Παρότι οι ημέρες είναι αθλητικές, σήμερα θα αναφερθώ στα εθνικά θέματα. Τα εθνικά θέματα είναι ή θα έπρεπε να είναι, μια πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους, όσο και αν οι εποχές έχουν αλλάξει το ίδιο και οι συνθήκες. Με αυτό υπονοώ πως, γεγονότα και καταστάσεις έχουν διαφορετικό αντίκτυπο και διαφορετικά περιθώρια αντίδρασης σε σχέση με το παρελθόν...Παρακάτω ελπίζω πως θα κατανοήσετε ακριβώς σε τι αναφέρομαι...
Ξεκαθαρίζω προτού ξεκινήσω, προκειμένου να μην παρεξηγηθώ και να μη δημιουργήσω ψεύτικες εντυπώσεις...Όποιος περιμένει να ακούσει από εμένα είτε εθνικιστικές κορώνες, είτε καθολική απαξίωση για τέτοια θέματα, τότε θεωρώ πως δε βρίσκεται στο κατάλληλο μέρος. Μπορεί κάλλιστα να απευθυνθεί σε εφημερίδες ένθεν και ένθεν και στα τηλεοπτικά κανάλια...Εκεί σίγουρα θα βρει άφθονα και τα δύο...
Ζούμε στην εποχή, που σχεδόν τα πάντα, κατά την ταπεινή μου άποψη, καθορίζονται από τα μεγάλα διεθνή κέντρα, χωρίς οι εγχώριοι πολιτικοί και όχι μόνο άρχοντες να έχουν περιθώρια πραγματικής αντίδρασης και διαφωνίας...Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό για τη χώρα μας, αν αναλογιστούμε το πνευματικό και γνωστικό επίπεδο των εγχώριων εθνοπατέρων. Στην πραγματικότητα, θεωρώ πως κανείς πολιτικός δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις σε σχέση με θέματα εξωτερικής πολιτικής, που να έχουν κάποια πρακτική χρησιμότητα...Τα πάντα, από τις διεθνείς σχέσεις μέχρι τις οπλικές προμήθειες και τις στρατιωτικές δυνάμεις καθορίζονται από τη διεθνή σκηνή, χωρίς η Ελλάδα και η κάθε Ελλάδα να μπορεί να κάνει κάτι αντίθετο...Ακόμα και γενναίοι αρχικά ηγέτες που αντιστέκονται στα διεθνή συμφέροντα γρήγορα αποδυναμώνονται και συμβιβάζονται με τις καθιερωμένες πρακτικές, βλέπε Βενεζουέλα π.χ...
Υπό αυτό το πρίσμα, αυτό που μένει στην εκάστοτε κυβέρνηση είναι τουλάχιστον να φωνάζει και να διαλαλεί τα δίκαια της διεθνώς, προκειμένου να τα κάνει γνωστά σε όλους και να προσπαθήσει με αυτόν τον τρόπο να αναγκάσει τη διεθνή κοινή γνώμη να δει με άλλο μάτι τα θέματά της...Αυτή είναι μια ενέργεια που θα μπορούσε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση...Για παράδειγμα εδώ και δύο εβδομάδες έχει προκύψει το θέμα με την Κύπρο και τις εκτελέσεις που έλαβαν χώρα κατά την εισβολή του Αττίλα...Θυμίζω πως για το ίδιο θέμα πριν λίγο καιρό, Τούρκος ηθοποιός δήλωσε πως ήταν ένας από τους εκτελεστές αυτής της περιόδου...Φυσικά, κανείς νοήμων δεν περίμενε αυτές τις ενδείξεις για να εξάγει συμπεράσματα..Το ότι στην Κύπρο συντελέστηκε μια αιματηρή και βίαια εισβολή και επίσης συντελέστηκαν εγκλήματα πολέμου είναι τόσο προφανές για τον απλό παρατηρητή και δεν χρειάζεται καμία φωτογραφία για να το επιβεβαιώσει..Αυτές απλά πείθουν και τους πιο δύσπιστους...Μήπως ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης; Εκκωφαντική σιωπή και δεν το προσωποποιώ στους σημερινούς αλλά σε όλους...Θα περιμέναμε έστω ένα διάβημα διεθνώς με το οποίο να ζητάμε τη σύγκληση του διεθνούς δικαστηρίου για όλα αυτά τα πασιφανή εγκλήματα πολέμου και τις σφαγές...Δεν μπορώ να καταλάβω τι παραπάνω έκαναν οι Μιλόσεβιτς, Σαντάμ, Μπους και Κλίντον για να θεωρούνται εγκληματίες πολέμου (Φυσικά οι δύο τελευταίοι δεν κατηγορήθηκαν ποτέ για κάτι τέτοιο και μετά μιλάμε για τις αδέκαστες διεθνείς αρχές...Για αυτό εγώ μιλώ για πανίσχυρες λέσχες και τους θεωρώ τους χειρότερους εγκληματίες αλλά τελοσπάντων...) Αντί αυτού, η απόλυτη σιωπή και η απόλυτη ησυχία, μήπως και μας κακοχαρακτηρίσουν...Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός σε ομιλία στην ευαίσθητη Κομοτηνή, απηύθυνε πύρινους λόγους προς τους εξ΄Ανατολών γείτονες για να συμμορφωθούν..Αλλά μόλις βγαίνουν έξω κότες, που έλεγε παλιότερα μια λαοπλάνα ψυχή!!Στα λόγια εσωτερικής κατανάλωσης για να κερδίσουμε ψήφους είναι όλοι πρώτοι και φροντίζουν να το αποδεικνύουν όλοι κάθε στιγμή...Παρόλα τα ανύπαρκτα περιθώρια αντίδρασης τους, θα προτιμούσα να τα έλεγαν όλα αυτά στις διεθνείς συναντήσεις και όχι να αναλώνονται σε ανούσιες κορώνες εσωτερικής κατανάλωσης που βρίσκουν πλέον σύμφωνα μόνο τα πολύχρωμα κομματόσκυλά τους και κανέναν άλλον...
Θέλετε και άλλο ένα παράδειγμα ενδεικτικό...Ας μιλήσω τότε για το γαϊτανάκι που συμβαίνει σε σχέση με τους εξοπλισμούς της χώρας και όλα όσα τους συνοδεύουν...Η προσωπική μου άποψη είναι κρυστάλλινη και σταθερή...Όσο προκλητικοί και να είναι ή να μην είναι οι γείτονες, δεν χρειάζονται οπλικοί εξοπλισμοί...Και όχι μόνο αυτό...Θεωρώ πως και αυτά που έχουμε ως τώρα είναι υπερβολικά πολλά...Γιατί το πιστεύω αυτό...Μα πείτε μου, θεωρείτε πως εν έτει 2010 σχεδόν, όπου υπάρχουν τα χημικά και πυρηνικά όπλα, υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει πόλεμος σώμα με σώμα, ή γενικευμένες συγκρούσεις...Αυτό όμως που δεν αποκλείει κανείς είναι να γίνει ένα πρόσκαιρο και κατευθυνόμενο περιστατικό τύπου Ιμίων και να απορροφηθεί η ένταση...Περιστατικό για το οποίο ακόμα δεν έχουμε μάθει την αλήθεια για τις ευθύνες..Η μόνη αλήθεια είναι πως χάθηκαν άδοξα 3 ηρωικοί πιλότοι, όπως ήρωες είναι και αυτοί που πετούν καθημερινά και διακινδυνεύουν τη ζωή τους...Ήρωες διότι πετούν σαν πρόβατα επί σφαγή, οδηγώντας παλαιά αεροσκάφη και όντας αβοήθητοι από τις κεντρικές πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες...Ενώ κάθε φορά που σκοτώνεται ένας από αυτούς, όλοι οι πολιτικοί σπεύδουν να δηλώσουν συντετριμμένοι και δε ντρέπονται, δεν κοκκινίζουν...Αυτή είναι η κατάντια της εξουσίας φίλοι μου...Που μόνο της ενδιαφέρον είναι από που θα αγοράσουν όπλα, από που θα πάρουν προμήθειες για αυτά και ποιον ημέτερο έμπορο όπλων θα ικανοποιήσουν...
Για το θέμα των εξοπλισμών, αξίζει πιστεύω να αναφερθώ και σε κάτι ακόμα, το οποίο όλοι το έχουμε λίγο πολύ στο μυαλό μας, αλλά όταν αναφέρεται επίσημα είναι αλλιώς...Διάβαζα την περασμένη Κυριακή στην Ελευθεροτυπία ένα ρεπορτάζ, στο οποίο αναφερόταν πως κάθε φορά που μειώνονται οι παραγγελίες από την Ελλάδα για νέα οπλικά συστήματα, τότε ξαφνικά εν μια νυκτί αυξάνονται οι τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, υπενθυμίζοντας μας την ενίσχυση που πρέπει να αγοράσουμε...Δεν το θεωρώ καθόλου τυχαίο ένα τέτοιου είδους γεγονός...Ίσα ίσα που θεωρώ πως όλοι είναι μέσα στο κόλπο προκειμένου τα κονδύλια να επενδύονται εκεί που πρέπει, έστω και αν οι πραγματικές ανάγκες του έθνους είναι εντελώς διαφορετικές..Αλλά ποιος νοιάζεται; Και αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι οι δικοί μας παίζουν το ρόλο τους, μιλώντας για την ανάγκη της ενίσχυσης της χώρας υπό το φόβο των τουρκικών παραβιάσεων και δεν βρίσκεται κανείς να πει το αυτονόητο...
Επαναλαμβάνω πως τα περιθώρια δράσης είναι πολύ στενά, από τη στιγμή που αυτοί που καθορίζουν το μέλλον του κόσμου έχουν πάρει ήδη τις αποφάσεις τους...Αλλά το να μη μιλάμε καθόλου σαν χώρα και σαν πολιτική ηγεσία δείχνει δύο πράγματα...Είτε πως είμαστε σαν ηγεσία και οι ίδιοι συνένοχοι και συμμέτοχοι στο ίδιο παιχνίδι (στο οποίο σκοτώνεται κανένας πιλότος, έτσι για το ξεκάρφωμα...) είτε πως εφαρμόζουν κατά γράμμα τη λαϊκή ρήση..."αν δεν μπορείς να αποφύγεις το βιασμό, τουλάχιστον απόλαυσε τον"...Όποια και από τις δύο εκδοχές και να εφαρμόζουν, είναι ανεπαρκείς, επικίνδυνοι και απλά πιόνια της παγκοσμιοποίησης...Και είμαι και αρκετά επιεικής στους χαρακτηρισμούς..
Όλα αυτά τα έχω αποδεχθεί πλέον σαν μέρος του παιχνιδιού...Αυτό όμως που με εκνευρίζει είναι πως στην εσωτερική μας πραγματικότητα, όλοι βγάζουν πατριωτικές κορώνες περί υπεράσπισης της χώρας και των δικαίων της προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του απλού λαού...Αλλάζει π. χ. τη στρατιωτική ηγεσία η κυβέρνηση και όλες οι εφημερίδες γράφουν πως μπαίνει μια πιο σκληρή ηγεσία...Και θα κάνει τι; Εισβολή στην Τουρκία, θα πετάξει με αεροπλάνα, θα φυλάξει τα σύνορα ή θα κάνει απλά υποκλίσεις στο κόμμα, ανταποδίδοντας την τιμή που της έκανε διορίζοντας την...Νομίζουν πως τρώμε κουτόχορτο...Ύστερα υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας...Πριν λίγο καιρό π. χ. έγραφαν και έλεγαν όλοι (πολιτικοί και τα δημοσιογραφικά τσιράκια τους) πως ο σχετικός φιλελληνισμός του Σαρκοζί ήταν αποτέλεσμα της αγάπης τους για την Ελλάδα από την οικογένειά του, ενώ κανείς δε μας μίλησε για τις τεράστιες παραγγελίες οπλικών συστημάτων στις οποίες την ίδια περίοδο η Ελλάδα προχώρησε από τη Γαλλία...Έτσι παίζετε το παιχνίδι, με στόχο να μας τα πλασάρουν όλα με εύσχημο και εύπεπτο τρόπο...Αλλά είμαστε εδώ, ξύπνιοι και αδέσμευτοι...
υγ1 Με εκνευρίζουν και οι κορώνες που ακούγονται κατά καιρούς, από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται των αγνό πατριωτισμό κάποιων Ελλήνων, για να προωθήσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα...Βγαίνουν πολιτικοί και λένε πως θα πρέπει να ρίξουμε ένα τουρκικό αεροσκάφος για να καταλάβουν οι γείτονες την πυγμή μας, ξεχνώντας τι έγινε στα Ίμια και όχι μόνο...Στέλνουν αναλώσιμους πιλότους και στρατιώτες σαν πρόβατα επί σφαγή και όταν γίνει το κακό θα τους ανακηρύξουν ήρωες και θα εκφωνήσουν πύρινους λόγους στη μνήμη τους...Αυτό είναι το ελληνικό κράτος κύριοι...Και τα λένε όλα αυτά άνθρωποι, που έχουν υπηρετήσει θητεία (αν έχουν υπηρετήσει φυσικά...) στα σύνορα πενταγώνου- υπουργείου εθνικής άμυνας και έχουν δει Τούρκο από κοντά μόνο όταν παρακολούθησαν τσάμπα το ματς Ελλάδας -Τουρκίας πριν ελάχιστα χρόνια στο Καραΐσκάκη..Αυτοί είμαστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου