Η πλέον του δεκαημέρου αποχή του φτωχού συγγενή από τις αναρτήσεις και τις δημοσιεύσεις, μετά το κρεσέντο των πρώτων ημερών του μήνα, έρχεται σήμερα να πάρει τέλος έστω και προσωρινά...Είμαι ξανά πίσω για να σας εξηγήσω τους λόγους της αποχής, για να καθησυχάσω τις ανησυχίες σας και να προσφέρω μια χαρούμενη ή λιγότερο χαρούμενη νότα στην καθημερινότητα σας...Μια μόλις εβδομάδα πριν και το φετινό καλοκαίρι πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια, είμαι εδώ ξανά, πανέτοιμος για νέες προκλήσεις και έχοντας να σας ανακοινώσω και μια σημαντική είδηση...
Ο ιστότοπος αυτός δημιουργήθηκε για να αποτελεί μια προσωπική διέξοδο του υπογράφοντα προς τον έξω κόσμο, από την οποία θα διοχετεύονται προς τα έξω προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα..Όμως από τη στιγμή, που έχει αποκτήσει ένα ελάχιστο κοινό, που ξοδεύει λίγο από τον καθημερινό του χρόνο κάνοντας τον κόπο να να ρίξει μια ματιά στα κείμενα αυτά, είμαι απόλυτα υποχρεωμένος να τους σεβαστώ...Έτσι αφουγκραζόμενος το γεγονός, πως από τις 10 Αυγούστου και μετά οι περισσότεροι έχουν φύγει για διακοπές, πετώντας μακριά Pc και λοιπές συσκευές, πήρα την απόφαση να κάνω μια διακοπή και να ξαναρχίσω όταν όλοι θα είναι πίσω, έτοιμοι να υποδεχτούν ξανά την κουταμάρα και την υπερβολή μου...Επί τη ευκαιρία, κατάφερα να εξοικονομήσω λίγο χρόνο, για να ολοκληρώσω κάτι που σας περιγράφω στην αμέσως παράγραφο...Έτσι περί το τέλος του τρέχοντος μήνα περίπου, οι ρυθμοί θα ανεβούν ξανά και το καραβάνι θα ξεκινήσει την πορεία του για κατάκτηση νέων προορισμών σκέψεων και συναισθημάτων..Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί πως έχω ήδη σημειώσει περί τα 15 διαφορετικά θέματα στο σημειωματάριο μου, για τον επόμενο καιρό συν αυτά που προκύπτουν από την καθημερινότητα...Για αυτό λοιπόν από την αρχή της επόμενης εβδομάδας και έπειτα, οι αναρτήσεις θα είναι συνεχείς και ποικίλες όπως πάντα και τα κενά θα εκμηδενισθούν..Για να σας πω την αλήθεια η όλη κατάσταση από συχνότητα μα και ένταση δημοσιεύσεων, θα μπορεί να χαρακτηριστεί από μία και μόνο λέξη...Οργασμός...Και πάμε τώρα και στην είδηση που σας υποσχέθηκα...
Η καλή είδηση είναι ότι όλο αυτό το διάστημα, κατάφερα να βρω ελεύθερο χρόνο προκειμένου να πραγματοποιήσω μια υπόσχεση που είχα πρωτοδώσει στον εαυτό μου από το τέλος του 2009 και ως τώρα αδυνατούσα να την πραγματοποιήσω. Η υπόσχεση αφορά, την μεταφορά στο χαρτί των κορυφαίων κατά την ταπεινή μου άποψη δημοσιεύσεων του φτωχού συγγενή έως τώρα, σε μια έκδοση που αποκλειστικό στόχο έχει να τις διαφυλάξει για πολλά χρόνια, τόσο στη μνήμη όσο και στη ζωή...Η σκέψη για το παραπάνω εγχείρημα ξεκίνησε λίγο πριν από το τέλος του 2009 και μάλιστα δε σας κρύβω πως ο αρχικός προγραμματισμός ήταν να εκδοθεί τις πρώτες ημέρες του 2010…Φυσικά όμως, και αυτό ήταν ένα σχέδιο που ξεχάστηκε γρήγορα, καθώς ο χρόνος που απαιτούνταν ήταν αρκετός, ενώ εκείνη την περίοδο οι εξελίξεις έτρεχαν…Ευτυχώς λοιπόν βρέθηκε ο Αύγουστος, όπου ο ελεύθερος χρόνος είναι κάπως περισσότερος και έτσι εδέησα να εκπληρώσω μια υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου, από το ξεκίνημα κιόλας της διαδικτυακής μου παρουσίας…Και είναι κάτι που θα προσπαθώ να το πράττω ανά τακτά χρονικά διαστήματα (λογικά μια φορά κάθε χρόνο), για όσο καιρό ο φτωχός συγγενής θα ζει και θα υπάρχει για να πρήζει τον κόσμο με τις παραξενιές και τις ιδιοτροπίες του… Έστω όμως και 9 μήνες μετά, είμαι σε θέση να ανακοινώσω πως η συγκεκριμένη λιτή έκδοσή είναι σχεδόν έτοιμη...Για την ακρίβεια απομένουν κάποιες πινελιές, οι οποίες θα αποδοθούν μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα...
Πολλοί ξέρω πως ενδεχομένως θα αναρωτηθούν για τη χρησιμότητα του όλου εγχειρήματος...Για ποιο λόγο δηλαδή μπαίνω στον κόπο να εκδώσω σε έντυπη μορφή, όλα τα παραπάνω κείμενα από τη στιγμή μάλιστα που όλα αυτά είναι διαθέσιμα και ανηρτημένα στο διαδίκτυο για όποιον επιθυμεί να ανατρέξει σε αυτά…Αλλά αισθάνομαι πως είναι αλλιώς να έχω τις κορυφαίες μου δημοσιεύσεις (σύμφωνα πάντα με τα προσωπικά μου υποκειμενικά κριτήρια), πάντα διαθέσιμες στη βιβλιοθήκη μου…Είναι μια σιγουριά και αυτό, αλλά και μια ηθική ικανοποίηση γιατί όχι;…Πέρα από αυτό, όταν θα περάσουν οι μήνες και τα χρόνια και θα έχω σχεδόν λησμονήσει τα θέματα στα οποία αναφερόμουν τώρα, θα μπορώ εύκολα να ανατρέξω σε αυτές τις σελίδες και να επαναφέρω στη μνήμη μου τα θέματα με τα οποία χαιρόμουν, λυπόμουν, γκρίνιαζα, γελούσα, δάκρυζα, εκνευριζόμουν και σκεφτόμουν σήμερα…Θα είναι μια επιβεβαίωση πως κάποτε υπήρξα και εγώ ένας μάχιμος και ασυμβίβαστος blogger, που πήγαινε πάντα κόντρα στο κύμα και αρνούνταν να παρατήσει τις ιδέες και τα πιστεύω του, ενώ πάντα έβαζε το φτωχό μυαλό του να δουλέψει ανάποδα για να μπορεί να ανακαλύπτει τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις… Με την ευχή να συνεχιστεί το ίδιο βιολί για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα να γεμίσω μια ολόκληρη βιβλιοθήκη με κείμενα του φτωχού συγγενή, τα οποία φυσικά θα αποτελούν και την παρακαταθήκη μου κατά μια έννοια…Από την άλλη πλευρά βέβαια, αυτή όλη η προσπάθεια είναι λογικό να μη μείνει μόνο για μένα, για αυτό και τα αντίτυπα θα είναι σίγουρα πάνω από ένα…Όσο για το ποιοι θα έχουν την τύχη ή την ατυχία να τα αποκτήσουν, αυτό είναι αυτονόητο...Η διανομή των συγκεκριμένων θα γίνει σε όσους φίλους, γνωστούς ή οικείους μου το ζητήσουν αφού πρώτα το πληροφορηθούν σχετικά από την παρούσα ανάρτηση, αλλά και σε όσους το βρίσκουν δύσκολο να διαβάζουν μέσω ιντερνετ, αλλά έχουν ήδη εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για το παρόν blog...Έτσι και έτσι, εγώ δεν το έχω πει σε κανέναν προφορικά και όσοι το μάθουν, θα το μάθουν μέσω του φτωχού συγγενή…Και στο κάτω κάτω, αν κάποιος δεν κάνει τον κόπο να μπαίνει εδώ μέσα έστω αραιά και που, δε βλέπω κανένα λόγο να θέλει να λάβει στα χέρια του ένα συνοθύλευμα κειμένων που είναι βέβαιο πως δε θα του λένε τίποτα βαθύτερο και δεν θα του ξυπνάνε κανενός είδους συναίσθημα...
Συνεχίζοντας, αξίζει πιστεύω τον κόπο να δώσω κάποιες χρηστικές συμβουλές για την όλη προσπάθεια…Η διαδικασία της επιλογής ,μου ήταν εξαιρετικά επίπονη, μέχρι τελικά να καταλήξω στις 90-95 δημοσιεύσεις που θα συμπεριλάβω στο τελικό αρχείο...Είχα πολλές αμφιβολίες και πολλά διλήμματα, ενώ δεν μου είναι και εύκολο να κόβω από την προεπιλογή κείμενα, τα οποία μπορεί να είναι άκρως αδιάφορα για όλους εσάς, αλλά σε μένα όλα κάτι έχουν να πουν...Πέρα από όλα αυτά, αξίζει να σημειώσω πως τελικά επέλεξα να μην προβώ σε καμία κατηγοριοποίηση των δημοσιεύσεων, καθώς το θεωρώ ανούσιο να κάνω κάτι τέτοιο από τη στιγμή μάλιστα που πολλά κείμενα ισορροπούν μεταξύ περισσότερων από μια κατηγοριών…Για αυτό και τα παραθέτω ανακατεμένα, έτσι ώστε ο απλός αναγνώστης να διαβάζει ένα κείμενο και στη συνέχεια να μην γνωρίζει τι τον περιμένει παρακάτω…Είναι μια συνεχής εναλλαγή συναισθημάτων, άκρως αντιθέτων πολλές φορές μεταξύ τους, που κάνει το όλο σκηνικό πιο ενδιαφέρον κατά την άποψη μου..Επίσης το κάθε κείμενο (η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν έχει υποστεί καμία αλλαγή από εμένα τώρα) ξεκινά με μια μικρή εισαγωγή μερικών γραμμών, η οποία γράφτηκε από μένα αυτές τις ημέρες και περιγράφει το πλαίσιο και το κλίμα που επικρατούσε την εποχή που δημοσιεύτηκε, παρέχοντας κάποιες εξηγήσεις για τις οποίες να είστε βέβαιοι πως ποτέ δεν πρόκειται να αναφερθώ προφορικά..Οπότε όπως αντιλαμβάνεστε έχουν και αυτές τη σημασία του και κρύβουν μέσα τους πολλές εξηγήσεις και πολλές απαντήσεις, για όποιον ενδεχομένως επιθυμεί να αφουγκραστεί κάτι περισσότερο, αφού είναι βέβαιο πως δεν θα έχει ξανά τέτοια ευκαιρία…
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο…Ή μάλλον έχω να προσθέσω πάρα πολλά, αλλά δε θεωρώ πως είναι καλό να αναλώνομαι σε μακροσκελείς περιγραφές για κάτι που ούτως ή άλλως είναι στα σκαριά και καλώς ή κακώς, δεν αφορά όλους τους αναγνώστες…Οι υπόλοιποι σε λίγες ημέρες ας είναι έτοιμοι για να κάνουμε όλοι μαζί ένα μακροβούτι στην καταγάλανη και πεντακάθαρη θάλασσα του φτωχού συγγενή, εκεί όπου οι πολιτικές με τις αθλητικές απόψεις, διάφορα άλλα θέματα ποικίλου ενδιαφέροντος, τα προσωπικά ζητήματα, τα μουσικά θέματα, τα κοινωνικά τα ιστορικά και τα στρατιωτικά είναι σε μια κατάσταση όπως αυτή που περιγράφει η φράση κάτω από τον τίτλο του ιστολογίου…Ατάκτως εριμμένα, ενώ φυσικά ακροβατούν συνεχώς ανάμεσα στο χιούμορ και τη σοβαρότητα, την κριτική και την υπερβολή……Όπως δηλαδή συμβαίνει πάντα (και φυσικά θα συμβαίνει) σε αυτό το ιστολόγιο, από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του και μέχρι το τέλος κάπου εκεί μακριά πέρα από τον ορίζοντα...
Συνεχίζοντας, αξίζει πιστεύω τον κόπο να δώσω κάποιες χρηστικές συμβουλές για την όλη προσπάθεια…Η διαδικασία της επιλογής ,μου ήταν εξαιρετικά επίπονη, μέχρι τελικά να καταλήξω στις 90-95 δημοσιεύσεις που θα συμπεριλάβω στο τελικό αρχείο...Είχα πολλές αμφιβολίες και πολλά διλήμματα, ενώ δεν μου είναι και εύκολο να κόβω από την προεπιλογή κείμενα, τα οποία μπορεί να είναι άκρως αδιάφορα για όλους εσάς, αλλά σε μένα όλα κάτι έχουν να πουν...Πέρα από όλα αυτά, αξίζει να σημειώσω πως τελικά επέλεξα να μην προβώ σε καμία κατηγοριοποίηση των δημοσιεύσεων, καθώς το θεωρώ ανούσιο να κάνω κάτι τέτοιο από τη στιγμή μάλιστα που πολλά κείμενα ισορροπούν μεταξύ περισσότερων από μια κατηγοριών…Για αυτό και τα παραθέτω ανακατεμένα, έτσι ώστε ο απλός αναγνώστης να διαβάζει ένα κείμενο και στη συνέχεια να μην γνωρίζει τι τον περιμένει παρακάτω…Είναι μια συνεχής εναλλαγή συναισθημάτων, άκρως αντιθέτων πολλές φορές μεταξύ τους, που κάνει το όλο σκηνικό πιο ενδιαφέρον κατά την άποψη μου..Επίσης το κάθε κείμενο (η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν έχει υποστεί καμία αλλαγή από εμένα τώρα) ξεκινά με μια μικρή εισαγωγή μερικών γραμμών, η οποία γράφτηκε από μένα αυτές τις ημέρες και περιγράφει το πλαίσιο και το κλίμα που επικρατούσε την εποχή που δημοσιεύτηκε, παρέχοντας κάποιες εξηγήσεις για τις οποίες να είστε βέβαιοι πως ποτέ δεν πρόκειται να αναφερθώ προφορικά..Οπότε όπως αντιλαμβάνεστε έχουν και αυτές τη σημασία του και κρύβουν μέσα τους πολλές εξηγήσεις και πολλές απαντήσεις, για όποιον ενδεχομένως επιθυμεί να αφουγκραστεί κάτι περισσότερο, αφού είναι βέβαιο πως δεν θα έχει ξανά τέτοια ευκαιρία…
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο…Ή μάλλον έχω να προσθέσω πάρα πολλά, αλλά δε θεωρώ πως είναι καλό να αναλώνομαι σε μακροσκελείς περιγραφές για κάτι που ούτως ή άλλως είναι στα σκαριά και καλώς ή κακώς, δεν αφορά όλους τους αναγνώστες…Οι υπόλοιποι σε λίγες ημέρες ας είναι έτοιμοι για να κάνουμε όλοι μαζί ένα μακροβούτι στην καταγάλανη και πεντακάθαρη θάλασσα του φτωχού συγγενή, εκεί όπου οι πολιτικές με τις αθλητικές απόψεις, διάφορα άλλα θέματα ποικίλου ενδιαφέροντος, τα προσωπικά ζητήματα, τα μουσικά θέματα, τα κοινωνικά τα ιστορικά και τα στρατιωτικά είναι σε μια κατάσταση όπως αυτή που περιγράφει η φράση κάτω από τον τίτλο του ιστολογίου…Ατάκτως εριμμένα, ενώ φυσικά ακροβατούν συνεχώς ανάμεσα στο χιούμορ και τη σοβαρότητα, την κριτική και την υπερβολή……Όπως δηλαδή συμβαίνει πάντα (και φυσικά θα συμβαίνει) σε αυτό το ιστολόγιο, από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του και μέχρι το τέλος κάπου εκεί μακριά πέρα από τον ορίζοντα...
Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν, διότι στο εγγύς μέλλον θα πούμε πολλά και διάφορα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου