Η κατάντια των πολιτικών αρχόντων...

Η γενικότερη κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη χώρα, έχει φτάσει στο χειρότερο της σημείο, και ο απλός λαός όσο αποχαυνωμένος και κοιμισμένος να είναι, δείχνει σημάδια πως σιγά σιγά αρχίζει να καταλαβαίνει το παιχνίδι που απροκάλυπτα εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του αλλά και πίσω από την πλάτη του...Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων μοιάζει να έχει απορρίψει δια παντός το πολιτικό σύστημα και κυρίως αυτούς που το απαρτίζουν και συνάμα το λυμαίνονται εδώ και πολλά πολλά χρόνια...Οι περισσότεροι έχουν σιχαθεί αυτούς που έφεραν τη χώρα στην υπάρχουσα κατάσταση...Υπάρχουν φυσικά και οι βολεμένοι, αλλά και αυτοί που συνεχίζουν να ζουν πάνω στο γαλάζιο πράσινο ή κόκκινο συννεφάκι ενός κόμματος...Αυτοί που στα συνέδρια χαιρετούν τον ηλιοκαμένο χοντρό ή αυτοί που στα νησιά σπεύδουν να αποδώσουν τιμές στον κάθε ένα που παριστάνει τον πρωθυπουργό...Άβυσσος η ψυχή του βολεμένου ανθρώπου και του κομματόσκυλου, φίλοι μου...

Το σύνθημα που έχει γίνει πλέον σλόγκαν και ακούγεται ανελλιπώς σε κάθε πορεία, δεν είναι άλλο από αυτό που μιλά για την καύση του ελληνικού κοινοβουλίου..Πολλοί έχουν σπεύσει προ πολλού να καταδικάσουν τέτοιου είδους συνθήματα, θεωρώντας πως προάγουν τη βία και το φανατισμό...Είναι οι ίδιοι που δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει στην κοινωνία, τις αναταραχές που έχουν προκύψει αλλά επίσης αυτοί που δεν μπορούν με τίποτα να μετρήσουν τη λαϊκή οργή...Όταν ο λαός ξεσηκωθεί για τα καλά, τότε δεν θα έχει την ψυχραιμία να καθίσει και να δει ποιος στην πραγματικότητα φταίει περισσότερο, ποιος λιγότερο και ποιος ακόμη λιγότερο...Στα μάτια του ξεσηκωμένου, όλοι φαντάζουν κλέφτες, λαμόγια και κοράκια που έχουν εδώ και δεκαετίες ξεσκίσει το πτώμα του ελληνικού κράτους και συνεχίζουν το ίδιο βιολί χωρίς να ντρέπονται...Τους σώζει όμως προς το παρόν, το γεγονός ότι έχουν καταφέρει να αποχαυνώσουν και να διχάσουν τον απλό λαό, θέτοντας τον απέναντι σε εκβιαστικά και ανούσια διλήμματα και σε ανόητους διαχωρισμούς..Τους σώζει φυσικά και όλη εκείνη η στρατιά των επαγγελματιών παπαγάλων, που προπαγανδίζουν και εκφοβίζουν σε εγκληματικό βαθμό το λαό, κάνοντας τον να φοβάται ακόμη και τον ίδιο τους τον ίσκιο...Βέβαια όταν ξυπνήσει ο κοιμώμενος γίγαντας, το ποτάμι θα τους παρασύρει όλους στο διάβα του...Ακόμη όμως φαίνεται να κοιμάται βαθιά, δυστυχώς....

Το χειρότερο όμως όλων, που προσωπικά εμένα με ενοχλεί αφόρητα και με εκνευρίζει αφάνταστα, είναι ότι οι ίδιοι οι πολιτικοί μοιάζουν να μην κατανοούν πως οι ίδιοι αποτελούν το πρόβλημα και συνεχίζουν απτόητοι το ίδιο βιολί...Βολεύουν τους ημέτερους και τους ψηφοφόρους του ο καθένας και αδιαφορούν για όλα τα υπόλοιπα. Όταν υποτίθεται πως με μια σειρά μέτρων κοιτάζεις να αλαφρώσεις το δημόσιο τομέα και την ίδια στιγμή από την άλλη πόρτα διορίζεις τους δικούς σου, τότε είσαι κοινός εγκληματίας κατά του έθνους...Όταν για να τιθασεύσεις το μαινόμενο λαό, υποτίθεται πως συζητάς το νόμο περί βουλευτικής ασυλίας για τα μάτια του κόσμου εδώ και μήνες, τότε ο λαός νομιμοποιείται να δράσει όπως νομίζει...Θέλετε και άλλο παράδειγμα...Όλον αυτόν τον καιρό, ακούμε για εξεταστικές και προανακριτικές που θα ρίξουν φως στα μεγάλα σκάνδαλα και θα αποκαλύψουν όλους όσους πρωταγωνίστησαν στη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος εδώ και δεκαετίες...Όλες αυτές οι επιτροπές όμως απαρτίζονται από τους ίδιους τους πολιτικούς, οι οποίοι αποφασίζουν για τους συναδέλφους τους...Και ρωτάω εγώ ο αφελής; Κόρακας κοράκου μάτι είναι δυνατόν να βγάλει ποτέ; Αφήστε που οι συμμετέχοντες οδηγούνται στη λογική "μία σου και μία μου", ώστε να καλύψουν τα νώτα τους για ενδεχόμενη μελλοντική αποκάλυψη που θα αφορά στο όνομα τους...Πείτε μου σε ποιον άλλο τομέα, παρατηρείται το φαινόμενο συνάδελφοι να αποφασίζουν για ενδεχόμενες αξιόποινες πράξεις συναδέλφων τους, και τότε εγώ θα πάψω να γκρινιάζω...Η απλή λογική το λέει...Την ίδια στιγμή βέβαια διαβάζουμε στις εφημερίδες πως πχ στη Γαλλία και την Αγγλία υπουργοί παραιτούνται και πηγαίνουν σπίτι τους για μερικά πταισματάκια μερικών χιλιάδων Ευρώ, ενώ εδώ δεν κινείται φύλλο...Εκεί μάλιστα δεν περνά η γελοία άποψη, πως οι αρχηγοί των κομμάτων δεν έχουν ιδέα και δεν ευθύνονται για το ποιόν των συνεργατών τους...Εκεί τους παίρνει όλους το κύμα και δικαίως...

Ακόμη περισσότερο όμως με ενοχλεί, το γεγονός ότι οι πολιτικοί μας άρχοντες έχουν την καθόλα στρεβλή άποψη, ότι από τη στιγμή που παύουν να αποτελούν κυβέρνηση σβήνονται οι ευθύνες τους...Απέχουν για μια τετραετία το πολύ από την εξουσία και στη συνέχεια θεωρούν πως περνούν από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και εξαγνίζονται όλα τα κρίματα τους...Αυτό και αν είναι κάτι που προσωπικά αισθάνομαι να με υποτιμά ως απλό πολίτη...Βγαίνει λοιπόν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και λέει με στόμφο πως η παράταξη του έμαθε από τα λάθη της και είναι έτοιμη να ξανακυβερνήσει άμεσα...Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και οι τωρινοί, όταν βρίσκονταν στην απέξω τα προηγούμενα χρόνια και το γαϊτανάκι συνεχίζεται για χρόνια...Τα ίδια λένε και όσοι φεύγουν από το μαντρί και δημιουργούν καινούρια κόμματα, ξοφλημένα ευθύς εξαρχής...Για καθίστε ρε παιδιά...Τι είναι ο ελληνικός λαός; Ο κασίδης στο κεφάλι του οποίου εσείς θα κάνετε πειράματα για μια ζωή και όταν τελικά πεθάνει θα ομολογήσετε τη λύπη σας; Αντί να λέτε και ευχαριστώ που χάρη στη νομοθεσία που όλοι εσείς συνωμοτικά δημιουργήσατε, μπορείτε να κυκλοφορείτε ελεύθεροι και να κάνετε τα μπανάκια σας και τα κανό σας και να παίρνετε χρωματάκι, ζητάτε και τα ρέστα από πάνω...Αντί να συναισθανθείτε την δική σας ευθύνη και να καθίσετε σπιτάκι σας, συνεχίζετε να προκαλείτε το κοινό αίσθημα...Αλλά δε φταίτε εσείς...Φταίνε κυρίως αυτοί που σας ψηφίζουν και σας στηρίζουν, μα κυρίως όλοι εμείς οι υπόλοιποι που δεν αντιδρούμε όπως πρέπει...Αν και για το τελευταίο, τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν χωρίς ευτυχώς τη χρήση καμίας βίας...Ήρεμα και πολιτισμένα...Την περασμένη εβδομάδα, ένα απόγευμα βρέθηκα σε μια περιοχή κοντά στο κοινοβούλιο και χρειάστηκε να περπατήσω για λίγη ώρα πεζός σε πολυσύχναστους δρόμους...Μέσα σε διάστημα μισής ώρας είδα δύο διαφορετικούς νεόκοπους βουλευτές να περπατούν μέσα στο πλήθος...Και οι δύο με μεγάλα γυαλιά ηλίου και εμφάνιση συνωμοτική...Ελάτε όμως που ο απλός λαός είναι εκπαιδευμένος και γνωρίζει...Μόλις λοιπόν τους πήραν είδηση κάποιοι περαστικοί άρχιζαν να τους κράζουν και να βρίζουν...Αυτοί έσκυψαν το κεφάλι και επιτάχυναν το βήμα...Μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον αυτόματα γεννήθηκε μέσα μου...

Η μόνη λύση τελικά είναι το θράσος...Θράσος χρειάζεται φίλοι μου και όποιος το διαθέτει θα πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα, μπας και ξυπνήσουν οι υπόλοιποι...Στο περιστατικό που περιέγραψα αμέσως πριν, ένας θρασύς και θαρραλέος έκανε την αρχή στα μπινελίκια και αμέσως βρέθηκαν πέντε έξι που ακολούθησαν...Καλώς ή κακώς μόνο έτσι αυτοί καταλαβαίνουν..Και σε τελική ανάλυση, δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που πρωτοείπε, πως όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη, αλλά όποιος και να το πε έχει απόλυτο δίκιο...