Eurovision...No Thanks

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες...Επειδή είμαστε συνηθισμένοι ως λαός να τρώμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη στα σοβαρά θέματα, ψάχνουμε κάπου αλλού να διοχετεύσουμε την ανάγκη μας για επικράτηση και αυτοεπιβεβαίωση. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, που κάνει πολλούς να δίνουν εθνική σημασία σε αυτό το βλαχομπαρόκ κιτς πανηγυράκι με τα μετρίου επιπέδου διεθνή άσματα, που ακούει στο όνομα Eurovision. Επειδή ένας φτωχός συγγενής δεν έχει θέση σε αυτά τα πάρτι, εμένα θα μου επιτρέψετε να απέχω από έναν γελοίο θεσμό που συμβάλει στην αποχαύνωση. Προτιμώ να βάλω κανένα Cd να παίζει και να την βρω έτσι...Εδώ που τα λέμε κάποιες πιο σοβαρές χώρες με αξιόλογη μουσική παράδοση είτε απέχουν εντελώς (Ιταλία) είτε γελοιοποιούν το θεσμό με τα τραγούδια που στέλνουν (Μ. Βρετανία, Ισπανία κλπ).
Θα μου πείτε βέβαια εύλογα αφού δεν το παρακολουθώ, γιατί ασχολούμαι και τι με νοιάζει...

Με νοιάζει φίλοι μου και με παρανοιάζει...Διότι όταν η κρατική τηλεόραση σκορπάει 2 εκατομμύρια Ευρώ, μόνο και μόνο για να απονείμει το χρίσμα στον "αισθάνομαι" και θα σκορπίσει άλλα τόσα και περισσότερα το Μάη, ενώ παράλληλα τροφοδοτεί τους μεγάλους δυνάστες του ελληνικού αθλητισμού με ποσά για τα τηλεοπτικά που δεν υπάρχουν στην αγορά (ιδίως τη δική μου ομάδα), τότε εμένα μου δείχνει πως δεν σέβεται το ανταποδοτικό τέλος. Και εγώ όπως όλοι δίνω 10 Ευρώ το μήνα για αυτό και η οικονομική μου κατάσταση δεν επιτρέπει σπατάλες...Αν θέλουν να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό, ας λειτουργήσουν με τεχνοκρατικά κριτήρια και διαφημιστικές δαπάνες, αλλιώς ας κόψουν το μηνιαίο χαράτσι...Και τότε ας ξοδέψουν όσα θέλουν...δεν με απασχολεί....