτό δεν το λέει καμία επίσημη στατιστική που να γνωρίζω, αλλά το λέει η προσωπική μου εμπειρία μιλώντας με φίλους και γνωστούς...Σε αντίθεση πχ με Γαλλικά και Γερμανικά που τις θεωρώ πεθαμένες γλώσσες, τα Ισπανικά είναι μια πολύ hot επιλογή...Γενικά η Ισπανία είναι μια χώρα της μόδας εδώ και λίγο καιρό...Κατέκτησε Μουντιάλ και Ευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ εδώ και κάποια χρόνια μας έχει, και σε γενικές γραμμές στον αθλητισμό έχει σαρώσει τα τελευταία χρόνια...Αλλά και σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο, από ότι λένε οι ειδικοί της χώρας τούτης, η Ισπανία ίσως να είναι η πρώτη μεγάλη και πάλαι ποτέ χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα αντιμετωπίσει οικονομικές ομορφιές σαν και τις δικές μας...Επομένως γνωρίζοντας Ισπανικά θα μπορώ να τους πω τι να αποφύγουν, όχι τίποτα άλλο αλλά να προστατευτούν οι άνθρωποι...Έπειτα, γνωρίζοντας την Ισπανική γλώσσα έχω σοβαρές πιθανότητες να κάνω όψιμη ποδοσφαιρική καριέρα στην Ελλάδα, μιας και οι ισπανόφωνοι έχουν μεγάλη πέραση ιδίως στον Ολυμπιακό και τον Άρη...Για να προλάβω αντιδράσεις, να πω πως σίγουρα είμαι πιο χρήσιμος και ουσιαστικός από τον Όσκαρ και πιο γρήγορος από το αργοκίνητο καράβι και πρώην ποδοσφαιριστή που ακούει στο όνομα Σέρχιο Κόκε...Πέρα από όλα αυτά και για να σοβαρευτώ λίγο, διάβαζα στο internet πως τα Ισπανικά είναι επίσημη γλώσσα σε πάρα πολλές χώρες και γενικά ομιλείται σε όλον τον κόσμο...Και ιδίως στην Αμερικανική ήπειρο...Οπότε αν το μέλλον μας οδηγήσει να γίνουμε συλλέκτες καφέ στη Βραζιλία, καθηγητές ταγκό στην Αργεντινή, ανιχνευτές ποδοσφαιρικών ταλέντων στην Ουρουγουάη ή έμποροι κόκας στην Κολομβία, τότε τα Ισπανικά θα είναι ένα προαπαιτούμενο εφόδιο...Μη σας φαίνεται καθόλου αστείο, διότι σε λίγο καιρό προβλέπω να ζήσουμε ένα νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων προς το εξωτερικό, ύστερα από τόσα πολλά χρόνια...Εκτός όμως από αυτό, η γνώση Ισπανικών ενδέχεται να μου δώσει μια θέση στην Εθνική ομάδα μπάσκετ...Ναι, ναι μη σας φαίνεται παράξενο...Μπορώ να κάθομαι δίπλα στη μπασκέτα και να βρίζω τους Ισπανούς διεθνείς στη μητρική τους γλώσσα, μπας και καταφέρουμε να τους αποσυντονίσουμε διότι άλλο τρόπο να τους κερδίσουμε δεν βλέπω στον ορίζοντα...Ή μπορώ εύκολα να μπω και να παίξω στο παρκέ...Τι παραπάνω έχει άραγε ο Σοφοκλής εκτός από 10-15 εκατοστά ύψος από μένα; Άντε και λίγο όγκο παραπάνω...Αλλά εγώ θα βάζω και καμιά βολή, έστω και κατά τύχη...
Αυτά είναι τα θετικά στοιχεία της κάθε γλώσσας και το ντέρμπι ως τις αρχές Σεπτεμβρίου προβλέπεται αμφίρροπο και γεμάτο εκπλήξεις, αν και να σας πω την αλήθεια, υπάρχει φαβορί και μάλιστα αδιαφιλονίκητο..Όμως δε θα σας το αποκαλύψω τώρα, διότι δεν επιθυμώ επ' ουδενί να επηρεάσω με κανένα τρόπο τις απόψεις...
ΥΓ1 Θέλω λίγη κατανόηση...Αύγουστος είναι, ζέστη πολλή κάνει, άδεια δεν φαίνεται στον ορίζοντα, οπότε...

ΥΓ2 Επειδή βρισκόμαστε σε καλοκαιρινή περίοδο, θα ανεβάσω ένα τραγουδάκι παλιό, που καταδεικνύει με τον δικό του τρόπο ένα ακόμα προαιώνιο δίλημμα... Ένα δίλημμα για αναποφάσιστους, που δεν ξέρουν τι να αποφασίσουν τελικά και κυρίως με ποια κριτήρια να λάβουν τη συγκεκριμένη απόφαση...Τραγούδι με άρωμα δεκαετίας 80, από έναν μεγάλο τραγουδιστή και δημιουργό, που ενώ εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να τα σπάει, είναι και αυτός όπως και άλλοι εντελώς αποκλεισμένος από το ευρύ κοινό...Όσοι ξέρουν όμως, εκτιμούν και θαυμάζουν το Γιάννη...Η καλύτερη συνοδεία για να καταφέρει κάποιος να διαβάσει το άνωθεν παραλήρημα...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου