Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Στο ίδιο έργο θεατές...

Ενώ ακόμα τα μέτωπα των πυρκαγιών δεν έχουν αντιμετωπιστεί πλήρως και η ατμόσφαιρα μυρίζει καπνό και αναδύει στάχτη, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω κάποιες σκόρπιες σκέψεις σε σχέση με το φαινόμενο αυτό, που κάθε καλοκαίρι κάνει την εμφάνιση του στον ελληνικό χώρο...Κάθε χρόνο οι πυρκαγιές συντροφεύουν τον Αύγουστο και αφήνουν πίσω τους πληγές για την ελληνική κοινωνία, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να επουλωθούν ποτέ...Επειδή το Σαββατοκύριακο που πέρασε, αφιέρωσα αρκετές ώρες παρακολουθώντας τις εξελίξεις από τα μέσα, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ σε κάποια πράγματα που μου προξένησαν εντύπωση και κάποια περιέργεια ομολογουμένως...
Η διαδρομή της πυρκαγιάς
Επειδή δεν κατάγομαι από την Αττική, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω καθόλου την περιοχή που υπέφερε από τις πυρκαγιές...Για την ακρίβεια, ούτε έχω πάει ποτέ προς τα εκεί, ούτε και μπορούσα να προσανατολιστώ για το που βρίσκεται...Έτσι ακούγοντας ραδιόφωνο, άνοιξα έναν χάρτη και προσπάθησα να δω τις περιοχές αυτές...Δεν μπορεί να χωρέσει ανθρώπινος νους, πως η φωτιά ξεκίνησε από το Γραμματικό και διήνυσε μια τόσο μεγάλη απόσταση...Δεν ξέρω τι συνέβη, ούτε φυσικά υποτιμώ τη δύναμη του ανέμου...Αλλά είναι τόσο παράξενο αυτό, που σε κάνει να σκέφτεσαι πως κάποιοι ίσως υποτίμησαν τη δύναμη της φωτιάς και δεν πρόσεξαν όσο έπρεπε...Διότι, αν αφήσεις τη φωτιά και γιγαντωθεί, τότε μετά όσα μέσα και να διαθέτεις δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα...
Τα εναέρια πυροσβεστικά μέσα
Μια είδηση που πραγματικά με εξέπληξε και με ξάφνιασε απόλυτα, ήταν το γεγονός πως η Ελλάδα έχει στην κατοχή της ως χώρα μόνο καμιά εικοσαριά συνολικά πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, αριθμός που είναι συγκλονιστικά και εγκληματικά μικρός...Και ρωτάω τώρα εγώ...Λαμβάνοντας υπόψιν πως η Ελλάδα κάθε χρόνο καίγεται, δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προμηθευτεί παραπάνω εναέρια μέσα, τη στιγμή που αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να επιφέρουν σημαντικό αποτέλεσμα στην κατάσβεση...Έχουμε χιλιάδες πυραύλους ως χώρα, εκατοντάδες πυροβόλα που δε θα χρησιμοποιηθούν ποτέ, εκατοντάδες πολεμικά αεροπλάνα, καθώς και χίλια δύο άχρηστα οπλικά συστήματα, που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα χρησιμεύσουν ποτέ...Χάθηκε ο κόσμος, στη θέση κάποιων οπλικών συστημάτων τα χρήματα να πήγαιναν στην αγορά πυροσβεστικών αεροπλάνων και ελικοπτέρων, μπας και σωθούν τα δάση...Κατανοώ πως η αγορά πυροσβεστικών μέσων έχει ελάχιστα περιθώρια μίζας, αλλά τόσα χρόνια δε χόρτασαν να τρώνε και να ρημάζουν τις σάρκες του λαού σαν αδηφάγα όρνια...Δηλαδή θα πείραζε κανέναν να είχαμε λόγου χάρη 100 εναέρια μέσα; Τόσο σπουδαίο είναι; Ή μήπως θα πέσει περισσότερο έξω ο προυπολογισμός της χώρας;
Ο συντονισμός μέσω των Μ.Μ.Ε.
Για την έλλειψη συντονισμού είμαι ο τελευταίος που θα μιλήσει, διότι αν δε ζεις την κατάσταση εκ των έσω, είναι εύκολο να παρασυρθείς σε λανθασμένες κρίσεις...Απλά παρακολουθώντας αρκετά τις εξελίξεις από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, κατάλαβα πως η έννοια του συντονισμού και της οργάνωσης έχει αφεθεί στα χέρια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, από τη στιγμή που απλοί πολίτες έπαιρναν τηλέφωνο όλη την ημέρα και ζητούσαν από τους δημοσιογράφους να μεσολαβήσουν για την επίλυση των θεμάτων...Αυτή είναι η κατάντια του σύγχρονου ελληνικού κράτους, φίλοι μου...Για να βρει κάποιος το δίκιο του και να κάνει τη δουλειά του, θα πρέπει να απευθυνθεί και να ζητήσει από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση να παρέμβουν, ειδάλλως γνωρίζει πως θα χαθεί στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας και της ασυνεννοησίας των υπευθύνων...Και οι δημοσιογράφοι, εκούσια ή ακούσια, επιτυχημένα η μη, φτάνουν στο σημείο να παίζουν το ρόλο του συντονιστή στα μεγάλα θέματα...
Η χαιρεκακία μερικών
Μέσα σε όλα ακούγονταν και φωνές ανθρώπων, οι οποίοι σχεδόν με ένα χαιρέκακο ύφος χαίρονταν που καίγονταν κάποια ακριβά σπίτια σε πλούσιες περιοχές...Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο θεωρώ πως είναι λάθος, όσο προκλητικές και να είναι κάποιες εικόνες με βίλες φυτρωμένες στη μέση του δάσους(γεγονός που δεν το ανέφερε κανένα μα κανένα μέσο)...Διότι το δάσος αποτελεί το περιβάλλον για όλους μας και οι συνέπειες από την καταστροφή του είναι απολύτως βέβαιο πως θα επηρεάσουν τη ζωή όλων μας...Ας μην είμαστε λοιπόν κοντόφθαλμοι και χαιρέκακοι, διότι όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, κάποια στιγμή θα πιάσει φωτιά και το δικό μας...
Οι προσωπικές ευθύνες
Μια λύση ενδεχομένως θα ήταν να δοθούν περισσότερες αρμοδιότητες στους τοπικούς άρχοντες κάθε περιοχής, για να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες και να εξοπλιστούν με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό...Και οπωσδήποτε, οι αντιδράσεις τους για την άρνηση των δασαρχείων να παράσχουν άδεια για ζώνες θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν...Διότι όπως και να το κάνουμε, οι κάτοικοι είναι αυτοί που θα ενδιαφερθούν για την περιοχή τους και όχι η κεντρική απρόσωπη εξουσία...Μιλώντας για τους κάτοικους, θέλω να θέσω μια απορία...Έβλεπα στις εικόνες πανάκριβα σπίτια να είναι γεμάτη από ξερόχορτα...Μα είναι δυνατόν, να δαπανά κάποιος πολλά εκατομμύρια για ένα σπίτι και να μη μεριμνά για την ασφάλεια του...Το να σπαταλάς του κόσμου τα εκατομμύρια για ένα σπίτι σε μια τέτοια περιοχή και να μη φροντίζεις για την πυροπροστασία, είναι σαν να αγοράζεις με πολλά εκατομμύρια ευρώ το Σισέ και να έχεις τερματοφύλακα το Γκαλίνοβιτς και δεξί μπακ το Μουν...Ίσα ίσα που κανονικά κάθε σπίτι θα έπρεπε να είχε σύστημα πυρόσβεσης...
Οι πολιτικές ευθύνες και τα ανέκδοτα...
Μην περιμένετε να αναλωθώ αρκετά για τις πολιτικές και μη ευθύνες...Δεν περιμένω από κανέναν τίποτα,ούτε παραιτήσεις ούτε σωστές ενέργειες...Και αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου, παραθέτω απλά δύο δηλώσεις ανέκδοτα...Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μας ανέλυσε την ευθύνη του πεύκου στην όλη καταστροφή που συντελέστηκε στην Αττική, ενώ ο υπουργός περιβάλλοντος δήλωσε ξεκάθαρα και υπεύθυνα πως τίποτα δεν θα χτιστεί πάνω στα καμένα...Ουδέν περαιτέρω σχόλιο από εμένα, διότι υπάρχουν και κάποια όρια και στην προκειμένη περίπτωση έχουν ξεπεραστεί προ πολλού...Ας μην μιλάμε υποκριτικά για παραιτήσεις και για πολιτικές ευθύνες, από τη στιγμή που πηγαίνουμε και τους ψηφίζουμε...Και μη μου πει κανείς πως περιμένουμε να μας αλλάξουν και να βελτιώσουν τη ζωή μας, από τη στιγμή που τους έχουμε φάει όλους στη μάπα εδώ και τόσα χρόνια...

Αυτά είχα να αναφέρω σε σχέση με τον πύρινο όλεθρο, που έπληξε για μια ακόμη φορά τη χώρα...Και να θυμόμαστε πάντα τη ρήση του Τζον Κένεντι...."Μη περιμένεις τι θα κάνει η πατρίδα για σένα, αλλά κοίτα τι θα κάνεις εσύ για την πατρίδα"...Βέβαια αυτός το έλεγε με άλλη αφορμή, αλλά ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση μας...Άλλωστε τι μπορεί να μας προσφέρει σε όλους εμάς μια κομματικοποιημένη, αρτηριοσκληρωτική, άχρηστη και παλιά κρατική μηχανή;

υγ1 Τώρα κατάλαβα γιατί η Αθήνα ως πόλη δεν έχει καθόλου πράσινο ειδικά προς το κέντρο...Διότι αν είχε έστω και λίγα δεντράκια η φωτιά θα έφτανε ως το Σύνταγμα και στην Ομόνοια, με αυτούς που έχουμε μπλέξει...

υγ2 Τόσα χρόνια φωτιές και δεν έχει πιαστεί ποτέ ένας εμπρηστής και να τιμωρηθεί παραδειγματικά..Πιάνονται μόνο κάτι γριές όπως είχε γίνει και στην Ηλεία...Πριν ένα μήνα, κατά την εξάρθρωση του συνδικάτου του εγκλήματος, μας είχαν πρήξει με το τέλειο μηχάνημα που μαγνητοφωνεί τηλεφωνικές συνομιλίες σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων...Τώρα που οι φωτιές ξεπηδούσαν συνεχώς, πιάστηκε καμία συνομιλία ή είχαν ξεχάσει να το φορτίσουν;...

υγ3 Ακούγοντας ανταποκρίσεις μου έκανε εντύπωση πως όλοι οι δημοσιογράφοι ήξεραν την περιοχή πολύ καλά, ακόμα και τους μικρούς οικισμούς..Μετά ανακάλυψα ότι όλοι μένουν σε εκείνες τις φτωχοπεριοχές...

υγ4 Πριν δύο χρόνια όλοι μιλούσαν για ασύμμετρη απειλή...Παλιότερα, οι προοδευτικοί κατηγορούσαν τα συμφέροντα...Τώρα, υπεύθυνος είναι ο άνεμος...Για την ασύμμετρη μαλακία τους, πότε θα μιλήσει κανείς στα σοβαρά;

υγ5 Το μόνο που με παρηγορεί στην πραγματικότητα, είναι πως σιγά σιγά το πράσινο τελειώνει...Ίσως τότε σταματήσουν οι φωτιές, αφού δεν θα έχουν τίποτα να κάψουν...

υγ6 Όχι τίποτα άλλο...Καίγονται όλα τα πράσινα, θα καεί και το κουτόχορτο και μετά δεν θα έχουν τι να μας ταΐζουν..

υγ7 Είναι προφανές ότι απουσιάζει παντελώς κάθε έννοια πρόληψης, όπως είναι επίσης προφανές πως έγινε επιλογή περιοχών για κατάσβεση...Με ποια κριτήρια, θα σας γελάσω...

υγ8 Πάντως μπορούμε να ησυχάσουμε όλοι...Ευτυχώς Εκάλη και Πολιτεία δεν κάηκαν, ενώ γλίτωσαν και όλα τα σπίτια πολιτικών και μεγαλοεπιχειρηματιών..Φυσικά δεν υπαινίσσομαι τίποτα και ευτυχώς που σώθηκαν...Αλλά να παραδεχτούν πως χωρίζουν τους πολίτες σε α και β κατηγορίας...
υγ9 Σσσσσσσςςςς...κάντε ησυχία, γατί θα ξυπνήσετε τους οικολόγους....Αλήθεια τους έχει δει κανείς μετά τις Ευρωεκλογές, ή πέρασε η μόδα;

υγ10 Η ατάκα του Σαββατοκύριακου ακούστηκε από έναν δημοσιογράφο, που μπορεί να διαφωνώ σε πολλά από όσα λέει, αλλά γουστάρω το ότι λέει ότι του κατέβει χωρίς να επιδιώκει να γίνει αρεστός...Αναφέρομαι στον Άρη Πορτοσάλτε, ο οποίος βλέποντας την καταστροφή των δασών αυτών, ξεστόμισε τη μεγαλειώδη ατάκα..."Άντε και καλά Πατήσια"...υπαινισσόμενος αυτό που όλοι έχουμε στο μυαλό μας, για τον οργασμό χτισίματος που θα επακολουθήσει στο εγγύς μέλλον...
υγ11 Εν κατακλείδι, ένα τραγουδάκι από Μαχαιρίτσα το οποίο γράφτηκε πριν από 18 χρόνια, αλλά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ...Δεν είναι από τα πιο γνωστά του, για αυτό αξίζει να ακούσετε τα λόγια του...Πραγματικά είναι σαν να γράφτηκε για τα καμένα του σήμερα...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου