Ένα από τα κυριότερα πράγματα που με εκνευρίζουν και ταυτόχρονα με προβληματίζουν στη δημόσια ζωή του τόπου, είναι η επικράτηση του lifestyle, των in περιοχών, των celebrities και του κουτσομπολιού..Όλα τα Μ.Μ.Ε. σέρνουν το χορό και έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο μεγάλο κομμάτι της καθημερινής ειδησεογραφίας να αφορά αυτά τα θέματα...Θα μου πείτε, βέβαια το να ασχολούνται με τη σάπια πολιτική σκηνή του τόπου και τον αθλητισμό είναι χρησιμότερο...Ενδεχομένως όχι, αλλά αυτή η κατάσταση με την προβολή Lifestyle θεμάτων με προβληματίζει ιδιαίτερα...Ατελείωτες ώρες τηλεοπτικού χρόνου, χιλιάδες σελίδες εντύπων και πολλά ιντερνετικά post αναλώνονται καθημερινά για τέτοια ασήμαντα θέματα, σε σημείο που να απορεί κανείς για τους πραγματικούς τους σκοπούς...
Μέχρι πριν λίγα χρόνια τέτοια φαινόμενα ήταν περιορισμένα και αφορούσαν κατά κύριο λόγο λίγους ανθρώπους...Σήμερα όλη την ημέρα η τηλεόραση ασχολείται με τέτοια θέματα και μας παρουσιάζει ασήμαντες και βλακώδεις λεπτομέρειες για τη ζωή και τις συνήθειες ανθρώπων, χαμηλότατου επιπέδου...Εγχώριων και διεθνών...Τη μόδα την ακολούθησαν όλοι και σήμερα όλο το τηλεοπτικό πρόγραμμα διαμορφώνεται με τέτοιον τρόπο...Ειδήσεις Lifestyle, τελειωμένα reality shows που έχουν στόχο την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η λογική του paparazzi και της κλειδαρότρυπας σε όλο της το μεγαλείο...Καλά για το επίπεδο της τηλεόρασης και των εφημερίδων γενικότερα, έχω εκθέσει πάμπολλες φορές την άποψη μου...Αλλά αυτό που με στενοχωρεί, είναι η αναμόχλευση τέτοιων ειδήσεων και στο διαδίκτυο...
Δεν είμαι της άποψης να σταματούν βάναυσα και με το ζόρι τέτοιου είδους προγράμματα, από κάποια ανώτερη αρχή...Κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο ως προς την γενικότερη ελευθερία...Αναφέρομαι στην τηλεόραση, καθώς στο internet υποτίθεται πως τα πάντα είναι ελεύθερα και ο κάθε αναγνώστης και θεατής δεν εξαναγκάζεται να παρακολουθήσει τίποτα...Αυτό που με ενοχλεί είναι η αποχαύνωση του λαού στην οποία συντελούν όλες αυτές οι ασήμαντες λεπτομέρειες..Μας έχουν βυθίσει στον καναπέ του σπιτιού μας, να χαζεύουμε τη ζωή των διάσημων μέσα από μια κλειδαρότρυπα και θέλουν να μας πείσουν πως αυτό είναι ψυχαγωγία...Τώρα το τι ψυχαγωγία και τι ενημέρωση μπορεί να προσφέρει μια είδηση του στυλ..."ο τάδε τα χει με την τάδε", ή "ο δείνα απατά την έτσι του με άλλη"...Έλεος δηλαδή και αίσχος ταυτόχρονα...Αλλά και αυτοί οι ψευτοδιάσημοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών...Μπροστά στα χρήματα και σε μια εφήμερη δημοσιότητα ξεπουλούν την όποια αξιοπρέπεια τους στο παζάρι της αναγνωρισιμότητας και αδιαφορούν για όλα τα άλλα...Αν εγώ τώρα χαρακτηρίσω όλους αυτούς σαν πόρνες και τα Μ.Μ.Ε. σαν νταβατζήδες τους, θα είμαι υπερβολικός;
Θέλω να καταστήσω σαφές το εξής...Με όλα τα παραπάνω δεν επιθυμώ να παραστήσω τον κριτή των πάντων, πόσω μάλλον να κρίνω τις επιλογές του απλού κόσμου...Ούτε ξεχωρίζω την κριτική μου, ανάλογα με το πόσο ποιοτικός και mainstream είναι αυτός, η ζωή του οποίου προβάλλεται στο γυαλί και στο χαρτί...Δεν με ενδιαφέρει αν αυτός που προβάλλεται σε ένα lfestyle δελτίο ειδήσεων είναι σκυλοτραγουδιστής, τενόρος ή έντεχνος, εμπορικός ηθοποιός ή της Επιδαύρου, μοντέλο, μάνατζερ, ξέκωλο ή πόρνη πολυτελείας...Με ενοχλεί που δεν προβάλλεται, το όποιο καλλιτεχνικό του έργο αλλά οι συνήθειες του στο κρεβάτι, οι ερωμένες του και τέτοιου είδους σάχλες...Με ενοχλεί που όλοι μιλούν για τη Μύκονο, το Κολωνάκι και διάφορα άλλα τέτοια γκέτο, τα οποία λυμαίνονται τέτοιοι...Με ενοχλεί σε τελική ανάλυση και κάτι άλλο...Τα πρότυπα που σερβίρονται στη νεολαία μέσω των μέσων ενημέρωσης...Ξέρετε τι σκέφτεται πιθανώς σήμερα ένας 16χρονος ή μια 16χρονη παρακολουθώντας μια τυπική ημέρα τηλεόραση...Πως για να γίνει διάσημος πρέπει να είσαι είτε πολιτικός, ή μοντέλο ή ποδοσφαιριστής, ή άφωνος τραγουδιστής, ή να κάνεις γυμνές φωτογραφήσεις, ή να είσαι αδερφή...Συγκεκριμένα πρότυπα...Είμαι ο τελευταίος που θα κρίνω ποιο πρότυπο θα επιλέξει ο καθένας (και ιδίως ο νέος) για να ακολουθήσει, από τη στιγμή όμως που το επιλέγει μόνος του και όχι όταν του γίνεται καθημερινά πλύση εγκεφάλου με συγκεκριμένα πρότυπα...Αυτά δεν γίνονταν ούτε στα απολυταρχικά καθεστώτα...Βαρέθηκα πια...
Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται και η προσωπική ευθύνη του καθενός...Δεν αναφέρομαι στους έφηβους ή οποίοι έχοντας μια εύπλαστη προσωπικότητα επηρεάζονται τόσο από αυτά που βλέπουν σαν παραδείγματα..Ίσα ίσα που δικαιολογώ και την αντίδραση τους και το θυμό τους, άλλωστε και εγώ μέρος της νεολαίας πιστεύω πως είμαι...Αναφέρομαι στον απλό Έλληνα, ο οποίος θαρρώ πως συμβιβάζεται με όσα του δίνουν και απορροφημένος στον καναπέ του το βραδάκι, παρακολουθεί ειδήσεις ή ποδόσφαιρο και νομίζει πως είναι ευτυχισμένος..Όντας πιεσμένος από την στυγνή καθημερινότητα και την έλλειψη επικοινωνίας κάθεται και παρακολουθεί σαν χάνος, την ψεύτικη ευτυχία και τα glamorous γεγονότα που αφορούν τους εγχώριους και διεθνείς celebrities...Και ενδόμυχα όλοι εύχονται να ήταν στη θέση τους...Να τριγύριζαν όλο το καλοκαίρι από νησί σε νησί σε κοσμικές εκδηλώσεις και κοσμοπολίτικα γεγονότα, να τριγυρίζονται από πλαστικές αιθέριες υπάρξεις, να μπαινοβγαίνουν σε κότερα και να κρύβονται από τους paparazzi οι οποίοι δήθεν τυχαία τους ανακαλύπτουν..Λυπάμαι, φίλοι μου που το λέω, αλλά αν είναι αυτοί οι στόχοι της ζωής μας, φοβάμαι πως 'πήραμε τη ζωή μας λάθος', που λέει και το τραγουδάκι και αρμενίζουμε στραβά...
Το μέλλον προμηνύεται ακόμη δυσκολότερο...Τα κανάλια και ο τύπος δεν προτίθενται να αλλάξουν τη συνταγή, η οποία για αυτούς είναι σχετικά ανέξοδη και κερδοφόρα...Από τη στιγμή που υπάρχει κοινό που ενδιαφέρεται τα κανάλια συνεχίζουν...Μάλιστα αν ήταν στο χέρι τους, ολόκληρο το πρόγραμμα τους θα απαρτιζόταν από τέτοια προγράμματα, όχι δηλαδή πως απέχουμε πολύ από το να γίνει αυτό...Από την άλλη, οι κρατούντες δεν έχουν λόγο να αντιδράσουν, από τη στιγμή που ο στόχος τους για έναν λαό υπνωτισμένο που δεν σκέφτεται και δεν αντιδρά, επιτυγχάνεται στο έπακρο...Οπότε ο κλήρος και συνάμα η ευθύνη ανήκει εξ' ολοκλήρου σε εμάς...Όσο εμείς θα συνεχίζουμε να γοητευόμαστε από τους ψευτο-celebrities, τα καμώματά και τα καπρίτσια τους, θα τσακωνόμαστε στα γήπεδα τότε το μέλλον δεν θα είναι καλό...Δεν είμαι απαισιόδοξος εκ φύσεως, μα αισθάνομαι πως άπαντες αναλωνόμαστε με ανούσια πράγματα, δε βάζουμε το μυαλό μας σε λειτουργία, δημιουργούμε ψεύτικους εχθρούς και θέτουμε στρεβλά πρότυπα..Όλα αυτά δεν είναι καλά σημάδια, για έναν υποτίθεται ανοιχτόμυαλο λαό...
Ανακεφαλαιώνοντας, να αναφέρω πως παλιά λεγόταν χαρακτηριστικά, πως για να μπορεί κάποιος να κρατά έναν λαό αποχαυνωμένο και ναρκωμένο αρκεί να του παρέχει "άρτον και θεάματα"...Σήμερα για άρτο ούτε λόγος, από τη στιγμή που η πλειοψηφία του λαού φυτοζωεί, η ανεργία αυξάνεται συνεχώς, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας προσπαθεί να δημιουργήσει το μέλλον της δουλεύοντας για 700 Ευρώ (ή λίγο περισσότερα, ή λίγο λιγότερα). Ακόμα και οι απαιτήσεις μας έχουν μειωθεί...Βλέπετε, φίλοι μου σήμερα αρκούν μόνο τα (φτηνά) θεάματα...
υγ1 Σήμερα έχει και τραγουδάκι...Ένα εξαίσιο τραγούδι από Μαχαιρίτσα και τους WC που με αλληγορικό τρόπο, παρουσιάζει το μοτίβο της καθημερινής ζωής του σύγχρονου Έλληνα πολίτη και εγαζόμενου...Τραγούδι που εξηγεί τι πρόσκαιρα αντιπροσωπεύουμε, ποιες ψευτοπαροχές μας δίνουν και ικανοποιούμαστε και ποια είναι τα όρια που μας περιορίζουν...Και το σπουδαιότερο...Είμαστε εκατομμύρια τέτοιοι...Σας μπέρδεψα; Απολαύστε τότε τη 'φάλαινα' και θα με θυμηθείτε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου