Καθώς η επίσημη ποδοσφαιρική περίοδος για τις περισσότερες ελληνικές δεν έχει ξεκινήσει ακόμη, κρίνω σκόπιμο σήμερα να πω δυο κουβέντες ποδοσφαιρικές. Και μιας και για την ομάδα που αγαπώ, έχω ήδη αναφερθεί και θα το ξανακάνω και προσεχώς, λέω σήμερα να αναφερθώ στους έτερους δύο διεκδικητές του ελληνικού πρωταθλήματος, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ...Οι επίσημες υποχρεώσεις για την μεν ΑΕΚ ξεκινούν σε δύο εβδομάδες, ενώ για τους πράσινους η επίσημη σεζόν ξεκινά με την έναρξη του φετινού πρωταθλήματος ήτοι στο τέλος του τρέχοντος μήνα...Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να έχει κανείς ολοκληρωμένη εικόνα για τις δύο αυτές ομάδες, μιας και τα φιλικά επ' ουδενί δεν αποτελούν ασφαλές κριτήριο για οιαδήποτε ομάδα κατά την άποψη μου...Για αυτόν ακριβώς το λόγο σήμερα θα αναφερθώ στα παράξενα και οξύμωρα φαινόμενα που παρατηρούνται στις δύο αυτές ομάδες και που προξενούν φοβερή εντύπωση στον ουδέτερο παρατηρητή...
Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός φέτος ξεκινά τη χρονιά έχοντας ένα πολύ μεγάλο αβαντάζ σε σχέση με τους έτερους διεκδικητές του τίτλου...Είχε το χρόνο να προετοιμαστεί κατάλληλα, χωρίς να δίνει ευρωπαϊκά προκριματικά μες στο κατακαλόκαιρο, ενώ έχει εξασφαλισμένα αρκετά χρήματα από το Champions League και ειδικά αν τελικά ο ΠΑΟΚ δεν καταφέρει να εισέλθει στους ομίλους...
Είχε επίσης το χρόνο, καθώς η προηγούμενη σεζόν για αυτόν τελείωσε αρχές Μαΐου, να προχωρήσει σε επαγγελματικό σχεδιασμό και να εντοπίσει τους μεταγραφικούς του στόχους με ηρεμία και καθαρό μυαλό...Όλα αυτά όμως μοιάζουν να πήγαν στράφι εν μέσω του φοβερού πολέμου της πολυμετοχικότητας, που κορυφώθηκε το τρέχον καλοκαίρι και δημιούργησε νέα στρατόπεδα στον ορίζοντα...Τουλάχιστον μέχρι πριν 2 χρόνια, υπήρχε ο Τζίγκερ και απέναντι του είχε τους άλλους επιχειρηματίες της περίφημης πολυμετοχικότητας...Ο Τζίγκερ είχε μια εφημερίδα να τον στηρίζει απροκάλυπτα και μια να τον ξεσκίζει στην κριτική, ενώ ο κόσμος έμοιαζε να είναι συντριπτικά εναντίον του...Αυτά μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού, όταν οι Γιαννακοπουλαίοι προσεταιρίσθηκαν στο στρατόπεδο του, αλλάζοντας τα δεδομένα της μάχης και δημιουργώντας το οξύμωρο...Ο κόσμος είναι εναντίον της υπάρχουσας διοίκησης με μεγάλη πλειοψηφία και όλοι αναπολούν τις "πατερικές" στιγμές και νευριάζουν με τις μεταγραφικές επιλογές, τον υποτιθέμενο αριστερό πρόεδρο και τις λοιπές παλινωδίες...Οι εφημερίδες όμως πλέον είναι και οι δύο απροκάλυπτα μαζί του...Τόσο το Derby, όσο και η Πράσινη στηρίζουν τη διοίκηση και χτυπούν τους απέναντι με ειρωνικά σχόλια, σπόντες και ανώνυμες καταγγελίες...Μια ματιά να ρίξει κανείς στα πρωτοσέλιδα των συγκεκριμένων φυλλάδων και θα καταλάβει, αφού θα διαβάσει για Βατοπέδια και λοιπά σκάνδαλα...Το μέλλον είναι πολύ ενδιαφέρον...Αν η ομάδα πάει καλά, τότε όλοι θα σωπάσουν και οι οπαδοί θα είναι άπαντες χαρούμενοι...Αν όμως το πράγμα στραβώσει, τότε θα γίνει χαμός...Ο κόσμος συλλήβδην θα ξεσηκωθεί, και τότε να δω τι ψέμα και τι ευφάνταστη δικαιολογία θα βρουν να γράψουν οι πράσινες εφημερίδες...Αφήστε, που η κυκλοφορία τους ως τότε είναι βέβαιο πως θα φτάσει στα τάρταρα, διότι ο κόσμος που και που σταματάει την κατανάλωση κουτόχορτου και δεν καταπίνει αμάσητα αυτά που του σερβίρουν...Και πάμε και στα μεταγραφικά...Ο Σίντνεϊ Γκοβού, όπως και κάθε ξένος ποδοσφαιριστής ανάλογου επιπέδου, στο φτωχό ελληνικό πρωτάθλημα περισσεύει...Παίχτες που σκοράρουν πχ 10 γκολ σε πρωταθλήματα τύπου αγγλικό και γαλλικό είναι βέβαιο πως στην Ελλάδα μπορούν εύκολα να σκοράρουν από 20-25 γκολ και το παράδειγμα του για κάποιους τελειωμένου Σισέ είναι πρόσφατο και νωπό...Αλλά το πραγματικά οξύμωρο για τον Παναθηναϊκό είναι η αυτή η μεγάλη τρύπα που υπάρχει στο κέντρο της ά
μυνας...Από το 2004 όταν έφυγε ο Κυργιάκος δεν έχει περάσει ένας σοβαρός αμυντικός ηγέτης και στυλοβάτης για την πράσινη άμυνα...Αντιθέτως έχουν περάσει πολλοί άσχετοι με το αντικείμενο ποδοσφαιριστές και αρκετοί ελπιδοφόροι, που κονιορτοποιήθηκαν από την αρρωστημένη νοοτροπία...Ονόματα τύπου Ενακαρίρε, Καντέ, Μίκαελ Άντονσον, Μόρις, Σαριέγκι είναι λίγα μόνο από τα ονόματα της μακριάς λίστας όλα αυτά τα χρόνια...Όλο λόγια για αμυντικούς killer και θωρηκτά, που στο τέλος προκύπτουν αν μη τι άλλο γατάκια, επιρρεπή στα λάθη και τις γκέλες...Και φέτος μετά από τόσο μεγάλη συζήτηση, κατέληξαν στη λύση του Μπουμσόνγκ...Δεν ξέρω αν υπάρχει εκεί μέσα κάποιος διοικητικός που να σκαμπάζει από ποδόσφαιρο και να έχει παρακολουθήσει το Γάλλο αμυντικό στην έως τώρα καριέρα του, αλλά μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους γκαφατζήδες αμυντικούς που υπάρχουν στο ευρωπαϊκό στερέωμα...Το να έχεις από τη μέση και μπροστά παίχτες σαν το Σισέ, το Γκοβού, το Λέτο, το Νίνη κλπ και να έχεις αμυντική τετράδα που να την απαρτίζουν οι Μπουμσόνγκ, Καντέ, Βύντρα και Σπυρόπουλος με τέρμα το Τζόρβα, είναι σαν να φοράς το ακριβότερο σακάκι που υπάρχει συνοδευόμενο από μεταξωτό πουκάμισο και γραβάτα και από κάτω να είσαι με το σώβρακο....Με το συμπάθιο δηλαδή...
Α.Ε.Κ.
Και ερχόμαστε τώρα στην ΑΕΚ...Μια ομάδα που απέχει πάνω από 15 χρόνια από την εφήμερη χαρά που προσφέρει η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, ενώ η λίμνη της όλο και στερεύει για να θυμηθώ τις ρήσεις παλιού της προέδρου...Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που σχεδόν πάντα είχε σαν βασικό γνώμονα το καλό ποδόσφαιρο, τουλάχιστον μέχρι και πριν από λίγα χρόνια. Φέτος η ΑΕΚ μοιάζει με τον Παναθηναϊκό στο εξής: ενώ από τη μέση και μπροστά είναι μια ομάδα μ
ε πολύ ταλέντο (αν και πιστεύω πως τελικά κάτι θα πουλήσει),και με την προσθήκη του Ντιόπ σκλήρυνε και το κέντρο της, παρόλα αυτά η άμυνα της είναι για τα πανηγύρια...Βλέποντας ως αμυντικό δίδυμο τους Δέλλα και Μαϊστόροβιτς, γεννιούνται ελπίδες σε καθένα από εμάς να παίξουμε επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εκτός κι αν τα περιμένουν όλα από τον φέρελπι, αλλά άπειρο Μανωλά...Δε βρίσκω λογική σε αυτό...Καταλαβαίνω την επιστροφή Λύμπε, ο οποίος είναι ένας παίκτης που και 20 λεπτά να αγωνιστεί είναι ικανός να κάνει αισθητή την παρουσία του...Αλλά η παρουσία του πρώην ποδοσφαιριστή Δέλλα με το αργοκίνητο καράβι που ακούει στο όνομα Μαϊστόροβιτς, δείχνει πως και η φετινή αμυντική λειτουργία του Δικεφάλου θα μπάζει από παντού...
Σε σχέση λοιπόν με την ΑΕΚ, μου κάνει εξαιρετική εντύπωση το ακόλουθο, το οποίο συνάμα θεωρώ εξαιρετικά οξύμωρο και παράξενο...Όταν μια ομάδα έχει πάνω από 15 χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα (δεν εξετάζω για ποιους λόγους κάθε φορά...), περιμένω όταν ξεκινά μια καινούρια προσπάθεια να κρατά χαμηλούς τόνους και να προσπαθεί για κάτι καλό χωρίς να το πολυδιαφημίζει...Από τη φετινή ΑΕΚ βγαίνει μια αισιοδοξία, η οποία είναι εντελώς αβάσιμη και αν μη τι άλλο δεν ταιριάζει σε ομάδα, με τόση μεγάλη αποχή από τους τίτλους...Αρκούν 2-3 φιλικές νίκες για να πάρει τα πάνω του ο Δικέφαλος και όσοι είναι δίπλα του και
να μιλούν για σίγουρο πρωτάθλημα, βγάζοντας μια άκρατη αισιοδοξία η οποία δεν προκύπτει από πουθενά...Ήθελα να ξερα, αν μια φιλική νίκη επί της Μπλακμπερν και της looser Ρέιντζερς, αρκεί για ένα τέτοιο ξέσπασμα...Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ, κάποτε σε φιλικά έβαλε 2 πεντάρες σε Βέρντερ Βρέμης και Μπλάκμπερν, αλλά στη συνέχεια αποτέλεσε το ανέκδοτο του Champions League τρώγοντας 3 και 4 τεμάχια εντός έδρας από Ρόζενμποργκ και Λιόν αντίστοιχα...Για αυτό ψυχραιμία...Ξεχάστηκαν άραγε οι κόντρες των ποδοσφαιριστών μεταξύ τους στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο; Ξεχάστηκαν οι κόντρες του Ντούσκο με τους Λάτιν και τον ευέξαπτο Τζιμπούρ; Ξεχάστηκαν όλες οι αδυναμίες; Ξεχάστηκε η κόντρα μεταξύ των κιτρινόμαυρων φυλλάδων, αλλά και των οπαδών μεταξύ τους, για διάφορα θέματα, μεταξύ των οποίων και ο προπονητής; Ξεχάστηκαν τα άδεια ταμεία; Ξεχνούν εν τέλει πως φέτος οι δύο αιώνιοι θα είναι καλύτεροι από πέρυσι;...Εντύπωση προκαλεί πως ο συνήθως μετρημένος Μπάγεβιτς, βγαίνει και λέει μεγάλες κουβέντες, ότι η φετινή ΑΕΚ του θυμίζει την ομάδα μοντέλο που πραγματικά θαύμασε όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα πριν μια εοκοσαετία...Πολλές απορίες μου γεννούν όλα αυτά...Για να μην παρεξηγηθώ πάντως να αναφέρω το εξής...Η φετινή ΑΕΚ έχει ένα πλεονέκτημα φέτος και αυτό δεν είναι άλλο από το βατό της πρόγραμμα τις πρώτες 5-6 αγωνιστικές...Αν αγγίξει το απόλυτο, τότε για μένα έχει και εκείνη βάσιμες ελπίδες...Αλλά το να βγαίνουν και να το διατρανώνουν μεγαλοφώνως όλοι οι Ενωσίτες οπαδοί και δημοσιογράφοι μου μοιάζει αλαζονικό, αυτοκαταστροφικό και οξύμωρο...Χαμηλούς τόνους λοιπόν συνιστώ...
Αυτά είχα σε γενικές γραμμές να σημειώσω για Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, σε σχέση με θέματα που μου φαίνονται οξύμωρα και έξω από κάθε ποδοσφαιρική λογική...Όσο για όλα τα υπόλοιπα, θα φανούν στο χορτάρι που όπως έχω ξαναγράψει είναι ο καθρέφτης των πάντων στο ποδόσφαιρο...
μυνας...Από το 2004 όταν έφυγε ο Κυργιάκος δεν έχει περάσει ένας σοβαρός αμυντικός ηγέτης και στυλοβάτης για την πράσινη άμυνα...Αντιθέτως έχουν περάσει πολλοί άσχετοι με το αντικείμενο ποδοσφαιριστές και αρκετοί ελπιδοφόροι, που κονιορτοποιήθηκαν από την αρρωστημένη νοοτροπία...Ονόματα τύπου Ενακαρίρε, Καντέ, Μίκαελ Άντονσον, Μόρις, Σαριέγκι είναι λίγα μόνο από τα ονόματα της μακριάς λίστας όλα αυτά τα χρόνια...Όλο λόγια για αμυντικούς killer και θωρηκτά, που στο τέλος προκύπτουν αν μη τι άλλο γατάκια, επιρρεπή στα λάθη και τις γκέλες...Και φέτος μετά από τόσο μεγάλη συζήτηση, κατέληξαν στη λύση του Μπουμσόνγκ...Δεν ξέρω αν υπάρχει εκεί μέσα κάποιος διοικητικός που να σκαμπάζει από ποδόσφαιρο και να έχει παρακολουθήσει το Γάλλο αμυντικό στην έως τώρα καριέρα του, αλλά μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους γκαφατζήδες αμυντικούς που υπάρχουν στο ευρωπαϊκό στερέωμα...Το να έχεις από τη μέση και μπροστά παίχτες σαν το Σισέ, το Γκοβού, το Λέτο, το Νίνη κλπ και να έχεις αμυντική τετράδα που να την απαρτίζουν οι Μπουμσόνγκ, Καντέ, Βύντρα και Σπυρόπουλος με τέρμα το Τζόρβα, είναι σαν να φοράς το ακριβότερο σακάκι που υπάρχει συνοδευόμενο από μεταξωτό πουκάμισο και γραβάτα και από κάτω να είσαι με το σώβρακο....Με το συμπάθιο δηλαδή...Α.Ε.Κ.
Και ερχόμαστε τώρα στην ΑΕΚ...Μια ομάδα που απέχει πάνω από 15 χρόνια από την εφήμερη χαρά που προσφέρει η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, ενώ η λίμνη της όλο και στερεύει για να θυμηθώ τις ρήσεις παλιού της προέδρου...Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που σχεδόν πάντα είχε σαν βασικό γνώμονα το καλό ποδόσφαιρο, τουλάχιστον μέχρι και πριν από λίγα χρόνια. Φέτος η ΑΕΚ μοιάζει με τον Παναθηναϊκό στο εξής: ενώ από τη μέση και μπροστά είναι μια ομάδα μ
ε πολύ ταλέντο (αν και πιστεύω πως τελικά κάτι θα πουλήσει),και με την προσθήκη του Ντιόπ σκλήρυνε και το κέντρο της, παρόλα αυτά η άμυνα της είναι για τα πανηγύρια...Βλέποντας ως αμυντικό δίδυμο τους Δέλλα και Μαϊστόροβιτς, γεννιούνται ελπίδες σε καθένα από εμάς να παίξουμε επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εκτός κι αν τα περιμένουν όλα από τον φέρελπι, αλλά άπειρο Μανωλά...Δε βρίσκω λογική σε αυτό...Καταλαβαίνω την επιστροφή Λύμπε, ο οποίος είναι ένας παίκτης που και 20 λεπτά να αγωνιστεί είναι ικανός να κάνει αισθητή την παρουσία του...Αλλά η παρουσία του πρώην ποδοσφαιριστή Δέλλα με το αργοκίνητο καράβι που ακούει στο όνομα Μαϊστόροβιτς, δείχνει πως και η φετινή αμυντική λειτουργία του Δικεφάλου θα μπάζει από παντού...Σε σχέση λοιπόν με την ΑΕΚ, μου κάνει εξαιρετική εντύπωση το ακόλουθο, το οποίο συνάμα θεωρώ εξαιρετικά οξύμωρο και παράξενο...Όταν μια ομάδα έχει πάνω από 15 χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα (δεν εξετάζω για ποιους λόγους κάθε φορά...), περιμένω όταν ξεκινά μια καινούρια προσπάθεια να κρατά χαμηλούς τόνους και να προσπαθεί για κάτι καλό χωρίς να το πολυδιαφημίζει...Από τη φετινή ΑΕΚ βγαίνει μια αισιοδοξία, η οποία είναι εντελώς αβάσιμη και αν μη τι άλλο δεν ταιριάζει σε ομάδα, με τόση μεγάλη αποχή από τους τίτλους...Αρκούν 2-3 φιλικές νίκες για να πάρει τα πάνω του ο Δικέφαλος και όσοι είναι δίπλα του και
να μιλούν για σίγουρο πρωτάθλημα, βγάζοντας μια άκρατη αισιοδοξία η οποία δεν προκύπτει από πουθενά...Ήθελα να ξερα, αν μια φιλική νίκη επί της Μπλακμπερν και της looser Ρέιντζερς, αρκεί για ένα τέτοιο ξέσπασμα...Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ, κάποτε σε φιλικά έβαλε 2 πεντάρες σε Βέρντερ Βρέμης και Μπλάκμπερν, αλλά στη συνέχεια αποτέλεσε το ανέκδοτο του Champions League τρώγοντας 3 και 4 τεμάχια εντός έδρας από Ρόζενμποργκ και Λιόν αντίστοιχα...Για αυτό ψυχραιμία...Ξεχάστηκαν άραγε οι κόντρες των ποδοσφαιριστών μεταξύ τους στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο; Ξεχάστηκαν οι κόντρες του Ντούσκο με τους Λάτιν και τον ευέξαπτο Τζιμπούρ; Ξεχάστηκαν όλες οι αδυναμίες; Ξεχάστηκε η κόντρα μεταξύ των κιτρινόμαυρων φυλλάδων, αλλά και των οπαδών μεταξύ τους, για διάφορα θέματα, μεταξύ των οποίων και ο προπονητής; Ξεχάστηκαν τα άδεια ταμεία; Ξεχνούν εν τέλει πως φέτος οι δύο αιώνιοι θα είναι καλύτεροι από πέρυσι;...Εντύπωση προκαλεί πως ο συνήθως μετρημένος Μπάγεβιτς, βγαίνει και λέει μεγάλες κουβέντες, ότι η φετινή ΑΕΚ του θυμίζει την ομάδα μοντέλο που πραγματικά θαύμασε όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα πριν μια εοκοσαετία...Πολλές απορίες μου γεννούν όλα αυτά...Για να μην παρεξηγηθώ πάντως να αναφέρω το εξής...Η φετινή ΑΕΚ έχει ένα πλεονέκτημα φέτος και αυτό δεν είναι άλλο από το βατό της πρόγραμμα τις πρώτες 5-6 αγωνιστικές...Αν αγγίξει το απόλυτο, τότε για μένα έχει και εκείνη βάσιμες ελπίδες...Αλλά το να βγαίνουν και να το διατρανώνουν μεγαλοφώνως όλοι οι Ενωσίτες οπαδοί και δημοσιογράφοι μου μοιάζει αλαζονικό, αυτοκαταστροφικό και οξύμωρο...Χαμηλούς τόνους λοιπόν συνιστώ...Αυτά είχα σε γενικές γραμμές να σημειώσω για Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, σε σχέση με θέματα που μου φαίνονται οξύμωρα και έξω από κάθε ποδοσφαιρική λογική...Όσο για όλα τα υπόλοιπα, θα φανούν στο χορτάρι που όπως έχω ξαναγράψει είναι ο καθρέφτης των πάντων στο ποδόσφαιρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου