Το καθεστώς της ψευδοελευθερίας...

Επανερχόμενος στις αναρτήσεις και βιώνοντας μια περίοδο, που μόνο ως στενάχωρη και λυπηρή μπορεί να χαρακτηριστεί για όλους τους Έλληνες bloggers και τα μέσα γενικότερα, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω δύο κουβέντες σε σχέση με κάποιες έννοιες, οι οποίες στην Ελλάδα του 2010 αντί να μοιάζουν αυτονόητες, αντίθετα έχουν κακοποιηθεί με το χειρότερο τρόπο...Δεν πρόκειται να αναφέρω ούτε σοφίες, ούτε πράγματα που δεν έχουν ξαναειπωθεί από πολύ κόσμο ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω...Αντίθετα, είναι έννοιες που θαρρώ πως λίγο πολύ το νόημα τους το έχουμε κάνει λάστιχο ανάλογα με το συμφέρον μας, ξεχνώντας πως έχουμε απομακρυνθεί χιλιόμετρα από την πραγματική τους σημασία...

Ξεκινάμε από τους λειτουργούς του τύπου και την έννοια της δημοσιογραφίας, η οποία όπως χαρακτηριστικά λένε είναι ένα λειτούργημα και όχι επάγγελμα...Για ποια δημοσιογραφία όμως μιλάμε φίλοι μου; Δημοσιογραφία σημαίνει έρευνα και ρεπορτάζ, δε σημαίνει να έχεις απλά κολλητούς στο σύστημα που να σου παρέχουν πληροφορία μαζί με εκδούλευση. Δημοσιογραφία σημαίνει να βγάζεις στο φως της δημοσιότητας όποιο θέμα νομίζεις και όχι μόνο αυτά που δεν αγγίζουν τον επιχειρηματία χορηγό σου και πλήττουν τους αντιπάλους του...Ειδάλλως κάνεις εργολαβία...Δημοσιογραφία δεν είναι φυσικά τα παράθυρα των δελτίων των 8 ούτε οι στημένοι και προσχεδιασμένοι καυγάδες των μεγαλοκαρχαριών σε ζωντανή σύνδεση με το πανελλήνιο...Αυτό μπορεί κανείς άφοβα να το χαρακτηρίσει παράσταση θεάτρου σκιών, τσίρκο ή ότι άλλο νομίζει αλλά σε καμία περίπτωση δημοσιογραφία..Φυσικά δημοσιογραφία δεν είναι οι δισεκατομμυριούχοι μεγαλοδημοσιογράφοι με τα πολυτελή σπίτια, σκάφη και όλα τα συναφή, εις βάρος κάποιων συναδέλφων τους...Μετά από όλα αυτά, πιστεύω πως έχει καταστεί σαφές πως αυτό που βιώνουμε σήμερα στις μέρες μας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν αξίζει να λέγεται δημοσιογραφία..Νταβατζιλίκι ναι...Πληρωμένη έρευνα ίσως...Εργολαβία επίσης...Συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών ίσως...Αλλά με τίποτα δημοσιογραφία..

Στη σύγχρονη Ελλάδα έχει επίσης παντελώς καταστρατηγηθεί το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψη του για τα κοινά, με τον τρόπο που επιθυμεί... Η ελευθερία της γνώμης από κεκτημένο δικαίωμα, έχει γίνει είδος προς εξαφάνιση...Οι κρατούντες επιθυμούν απλά να ακούν την άποψη μας κάθε τέσσερα χρόνια χαρίζοντας τους την ψήφο μας και από κει και ύστερα σιωπή...Ένας τρόπος έκφρασης άποψης, πλήρως εναρμονισμένος με τα σύγχρονα μέσα είναι και τα blogs το θέλουν δεν το θέλουν κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες του τόπου τούτου...Τα blogs είναι η σύγχρονη εκκλησία του δήμου κατά μια ευρύτερη έννοια...Είναι το μόνο μέσο με το οποίο μπορεί ο κάθε απλός άνθρωπος να εκφράσει την άποψη του και να ακουστεί από λίγους ή περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να συμφωνούν ή να διαφωνούν παντελώς, αλλά πάντα μεγαλύτερη σημασία έχει η συμμετοχή...Με τις υπερβολές και τα λάθη του ο καθένας...Δυστυχώς άλλον τρόπο δεν έχει πλέον κανείς για να εκφράσει την άποψη του...Ή μάλλον έχει, τώρα που το ξανασκέφτομαι καλύτερα...Να πετάει αυγά και να γιαουρτώνει κάθε κοράκι που τρώει τις σάρκες του λαού και υποτιμά τη νοημοσύνη του...Κάποιοι το έχουν ήδη αρχίσει και είναι και αυτός ένας τρόπος με απτά και εντυπωσιακά αποτελέσματα..

Φυσικά,όπως έχω ξαναπεί η χρήση των blogs στην Ελλάδα ξεφτιλίστηκε παντελώς από τους ίδιους τους δημοσιογράφους, όχι πάντως όλους...Διότι πλάι σε όλους αυτούς που διατηρούν ένα blog απλά και μόνο για εκβιασμό και για να βρίζουν ανώνυμα, υπάρχουν και άλλοι που ασφυκτιούν από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και βρίσκουν τη blogόσφαιρα ως το μόνο μέρος για να φέρουν στη δημοσιότητα θέματα, που κανένα άλλο μέσο δεν θα έπαιζε ποτέ...Και ο άνθρωπος που δεν είναι πια μαζί μας, θεωρώ πως ήταν ένας από τους τελευταίους και για αυτό έμπαινε στα ρουθούνια κάποιων...Γενικά πάντως τα blogs είναι απλά ένα εργαλείο που σε βοηθά να επικοινωνήσεις με τον έξω κόσμο, η χρησιμότητα του όμως έγκειται στις προθέσεις του κατόχου του...Εργαλείο είναι και αυτό όπως πχ η τηλεόραση, το internet και πολλά άλλα...Αν κάποιοι το χρησιμοποιούν ως μέσο εκβιασμού, τότε δε φταίει το μέσο αλλά οι εγκληματίες που το εκμεταλλεύονται για να εξυπηρετήσουν τα δόλια συμφέροντα τους...Για αυτό λοιπόν είμαι κάθετα αντίθετος στη στοχευμένη δαιμονοποίηση του μέσου, που επιχειρείται με εν χορώ επιθέσεις από τα παπαγαλάκια των δελτίων ειδήσεων...

Αφορμή λοιπόν βρήκαν τα παπαγαλάκια των νταβατζήδων σε κανάλια και εφημερίδες να ανοίξουν ξανά τη συζήτηση περί ανωνυμίας των blogs, αραδιάζοντας για να μας πείσουν έναν σωρό σαχλαμάρες, οι οποίες κατά την ταπεινή μου άποψη έχουν τον έτι περαιτέρω περιορισμό της ελευθερίας του ατόμου...Τα αντεπιχειρήματα φυσικά είναι πολλά...Πρώτα πρώτα, είμαι απολύτως βέβαιος πως η ανωνυμία τους καίει, ιδίως για όσους ανώνυμους έχουν την κακή συνήθεια να εκφράζουν ενοχλητικές απόψεις και για όσους παίζουν εκτός από το προκαθορισμένο σενάριο...Λένε λοιπόν οι μεγαλοδημοσιογράφοι πως εμείς βάζουμε την υπογραφή μας σε κάθε ρεπορτάζ που κάνουμε, λες και έχει βγει ποτέ σοβαρό θέμα από την τηλεόραση αν δεν αφορά αντίπαλα επιχειρηματικά συμφέροντα ή διαφωνία στη μοιρασιά..Πέρα από αυτά όμως ακόμη και στις εφημερίδες οι μόνες στήλες που έχουν κάποιο ενδιαφέρον είναι οι ανώνυμες ή αυτές που υπογράφονται με ψευδώνυμα και μιλούν αόριστα...Πόσες φορές δεν ακούμε φράσεις τύπου κύκλοι του τάδε υπουργείου, ή σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές κλπ...Και για να τελειώνει μια και καλή το παραμύθι, ο καθένας κρίνεται από την αξιοπιστία των λεγόμενων του...Και αν υπάρχει έστω ένας που να θεωρεί αξιόπιστα και αντικειμενικά τα κανάλια και τις εφημερίδες, τότε του εκφράζω την ειλικρινή μου συμπάθεια και συμπόνοια...

Το μεγάλο πρόβλημα φίλοι μου είναι ένα και μοναδικό και όποιος δεν το αναφέρει εθελοτυφλεί κατ' εμέ...Σε αυτή τη χώρα, κανείς δεν κοιτάζει τι είναι αυτό που αναφέρει κάποιος έστω και ανώνυμα...Να το εξετάσει βρε αδερφέ, να το αξιολογήσει και να δει αν υπάρχει έστω μια δόση αλήθειας...Αντίθετα είναι εύκολο να απαξιώνεται και να λοιδορείται ή ακόμα χειρότερα να απειλείται μια ανώνυμη πηγή, επειδή τόλμησε να αναφέρει κάτι εκτός από την καθιερωμένη ειδησεογραφία...Στη χώρα της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, του υποκόσμου και των εργολάβων παπαγάλων δημοσιογράφων κανείς δεν βάζει το μυαλό του σε λειτουργία για να κρίνει και να αξιολογήσει αυτά που λένε και γράφουν οι ασήμαντοι τούτης της χώρας...

Εν κατακλείδι, όλα μοιάζουν να ξαναπαίρνουν τους φυσιολογικούς τους ρυθμούς, από τη στιγμή που οι φωνές που ενοχλούσαν έκλεισαν και αυτοί που έπρεπε να τρομοκρατηθούν, τρομοκρατήθηκαν για τα καλά...Κατά τα άλλα εμείς συνεχίζουμε να βαυκαλιζόμαστε πως ζούμε σε μια χώρα, η οποία γέννησε έννοιες όπως ελευθερία του λόγου, η ελευθεροτυπία και κυρίως η δημοκρατία...Ομολογουμένως μπορεί η χώρα μας να είναι όντως η γενέτειρα όλων των παραπάνω...Αλλά είναι συνάμα και ο δολοφόνος και νεκροθάφτης αυτών των εννοιών, όπως αποδεικνύει με το χειρότερο τρόπο η σύγχρονη ιστορία της...Τόσο απλά και τόσο κυνικά...