Διαίρει και Βασίλευε...

Κατ' αρχάς για να εξηγηθώ εκ των προτέρων, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως είμαι ένας από τους ανθρώπους στων οποίων τη ζωή το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός καταλαμβάνει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι...Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι παρακολουθώ αγώνες όλων των σπορ, διαβάζω εφημερίδες και αθλητικά sites στο internet, παίζω αθλητικά video games,πηγαίνω και στο γήπεδο ενίοτε... Επειδή όμως θεωρώ τον εαυτό μου σκεπτόμενο, πιστεύω πως ο αθλητισμός ως όπιο του λαού είναι ένα μέσο που χρησιμοποιούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και οι κυβερνώντες προκειμένου να χωρίσουν τον απλό λαό σε στρατόπεδα και να τον κάνουν να ξεχάσει τα πραγματικά προβλήματα. Αυτή η τακτική πετυχαίνει το στόχο της σε απόλυτο βαθμό κατά την ταπεινή άποψη μου. Και ενδεικτικά αναφέρω παρακάτω κάποια συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία το επιβεβαιώνουν...:
1. Πρώτον τόσο ποδόσφαιρο δεν υπήρχε ποτέ στην Ελλάδα, ούτε την εποχή της χούντας. Θα μου πείτε τότε δεν είχε τόσες ομάδες, αλλά τώρα το κακό έχει παραγίνει...Κάθε μέρα έχει αγώνες και το ενδιαφέρον εστιάζεται πάντα σε αυτούς...
2. Πολλά σημαντικά νομοσχέδια ή άλλες αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας, έχουν ψηφιστεί κατά τη διάρκεια αγώνων και ιδίως κάποιες Τρίτες ή Τετάρτες βράδυ, την ώρα που όλη η Ελλάδα στενάζει στους ρυθμούς του Τσαμπιονς Λιγκ.
3. Στην Ελλάδα υπάρχουν και λειτουργούν τη στιγμή που μιλάμε περίπου 15-16 αν δεν κάνω λάθος αθλητικές( οπαδικές εφημερίδες). Με όλο το σεβασμό που τρέφω σε κάθε εργαζόμενο, θεωρώ πως αυτές (κυρίως μέσω πρωτοσέλιδων) προάγουν τη βία,το διχασμό και το φανατισμό. Σε αυτά κυριαρχούν ειρωνικά (χυδαία,σεξουαλικά,προβοκατόρικα) σχόλια, τα οποία είναι από μόνα τους ικανά να μετατρέψουν τον πιο ήσυχο φίλαθλο σε χούλιγκαν..
4. Σε συνέχεια του 3, μπορεί να μου εξηγήσει κανείς πως κάποιες από αυτές επιβιώνουν με λίγες εκατοντάδες φύλλα; Φυσικά την απάντηση τη δίνει η Αγία κρατική διαφήμιση που πάντα μοιράζεται κατά το δοκούν...Φανταστείτε πως μέχρι πρότινος συγκεκριμένος επιχειρηματικός όμιλος διατηρούσε στην ιδιοκτησία του τρία οπαδικά φύλλα( ένα για κάθε μεγάλη ομάδα του κέντρου)!!!
5. Το πονεμένο θέμα των γηπέδων. Όλοι εμείς τυφλωμένοι από το φανατισμό που μας πουλάνε, συμφωνούμε και απαιτούμε να χτίζονται γηπεδα με κρατικά χρήματα για τις αγαπημένες ομάδες μας(δώρα στους επιχειρηματίες). Σε τόση αποχαύνωση έχουμε περιέλθει που γινόμαστε υποστηρικτές ανθρώπων που δεν είναι καν οπαδοί των ομάδων που διατηρούν στην κατοχή τους.
Αυτά και άλλα πολλά δείχνουν πως το κράτος έχει επιτύχει τον πλήρη αποπροσανατολισμό μας. Αντί να απαιτούμε να φτιαχτούν νοσοκομεία, σχολεία, δρόμοι και έργα για τα οποία φορολογούμαστε, εμείς ενδιαφερόμαστε για το Καραΐσκάκη, το Βοτανικό, τη Ν. Φιλαδέλφεια και την Τούμπα. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους...

ΥΓ Το ποδόσφαιρο είναι ένα μόνο μέσο αποχαύνωσης και διαίρεσης. Υπάρχουν φυσικά και άλλα με κατεύθυνση τις γυναίκες για τα οποία θα αναφερθώ σε άλλο post....