Λένε πολλές φορές πως το να είσαι απόλυτος και να διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου για κάτι πως δε θα το κάνεις ποτέ στη ζωή σου, δεν είναι καλό διότι θα έρθει η στιγμή που θα αναγκαστείς να καταπιείς τα λόγια σου... Κάτι παρόμοιο, συνέβη και σε μένα...Ενώ πάντα έλεγα πως δε θα χρησιμοποιήσω ποτέ το αυτοκίνητο για τις καθημερινές μου μετακινήσεις στην πρωτεύουσα, τελικά εκ των συνθηκών αναγκάστηκα να πράττω καθημερινά ακριβώς το αντίθετο...Εδώ και ένα τρίμηνο περίπου, βάζω και εγώ το λιθαράκι μου στο τερατώδες πρόβλημα της αφόρητης κίνησης, που τρώει τις σάρκες της κακόμοιρης τούτης πόλης και όχι μόνο...Ταξιδεύοντας πάντως με το αυτοκίνητο στην πόλη τούτη, σου δίνεται η ευκαιρία να παρατηρήσεις πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω σου καθημερινά, κάνοντας διάφορες σκέψεις, τις οποίες υπό άλλες συνθήκες ίσως ποτέ να μην έκανες. Η τυποποιημένη διαδρομή μάλιστα προσφέρεται για τέτοια πράγματα και τέτοιες σκέψεις...Σκέψεις που έχουν να κάνουν με όλα εκείνα τα παράξενα, τα τραγελαφικά και τα κωμικοτραγικά που λαμβάνουν χώρα σε καθημερινή βάση στους αθηναϊκούς δρόμους...Βάζουμε πρώτη ταχύτητα λοιπόν, αφήνουμε σιγά σιγά το συμπλέκτη και το ταξίδι μόλις ξεκίνησε...
Ευτυχώς ή δυστυχώς είμαι αναγκασμένος σε πολλές περιπτώσεις να χρησιμοποιώ τα διόδια κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, τόσο κάποια της αττικής οδού όσο και αυτά στο δρόμο προς την επαρχία...Ευτυχώς λέω επειδή πολλές φορές, η χρήση της αττικής οδού διευκολύνει αφάνταστα μια διαδρομή και σε απαλλάσσει από τους σκοπέλους του αφόρητου μποτιλιαρίσματος. Δυστυχώς λέω από την άλλη πλ
ευρά, διότι η τιμή των ελληνικών διοδίων είναι εξωφρενικά και ληστρικά υψηλή κατά την ταπεινή μου άποψη. Η άποψη για το χαράτσι αυτό ενισχύεται τόσο από την κακή ποιότητα των δρόμων, όσο και από το γεγονός ότι μιλάμε για έργα τα οποία ο Έλληνας έχει χρυσοπληρώσει αρκετές φορές πάνω από την αξία τους για να βγουν οι απαραίτητες μίζες, για να μη μιλήσω για τις τεράστιες καθυστερήσεις στα έργα αυτά...Αλλά αυτή τη φορά το θέμα μου δεν είναι η συγκεκριμένη κλεψιά...Είναι η συμπεριφορά των υπαλλήλων στα ταμεία των διοδίων. Ντυμένοι ομοιόμορφα σαν στρατιωτάκια, σου ρίχνουν μια λοξή ματιά, παίρνουν τα χρήματα σου και φεύγοντας αν είσαι τυχερός θα σου ψελλίσουν ένα στραβωμένο ευχαριστώ...Αγαπητοί μου φίλοι, ευχαριστώ λέει κάποιος όταν πηγαίνεις στο μαγαζί του και ψωνίζεις...Ευχαριστώ σου λέει επίσης ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου, το οποίο προτιμάς να πας για φαγητό...Τελοσπάντων το ευχαριστώ το ξεστομίζει κάποιος όταν προτιμάς την υπηρεσία ή το προϊόν που προσφέρει έναντι των ανταγωνιστών του...Δεν νομιμοποιείται να στο πει κάποιος όταν με το ζόρι σε υποχρεώνει να του καταβάλλεις χαράτσι, μη έχοντας κάποιαν άλλη επιλογή...Πείτε ρε παιδιά κάτι άλλο...Πείτε καλό δρόμο, πείτε καλό απόγευμα, πείτε να είσαι καλά και σκάστε και κανένα χαμόγελο σε αυτούς που σας πληρώνουν και μην αποκτάται τη νοοτροπία της διεκπεραίωσης, η οποία είναι κτήμα των δημοσίων υπαλλήλων...Αφού η πράξη γίνεται που γίνεται, τουλάχιστον ας υπάρχει και λίγο συναίσθημα...Και μη μου πει κανείς πως τους τσουβαλιάζω όλους, μιλώ για προσωπικές μου εμπειρίες, ενώ υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις...
ευρά, διότι η τιμή των ελληνικών διοδίων είναι εξωφρενικά και ληστρικά υψηλή κατά την ταπεινή μου άποψη. Η άποψη για το χαράτσι αυτό ενισχύεται τόσο από την κακή ποιότητα των δρόμων, όσο και από το γεγονός ότι μιλάμε για έργα τα οποία ο Έλληνας έχει χρυσοπληρώσει αρκετές φορές πάνω από την αξία τους για να βγουν οι απαραίτητες μίζες, για να μη μιλήσω για τις τεράστιες καθυστερήσεις στα έργα αυτά...Αλλά αυτή τη φορά το θέμα μου δεν είναι η συγκεκριμένη κλεψιά...Είναι η συμπεριφορά των υπαλλήλων στα ταμεία των διοδίων. Ντυμένοι ομοιόμορφα σαν στρατιωτάκια, σου ρίχνουν μια λοξή ματιά, παίρνουν τα χρήματα σου και φεύγοντας αν είσαι τυχερός θα σου ψελλίσουν ένα στραβωμένο ευχαριστώ...Αγαπητοί μου φίλοι, ευχαριστώ λέει κάποιος όταν πηγαίνεις στο μαγαζί του και ψωνίζεις...Ευχαριστώ σου λέει επίσης ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου, το οποίο προτιμάς να πας για φαγητό...Τελοσπάντων το ευχαριστώ το ξεστομίζει κάποιος όταν προτιμάς την υπηρεσία ή το προϊόν που προσφέρει έναντι των ανταγωνιστών του...Δεν νομιμοποιείται να στο πει κάποιος όταν με το ζόρι σε υποχρεώνει να του καταβάλλεις χαράτσι, μη έχοντας κάποιαν άλλη επιλογή...Πείτε ρε παιδιά κάτι άλλο...Πείτε καλό δρόμο, πείτε καλό απόγευμα, πείτε να είσαι καλά και σκάστε και κανένα χαμόγελο σε αυτούς που σας πληρώνουν και μην αποκτάται τη νοοτροπία της διεκπεραίωσης, η οποία είναι κτήμα των δημοσίων υπαλλήλων...Αφού η πράξη γίνεται που γίνεται, τουλάχιστον ας υπάρχει και λίγο συναίσθημα...Και μη μου πει κανείς πως τους τσουβαλιάζω όλους, μιλώ για προσωπικές μου εμπειρίες, ενώ υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις...Η Αθήνα σαν πόλη παρότι περιστοιχίζεται από βουνά, δεν μπορεί επ'ουδενί να θεωρηθεί ως ορεινή πόλη...Ο καιρός είναι σε γενικές γραμμές καλός ειδικά προς τα κάτω, ενώ και προς τα βόρεια ο καιρός ναι μεν είναι λιγάκι ψυχρότερος πάντα, αλλά χωρίς ακραίες διακυμάνσεις..Άντε αραιά και που (μια φορά το χρόνο και αν...) να ρίξει χιόνι στα βόρεια, ενώ στο κέντρο κάτι τέτοιο συμβαίνει πάρα πολύ σπάνια...Γιατί σας βομβαρδίζω με τόσες ανούσιες πληροφορίες σαν μετεωρολόγος ; Μα πολύ απλά επειδή ψάχνω να βρω το λόγο για τον οποίο στην πρωτεύουσα υπάρχουν και κυκλοφορούν τόσα πολλά αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού (τζιπ και μεγάλα αυτοκίνητα, αλλά και cayenne-οειδή...)...Βλέπεις κάτι τεράστια αυτοκίνητα να προσπαθούν να διασχίσουν κάποια στενά δρομάκια του κέντρου αλλά και των προαστίων και προσπαθείς να καταλάβεις τι χρησιμότητα εξυπηρετεί η κατοχή τους...Λες και ζούμε στην κορυφή του Ολύμπου...Για να μην αναφερθώ στην απερίγραπτη υποκρισία μερικών οι οποίοι στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος αγοράζουν υβριδικά αυτοκίνητα, τα οποία επίσης είναι θεόρατα, και μοιάζουν με άρματα μάχης...Φυσικά και καταλαβαίνω το λόγ
ο για τον οποίο υπάρχουν τέτοιου είδους υπερβολές, αλλά έστω και βαθιά μέσα μου αρνούμαι να το πιστέψω...Ο Έλληνας έχει διαβρωθεί από το κυνήγι των καταναλωτικών αγαθών, τα οποία προ πολλού έχει αναγορεύσει σε πρώτιστο σκοπό της ζωής του...Έστω και αν τα περισσότερα από αυτά τα άρματα είναι δανεικά και επίσης πολλά στο τέλος κατάσχονται...Τι τους νοιάζει; Αυτούς τους νοιάζει η επίδειξη επί όλων ημών των θεωρούμενων πληβείων της κοινωνίας τούτης...Οδηγούν στο δρόμο και αισθάνονται σαν βασιλιάδες...Αφήστε που θεωρούν πως έχουν πάντα προτεραιότητα, μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα ακριβό αμάξι και ίσως κάποια χρήματα παραπάνω...
ο για τον οποίο υπάρχουν τέτοιου είδους υπερβολές, αλλά έστω και βαθιά μέσα μου αρνούμαι να το πιστέψω...Ο Έλληνας έχει διαβρωθεί από το κυνήγι των καταναλωτικών αγαθών, τα οποία προ πολλού έχει αναγορεύσει σε πρώτιστο σκοπό της ζωής του...Έστω και αν τα περισσότερα από αυτά τα άρματα είναι δανεικά και επίσης πολλά στο τέλος κατάσχονται...Τι τους νοιάζει; Αυτούς τους νοιάζει η επίδειξη επί όλων ημών των θεωρούμενων πληβείων της κοινωνίας τούτης...Οδηγούν στο δρόμο και αισθάνονται σαν βασιλιάδες...Αφήστε που θεωρούν πως έχουν πάντα προτεραιότητα, μόνο και μόνο επειδή έχουν ένα ακριβό αμάξι και ίσως κάποια χρήματα παραπάνω...Κολλώντας μερικές φορές στην κίνηση των αθηναϊκών δρόμων για αρκετή ώρα, αλλά και όταν παραμένω σταματημένος στα φανάρια παρατηρώ τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς που βρίσκονται στον κοντινό μου ορίζοντα...Εκεί μπορείς να παρατηρήσεις πολλά είδη ανθρώπων...Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, καλοντυμένοι γιάπηδες, μεσήλικες, γυναίκες όλων των ηλικιών, γυναίκες δημόσιοι κίνδυνοι και πολλά άλλα είδη οδηγών...Αυ
τό όμως που μου προξενεί εξαιρετική εντύπωση είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινήτων έχουν μέσα τους μόνο ένα άτομο...Σχεδόν όλοι είναι μοναχικοί καβαλάρηδες στους αχανείς δρόμους...Επειδή λοιπόν το πρόβλημα της κίνησης στους δρόμους της πόλης είναι κολοσσιαίο, είναι άδικο να υπάρχουν αυτοκίνητα με έναν και μόνον επιβάτη...Καλύτερο και χρησιμότερο θα ήταν να έβγαιναν κινήσεις κάθε ημέρα, έτσι ώστε να μαζεύονταν τέσσερις άνθρωποι που πηγαίνουν στον ίδιο προορισμό και να εξυπηρετούνται από ένα μόνο όχημα...Κάτι σαν ιδιότυπο ταξί δηλαδή, όπου κάθε ημέρα θα γίνεται rotation και θα χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο του ο ένας από τους τέσσερις...Με αυτόν τον τρόπο και ο όγκος των αυτοκινήτων που κυκλοφορεί καθημερινά θα μειωθεί συντελώντας στη βελτίωση του προβλήματος της κίνησης, και οι ρύποι που εκπέμπονται στην χιλιοταλαιπωρημένη ατμόσφαιρα θα μειωθούν, αλλά και καινούριες κοινωνικές σχέσεις θα δημιουργηθούν μεταξύ των συμπολιτών μας...Ξέρω πως πολλοί θα βρείτε την παραπάνω πρόταση φαιδρή και ίσως και γελοία...Αλλά μήπως γελοία δεν είναι όλα τα μέτρα που λαμβάνονται κατά καιρούς από τους ιθύνοντες για την καταπολέμηση της κίνησης και την προστασία της ατμόσφαιρας; Διαφωνεί κανείς άραγε;
τό όμως που μου προξενεί εξαιρετική εντύπωση είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινήτων έχουν μέσα τους μόνο ένα άτομο...Σχεδόν όλοι είναι μοναχικοί καβαλάρηδες στους αχανείς δρόμους...Επειδή λοιπόν το πρόβλημα της κίνησης στους δρόμους της πόλης είναι κολοσσιαίο, είναι άδικο να υπάρχουν αυτοκίνητα με έναν και μόνον επιβάτη...Καλύτερο και χρησιμότερο θα ήταν να έβγαιναν κινήσεις κάθε ημέρα, έτσι ώστε να μαζεύονταν τέσσερις άνθρωποι που πηγαίνουν στον ίδιο προορισμό και να εξυπηρετούνται από ένα μόνο όχημα...Κάτι σαν ιδιότυπο ταξί δηλαδή, όπου κάθε ημέρα θα γίνεται rotation και θα χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο του ο ένας από τους τέσσερις...Με αυτόν τον τρόπο και ο όγκος των αυτοκινήτων που κυκλοφορεί καθημερινά θα μειωθεί συντελώντας στη βελτίωση του προβλήματος της κίνησης, και οι ρύποι που εκπέμπονται στην χιλιοταλαιπωρημένη ατμόσφαιρα θα μειωθούν, αλλά και καινούριες κοινωνικές σχέσεις θα δημιουργηθούν μεταξύ των συμπολιτών μας...Ξέρω πως πολλοί θα βρείτε την παραπάνω πρόταση φαιδρή και ίσως και γελοία...Αλλά μήπως γελοία δεν είναι όλα τα μέτρα που λαμβάνονται κατά καιρούς από τους ιθύνοντες για την καταπολέμηση της κίνησης και την προστασία της ατμόσφαιρας; Διαφωνεί κανείς άραγε;Για το τέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω κάποιες σκέψεις για την οδηγούς των μεγάλων πόλεων...Για να οδηγήσεις σε μια πόλη όπως η Αθήνα χρειάζεται κυρίως να έχεις υπομονή και να μην έχεις ποτέ νεύρα..Αυτά τα δύο είναι απολύτως βέβαιο πως θα χρειαστούν σε πολλές περιπτώσεις στην πράξη...Για παράδειγμα, όταν μια κοπελίτσα πηγαίνει σε μεσαία λωρίδα μεγάλης λεωφόρου, τόσο αργά σαν χελώνα...Ή όταν κάποιος εξυπνάκιας κάνει σφήνες από λωρίδα σε λωρίδα, η πηγαίνει ανάποδα σε μονόδρομο, ή παρκάρει κυριολεκτικά όπου του κάνει κέφι και τον βολεύει, μη δίνοντας δεκάρα τσακιστή για τους υπόλοιπους οδηγούς...Ή ακόμα χειρότερα κάθε φορά που κάθε ανεγκέφαλος ταρίφας σταματάει όπου βρει για να πάρει πελάτη και αισθάνεται πως είναι περιττό να ανάψει το φλας του για παράδειγμα...Επίσης απαιτείται να έχεις γυμνασμένα χέρια προκειμένου να ανταποκριθείς στις προκλήσεις και να αντιδράσεις άμεσα με τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο...Τέλος απαιτείται η ύπαρξη της παραδοσιακής ελληνικής κουτοπονηριάς για να καταφέρεις να επιβιώσεις οδηγικά...Και αυτό γιατί, συχνά θα χρειαστεί να περάσεις με κόκκινο, να δημιουργήσ
εις διπλή γραμμή ουράς για να στρίψεις λες και είναι βλάκες όσοι περιμένουν στη σειρά...Ή για να διασχίσεις τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης της αττικής οδού, αδιαφορώντας πλήρως για το τι θα συμβεί στην περίπτωση που η λωρίδα αυτή καταστεί αναγκαία σε περίπτωση ατυχήματος...Ή για να παρκάρεις σε σημεία που δεν πρέπει, αδιαφορώντας για το αν θα προκληθούν προβλήματα στους υπολοίπους....Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου, αφού και εγώ πολλές φορές κάνω τα ίδια...Ίσως μάλιστα, αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος για να επιβιώσεις οδηγικά σε αυτή την γκρίζα ζούγκλα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να τα αναφέρουμε κιόλας και να καυτηριάζουμε τέτοιες νοοτροπίες και συμπεριφορές...
εις διπλή γραμμή ουράς για να στρίψεις λες και είναι βλάκες όσοι περιμένουν στη σειρά...Ή για να διασχίσεις τη λωρίδα έκτακτης ανάγκης της αττικής οδού, αδιαφορώντας πλήρως για το τι θα συμβεί στην περίπτωση που η λωρίδα αυτή καταστεί αναγκαία σε περίπτωση ατυχήματος...Ή για να παρκάρεις σε σημεία που δεν πρέπει, αδιαφορώντας για το αν θα προκληθούν προβλήματα στους υπολοίπους....Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου, αφού και εγώ πολλές φορές κάνω τα ίδια...Ίσως μάλιστα, αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος για να επιβιώσεις οδηγικά σε αυτή την γκρίζα ζούγκλα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να τα αναφέρουμε κιόλας και να καυτηριάζουμε τέτοιες νοοτροπίες και συμπεριφορές...Αυτά είχα σε γενικές γραμμές να αναφέρω επί του θέματος, από τη δική μου οπτική γωνία και μέσα από τη δική μου παράνοια...Λόγια του δρόμου και προσωπικές παραξενιές, που ναι μεν είναι ορατές και λογικά ενοχλούν πολλούς, αλλά ελάχιστοι τελικά είναι αυτοί που τα αναφέρουν, δημιουργώντας ποικίλα ερωτήματα και απορίες για τα στάνταρ της ποιότητας ζωής που επιζητούμε μέσα στη σημερινή ζούγκλα...Δεν ξέρω ειλικρινά....όλα θα φανούν στο χειροκρότημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου