Η επιστροφή του Ερνέστο στον κόκκινο πάγκο...

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι εδώ και λίγες ώρες ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού, για να γίνει ξανά το χατήρι όσων κατά την περυσινή περίοδο φώναζαν κάθε τρεις και λίγο το όνομα του εν χορώ, μες στο Καραΐσκάκη..Και έτσι ο Ολυμπιακός, όπως άλλωστε και στο μπάσκετ φέτος, φέρνει για δεύτερη φορά τον ίδιο προπονητή και αυτό που μένει να δούμε αν ήλθε για να διαπρέψει ή απλά πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό...Πολλά έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί για το Βάσκο, όχι μόνο τώρα αλλά και για την προηγούμενη θητεία του στον κόκκινο πάγκο...Η συντριπτική πλειοψηφία των κόκκινων φιλάθλων υποδέχθηκε με χαρά και ανακούφιση την επιστροφή του Βάσκου, κρίνοντας κυρίως όσα προηγήθηκαν τα δύο περασμένα χρόνια...Κάποιοι είναι σκεπτικοί...Επειδή όμως αισθάνομαι πως όσοι τον αποθεώνουν το κάνουν για λάθος λόγους και όσοι τον αμφισβητούν επίσης για λάθος λόγους, βρήκα την ευκαιρία να γράψω λίγες (λίγες;;;) κουβέντες για τη σημαντική αυτή επιστροφή...Για αυτό και παρακάτω θα παραθέσω την άποψη μου για τον Ερνέστο, αλλά και διάφορα περιστατικά τα οποία κάποιοι τεχνηέντως ξεχνούν να αναφέρουν...Χωρίς παρωπίδες, χωρίς κολλήματα, φυσικά χωρίς αγιογραφίες και στηριζόμενος σε πραγματικά γεγονότα...Όπως κάνουν φυσικά και οι αθλητικοί δημοσιογράφοι, έτσι δεν είναι;....

Η προπονητική αξία του Βαλβέρδε...
Πολλοί αμφισβητούν την προπονητική αξία του Βαλβέρδε και λένε ατάκες του τύπου, "έλα μωρέ τώρα σε ποιες ομάδες έχει δουλέψει;" Κατ' αρχάς έχει δουλέψει σε Μπιλμπάο, Εσπανιόλ και Βιγιαρεάλ, που δημιουργούν ένα βιογραφικό σημαντικό...Με την τελευταία όντως δεν τα πήγε καλά και απολύθηκε, αλλά στις άλλες δύο πήγε συγκριτικά μια χαρά...Ναι δεν έκανε πρωταθλητισμό, αλλά πχ στη Μπιλμπάο αυτό είναι το τελευταίο που μετρά, σε σχέση με το να αναδειχτούν παίχτες από τα σπλάχνα του συλλόγου...Με την Εσπανιόλ όμως, έφτασε ως τον τελικό του ΟΥΕΦΑ και έχασε στα πέναλτι από την πυραυλοκίνητη τότε Σεβίλλη του Ράμος, παίζοντας ωστόσο από τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου με 10...Πέρα όμως από αυτό εκείνη η ομάδα είχε ποιότητα και ήταν εξαιρετικά δουλεμένη...Με τον τεράστιο Ιραιθόθ (δεύτερος κίπερ τότε πίσω από τον Καμενί, αλλά αγωνιζόταν στο Ουέφα βασικός) στο τέρμα, στην άμυνα το συγχωρεμένο το Χάρκε μαζί με τον Τορεχόν, τον Πάμπλο Σαμπαλέτα, το βράχο Μοισές Ουρτάδο στο κέντρο, φυσικά τον εξαιρετικό Άλμπερτ Ριέρα έξω αριστερά, τον δεξιοτέχνη Ντε λα Πένια, το Λουίς Γκαρσία, το χρησιμότατο Ρουφέτε δεξιά και κυρίως τη μεγάλη ντίβα της ομάδας μπροστά, το μύθο των Καταλανών Ραούλ Ταμούδο...Με πολλούς από τους παραπάνω δεν είχε και τις καλύτερες σχέσεις και αυτό αναφερόταν στα ρεπορτάζ της εποχής...Όμως στο χορτάρι όλη τη χρονιά, η Εσπανιόλ ήταν μια σφριγηλή αντίπαλος και κυρίως μια πολύ καλή ομάδα με το Όμικρον κεφαλαίο...Αλλά και στην Ελλάδα πήρε ένα εύκολο πρωτάθλημα, με συγκριτικά μεγάλη διαφορά...Φυσικά κανείς δεν είπε ότι είναι Μουρίνιο....Αλλά για την Ελλάδα και αυτός περισσεύει...Μια ματιά στους πάγκους των άλλων ομάδων, θα σας πείσει πως ο Ερνέστο σαν όνομα είναι αρκετές σκάλες πάνω, αντικειμενικά μιλώντας...

Η Ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού με το Βάσκο στον πάγκο...

Οι πιο πολλοί θυμούνται το προηγούμενο πέρασμα του Βαλβέρδε με ευχάριστες αναμνήσεις, λόγω κάποιων εντυπωσιακών σκορ που πέτυχε ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη εκείνη τη χρονιά...Όλοι δηλαδή θυμούνται την πεντάρα με τη Μπενφίκα, όπου ακόμα και ο Ντιόγκο έβαλε 2 γκολ, αλλά και την τεσσάρα στη Χέρτα, όπου στο δεύτερο ημίχρονο ο Λέτο ερχόμενος από τον πάγκο έδωσε ρεσιτάλ...Ξεχάσαμε όλοι την τριάρα στην Κύπρο, όπου ο Ερνέστο δεν ξεκινά τον Άντζα βασικό και επιμένει στο Τζόλε, ενώ έχει έρθει ήδη ο Λέτο και ως συνέπεια μας κάνει ο παλάίμαχος ο Σόσιν και ο κάτι σαν προπονητής Τιμούρ γιογιό, παρότι υπήρχε η σοβαρή δικαιολογία ότι δεν είχαν ολοκληρωθεί οι σημαντικές μεταγραφές...Ή στη συνέχεια στον όμιλο, ποιος άραγε θυμάται τις εμφανίσεις της ομάδας εκτός έδρας τόσο με τη Γαλατάσαράι όσο και με τη Μέταλιστ; Ένας Ολυμπιακός που δεν έκανε καμία φάση, έπαιζε μαζική άμυνα και τρώγοντας ένα γκολ έχασε με κάτω τα χέρια με εμφανίσεις που θύμιζαν τις πρόσφατες με τη Μακάμπι...Αλλά και τα ματς με Μπενφίκα και Χέρτα φαίνεται πως τα ξεχάσαμε και θυμόμαστε απλά τα σκορ...Στο πρώτο ημίχρονο με τη Χέρτα το οποίο έληξε 0-0, οι Γερμανοί έχασαν απίστευτες ευκαιρίες για να προηγηθούν και όσοι δε θυμούνται τον τουρίστα Ντιντιέ Ντομί να αποκρούει κατά τύχη στη γραμμή, ή τον Πάντελιτς να αστοχεί σε ανεπανάληπτο τετ α τετ, είμαι εγώ εδώ και τους τα θυμίζω...Αλλά και στο ματς με τη Μπενφίκα, το πιο δίκαιο σκορ θα ήταν πιθανώς το 5-4, αφού στο πρώτο ειδικά ημίχρονο, οι δύο ομάδες έχουν τις ίδιες ευκαιρίες απλά ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός ενώ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ακυρώθηκε και ένα γκολ της Μπενφίκα στην αρχή, για όποιον θυμάται...Το αποκορύφωμα φυσικά ήταν το στραπάτσο από τη Σεντ Ετιέν το Φλεβάρη, όπου μια ομάδα σχεδόν ουραγός στη Γαλλία με παίχτες που απλά έτρεχαν, μας κέρδισε και μας απέκλεισε άνετα και με σβηστές τις μηχανές...Για να μη θυμηθώ δηλαδή ότι επί μια ώρα οι ψαράδες της Νόρτζελαντ μας έπαιζαν σχεδόν μονότερμα μες στη Δανία...Όλα αυτά τα λέω, για να θυμίσω πως ο Βαλβέρδε δεν κρίθηκε επιτυχημένος, λόγω των ευρωπαϊκών νικών όπως κάποιοι λανθασμένα θυμούνται...Για άλλους λόγους αγαπήθηκε....

Ερνέστο...ο δίκαιος...

Επειδή όλοι στην Ελλάδα ζούμε και γνωρίζουμε τι σημαίνει αποδυτήρια μεγάλης ομάδας και τι κλίκες δημιουργούνται, γνωρίζουμε πως οι προπονητές των μεγάλων ομάδων θέλουν να τα έχουν καλά με τους ντόπιους, τους παλιούς και τις βεντέτες...Ο Βαλβέρδε ήταν ο μοναδικός προπονητής, που χειρίστηκε τα αποδυτήρια άψογα και για αυτό κατάφερνε να αποσπά στον αγωνιστικό χώρο το καλύτερο από τον κάθε παίχτη...Και ήταν εξαιρετικά δίκαιος με όποιον άξιζε για αυτό ήταν συμπαθής στις παλιές καραβάνες και στους Έλληνες..Θυμίζω πως Νικοπολίδης, Τοροσίδης και Αβραάμ ήταν βασικοί και αναντικατάστατοι όλη τη χρονιά...Θυμίζω τα μπινελίκια του Ντάρκο μετά το γκολ με την ΑΕΚ στο Καραΐσκάκη, που δεν τον εμπόδιζαν όποτε μπαίνει να σκοράρει...Θυμίζω την εκδίωξη του Ραούλ Μπράβο από έναν συμπατριώτη του προπονητή και δεν βρίσκω ποιος προπονητής θα το έκανε αυτό ποτέ, ή πχ αν θα το έκανε αυτό ποτέ ο Μπάγεβιτς με έναν Σέρβο (εδώ κάποτε έπαιζε βασικός και αναντικατάστατος ο Μίλος Μάριτς)...Θυμίζω τον παραγκωνισμό του Όσκαρ, που ήταν μια δική του επιλογή...Θυμίζω, πως ενώ αρχικά δε γούσταρε το Ντουντού στη συνέχεια δεν τον έβγαζε ποτέ...Θυμίζω κυρίως πως οι Λέτο και Νταρμπισάιρ, οι οποίοι καθόλη τη χρονιά είχαν παράπονα από αυτόν, στο τέλος βγήκαν και είπαν πως θέλουν να μείνει ο Βαλβέρδε...Όλα αυτά δείχνουν δικαιοσύνη και αυτό για το ποδοσφαιρικό τμήμα μιας μεγάλης ομάδας στο οποίο πηγαινοέρχονται βεντέτες και παπαγαλάκια είναι πάρα πολύ σημαντικός παράγοντας για την εύρυθμη λειτουργία του...

Οι μεταγραφικές επιλογές του Βαλβέρδε..

Πολλοί τον έκραζαν τότε, για τις επιλογές παικτών στις οποίες προέβη και για το γεγονός πως δεν στήριξε τους νέους του Ολυμπιακού και έβγαλε όλη τη σεζόν με κάποιους συγκεκριμένους παίχτες..Για την πρώτη περίπτωση, όλοι κάνουν αναφορά στην περίπτωση Όσκαρ και για τη δεύτερη στην περίπτωση Πατσατζόγλου...Για να ενισχύσω ακόμη περισσότερο τα επιχειρήματά τους θα θυμίσω την περίπτωση του Μίκελ Αλόνσο, τον οποίο ο Βάσκος τον δοκίμαζε για πάνω από έναν μήνα, ενώ ήταν εμφανές και στον πιο αδαή, ότι το παλικάρι δεν μπορούσε...Από την άλλη πλευρά όμως ξεχνούν όμως πολλοί πως η τριάδα από την Ισπανία που είχε προτείνει ο Ερνέστο ήταν ο Ντούσερ, ο Ντούντα και τέλος ο Όσκαρ...Άσχετα αν η διοίκηση του πήρε μόνο τον τελευταίο...Ενώ ο σκληροτράχηλος Ντούσερ πήρε τότε μεταγραφή για μια κάποια Σεβίλλη, ενώ η εξέλιξη του Ντούντα ήταν τόσο εντυπωσιακή που έβγαλε μάτια με τη Μάλαγα και έπαιξε και Μουντιάλ...Όσο για τους νέους που όλοι λένε πως δεν εκμεταλλεύτηκε, έχω να πω πως ο Βαλβέρδε κατάλαβε πολύ γρήγορα πως εδώ στην Ελλάδα παίζει το κεφάλι του κάθε αγωνιστική και για αυτό καθιέρωσε μια σταθερή ενδεκάδα έμπειρων για να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες...Εδώ μετά την ήττα στην Κύπρο οι μισοί ζητούσαν να απολυθεί...Εδώ στην πρώτη αγωνιστική και ενώ ο Αστέρας Τρίπολης κέρδιζε 1-0 μέσα στο Καραΐσκάκη, οι περισσότεροι ήταν έτοιμοι να αποδοκιμάσουν χοντρά...Ο Βαλβέρδε κατάλαβε πως αυτό που μπορεί να του εξασφαλίσει το μέλλον του ήταν οι νίκες με κάθε τρόπο...Για αυτό άφησε στην άκρη τα πειράματα και τις δοκιμές πολύ νωρίς και δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος...

Η μετατροπή της αρχικής άρνησης του σε κατάφαση...

Πολλοί παραξενεύτηκαν γιατί η άρνηση του Ερνέστο πριν δύο μήνες, μετατράπηκε σε μεγαλοπρεπή κατάφαση...Μα είναι απλό...Ο Βάσκος είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, που δεν πιστεύω να ήταν διατεθειμένος να ζήσει όσα έζησε στο προηγούμενο πέρασμα του...Ήξερε πως λαμβάνοντας μια ομάδα καινούρια είναι πιθανό να ξανααποκλειστεί από τον Αύγουστο και να μπει στο ταμείο ανεργίας γρήγορα γρήγορα...Υποψιαζόταν επίσης πως στις αρχές του καλοκαιριού, πιθανή επαναπρόσληψη του, πιθανώς να γινόταν για την απομυθοποίηση του και αυτό το σκηνικό στον Ολυμπιακό του Σωκράτη το έχουμε βιώσει αρκετές φορές, τόσο σε ποδόσφαιρο όσο και σε μπάσκετ...Ενώ τώρα όλα έχουν αλλάξει...Ο Βάσκος ήρθε σχεδόν πάνω σε άσπρο άλογο, ως ο σωτήρας της ομάδας με σχεδόν λευκή επιταγή για να χειριστεί το ποδοσφαιρικό τμήμα...Πότε άλλοτε συνέβη στον Ολυμπιακό να πουν στον προπονητή, διάλεξε όποιον παίχτη θέλεις και εμείς θα στον πάρουμε...Αλλά και να αποτύχει ο Ερνέστο, ποιος θα του ρίξει ευθύνες από τη στιγμή που διαχειρίστηκε μια ομάδα την οποία δεν έχτισε ο ίδιος; Ή αν ξαναπαρουσιαστεί πρόβλημα φυσικής κατάστασης και μυικών τραυματισμών, ποιος θα του επιρρίψει ευθύνη; Αντιθέτως αν πάρει το πρωτάθλημα (που το θεωρώ αρκετά πιθανό, από τη στιγμή που η ομάδα θα αγωνίζεται μια φορά την εβδομάδα μόλις...), αυτός θα καρπωθεί το μεγαλύτερο μερίδιο της επιτυχίας...Με μονά ζυγά δικά του και τέτοιες εγγυήσεις και με δεδομένη τη στήριξη και την αγάπη του κόσμου, μόνο αφελής θα ήταν ο Βαλβέρδε αν δεν αποδεχόταν την πρόταση...

Η προσωπική μου άποψη γενικά για την επιστροφή...

Προσωπικά τον ήθελα για προπονητή και μάλιστα το έχω ξαναγράψει πρόσφατα, πως ο μεταγραφικός σχεδιασμός της ομάδας, μοιάζει σαν να έγινε από αυτόν...Τον ήθελα άσχετα αν κατά την πρώτη θητεία του, στα αιώνια ντέρμπι η ομάδα δεν έσκισε...Θυμίζω πως πέρα από τις νίκες με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ εντός έδρας, το κύπελλο ήρθε σχεδόν από συγκυρία, ενώ τα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό μπορεί να έληξαν 0-0 χωρίς πολλές φάσεις, αλλά οι πράσινοι ήταν έστω και κατά λίγο καλύτεροι από εμάς...Τον ήθελα όμως, διότι με αυτόν η ομάδα παρουσίασε ένα πρέσινγκ που όμοιο της από ελληνική ομάδα, εγώ δεν έχω ξαναδεί και το λέω...Είδα επίσης μια τέλεια εφαρμογή του 4-4-1-1, το οποίο υπό κάποιες συνθήκες και με τα κατάλληλα εργαλεία, μπορεί να σε πάει ψηλά και να σου προσφέρει καλό θέαμα...Τον είδα επίσης να βελτιώνει παίχτες και τον είδα επίσης να καταφέρνει να πάρει το καλύτερο δυνατό από έναν παίχτη, ο οποίος όταν ήρθε στην Ελλάδα, αρκετοί άσχετοι βιάστηκαν να τον χαρακτηρίσουν παλτό πολυτελείας...Μιλώ φυσικά για το Φερνάντο Μπελούτσι, ο οποίος ήταν κατ' εμέ ο πιο καταλυτικός και πιο σημαντικός παίχτης για την πορεία της ομάδας εκείνη τη σεζόν...Δεν ξέρω αν ο Ιμπαγκάσα θα μπορέσει να αποδειχτεί εξίσου σημαντικός για την πορεία της ομάδας, αλλά πχ ο Σκόκο μου μοιάζει αυτή τη στιγμή ιδανικός και για εξυπηρετήσει τη θέση, έχοντας καλύτερα πόδια από το Φερνάντο, ενώ παράλληλα θεώρώ πως ο Ριέρα με τον Ερνέστο θα θυμίσει ξανά το θωρηκτό της Εσπανιόλ...Κυρίως όμως ήθελα το Βαλβέρδε σε σχέση με τα άλλα ονόματα, διότι γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα και φαντάζομαι πως πλέον ξέρει και τις κακοτοπιές, τόσο των αντιπάλων σε αγωνιστικό επίπεδο όσο κυρίως αυτές που προέρχονται εκ των έσω και είναι και οι πιο επικίνδυνες από όλες κατά τα φαινόμενα...Και εντέλει, θέλω μια φορά να στηριχθεί τόσο πολύ ένας προπονητής στην ομάδα και να καθήσει για μια πενταετία για να κάνει έργο και να έχει και η ομάδα μια συνέχεια...Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι τέτοιο, και να σας πω την αλήθεια δεν το πολυπιστεύω...Αλλά τουλάχιστον από προπονητές κλόουν τύπου Κετσπάγια και Ζίκο, ο Βαλβέρδε είναι καλύτερος και εντέλει πιο κατάλληλος για να χειριστεί αυτό το φετινό πολυεθνικό ρόστερ, μπας και γίνει κάτι καλό...

Παρουσιάζει πάντως εξαιρετικό ενδιαφέρον, ο τρόπος με τον οποίο θα δράσει ο Ερνέστο, τόσο αγωνιστικά όσο κυρίως εξωαγωνιστικά και μεταγραφικά, ιδίως κατά τον πρώτο καιρό...Αλλά όλα αυτά θα φανούν ξεκάθαρα με τον καιρό και καλό θα είναι να κάνουμε υπομονή...

Μου αρέσει πάντως, που είπα πως θα πω λίγα λόγια...