Το πάρτι...μιας ολόκληρης ζωής...

Ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα που συνέβησαν στη ζωή μου τις τελευταίες ημέρες, ήταν η συνάντηση μου με τον φίλο μου, για τον οποίο πρόσφατα σας είχα ξαναγράψει...Οι πιο τακτικοί αναγνώστες του φτωχού συγγενή ενδεχομένως να θυμάστε πως πριν από σχεδόν ένα μήνα σε μια ανάρτηση μου είχα αναφερθεί σε κάποιες σκέψεις ενός φίλου μου σε σχέση με τη φιλία και τις σχέσεις των ανθρώπων...Όσοι δεν θυμάστε, μπορείτε να βρείτε το σχετικό κείμενο πατώντας εδώ...http://ftoxos-sigenis.blogspot.com/2009/07/blog-post_09.html. Μπορεί να βλεπόμαστε πάρα πολύ σπάνια, αλλά κάθε συνάντηση μαζί του κρύβει τελικά έναν γρίφο...Γιατί το λέω αυτό; Διαβάστε παρακάτω και πιστεύω πως θα με δικαιολογήσετε..

Την περασμένη φορά μου μιλούσε για τη μοναξιά και την εγκατάλειψη που νιώθει από γνωστούς και φίλους, καθώς και για την έλλειψη πραγματικών φίλων που να νοιάζονται για αυτόν...Αυτή τη φορά, η συμπεριφορά του και τα λόγια του ήταν αινιγματικά και παράξενα...Μου μίλησε ξανά για πολλά...Το σπουδαιότερο όμως που μου εκμυστηρεύτηκε ήταν η σκέψη που είχε στο μυαλό του για τη διοργάνωση ενός μεγάλου πάρτι, που το είχε φανταστεί και είχε σχεδιάσει με κάθε προσοχή και λεπτομέρεια...Υπό άλλες συνθήκες, αν κάποιος μου ανέφερε κάτι τέτοιο πιθανώς να έβρισκα το εγχείρημα συναρπαστικό και ενδιαφέρον...Άλλωστε καλοκαίρι είναι και πάντα ένα πάρτι με δροσερές παρουσίες, πάντα είναι ευπρόσδεκτο τέτοια εποχή...Αλλά όταν μιλάμε για το φίλο μου τα δεδομένα αλλάζουν...Και αυτό γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο που δεν του αρέσουν τα πάρτι και τέτοιου είδους εκδηλώσεις τις βρίσκει πάντα βαρετές και ανούσιες και προτιμά ήσυχα μέρη...Υπάρχουν βέβαια και φορές που το ρίχνει έξω και τα σπάει, αλλά αυτό γίνεται πολύ σπάνια και όταν γίνεται υπάρχει συγκεκριμένος λόγος...Συν τοις άλλοις, είμαι σε θέση να γνωρίζω πως ο φίλος μου θεωρεί τον εαυτό του κακή και βαρετή παρέα για τέτοιες συναθροίσεις και για αυτό πολύ συχνά αρνείται τέτοιου είδους προσκλήσεις, από όπου και να προέρχονται..Αφήστε που υποψιάζεται πως και οι γνωστοί του και οι κοντινοί του άνθρωποι τα ίδια πράγματα σκέφτονται για αυτόν, για αυτό και όταν τον προσκαλούν το κάνουν απλά για να βγάλουν την υποχρέωση, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει...Μετά από όλα αυτά, είναι λογικό να παραξενεύομαι με την πρόταση του φίλου μου για τη διοργάνωση του πάρτι...

Για να ικανοποιήσω την περιέργεια μου, άρχισα να τον ρωτώ αρκετά πράγματα σε σχέση με τα διαδικαστικά, με την ελπίδα πως θα μπορέσω να καταλάβω τις προθέσεις και τα κίνητρα του...Αλλά όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, οι απαντήσεις που μου έδωσε κάθε άλλο παρά διαφώτισαν την κατάσταση...Πρώτα πρώτα θεώρησα σωστό να τον ρωτήσω για το πότε σκέφτεται να πραγματοποιηθεί το συγκεκριμένο πάρτι μιας και οι διαθέσιμες ημέρες είναι λίγες και το καλοκαίρι σιγά σιγά μπαίνει στην τελική ευθεία..."Οσονούπω θα γίνει", μου απάντησε..."Περιμένω το τελικό ΟΚ από κάπου και στη συνέχεια θα σε ενημερώσω για την ακριβή ημερομηνία..." μου είπε με ένα απλανές βλέμμα και ήπιε μια γερή γουλιά ουίσκι...Έμεινα να τον κοιτάζω με απορία..."Δεν μπορεί, αυτός μας δουλεύει..."σκέφτηκα από μέσα μου, αλλά τον δικαιολόγησα λόγω ζέστης και όχι μόνο...

Τουλάχιστον, του είπα με σχεδόν ειρωνικό τόνο, έχεις αποφασίσει που θα γίνει το πάρτι αυτό ή όχι ακόμα και αυτό ; Μου απάντησε πως έχει στο μυαλό του δύο τρεις συγκεκριμένους τρόπους για τη διεξαγωγή του, αλλά δεν έχει ακόμη λάβει την τελική του απόφαση...Αυτά τα μέρη ήταν οι τόποι στους οποίους ο ίδιος πέρασε τις καλύτερες στιγμές της ζωής του, σύμφωνα με τα κριτήρια του...Μέρη που τα θεωρεί πατρίδα του με την ευρύτερη έννοια του όρου...Συνάμα πρόκειται για μέρη, που σημάδεψαν όλη την πορεία της ζωής του και τον στιγμάτισαν συναισθηματικά για πάντα...Μου μίλησε για συγκεκριμένα μέρη, αλλά δεν κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στο ποια είναι αυτά,τουλάχιστον προς το παρόν...

Η επόμενη ερώτηση που θα ερχόταν εύλογα στο μυαλό καθενός λογικού ανθρώπου σε μια τέτοια παράξενη περίπτωση, ήταν αυτή που διατύπωσα αμέσως μετά...Συγκεκριμένα θέλησα να μάθω τι ακριβώς γιορτάζει και σκέφτεται να τελέσει αυτό το πάρτι...Μου απάντησε πως γιορτάζει την απελευθέρωση του από τα δεσμά που τον κρατούν δέσμιο του παρελθόντος, γιορτάζει την ανεξαρτησία του, το σπάσιμο των αλυσίδων που τον έδεναν με τα απλά και καθημερινά θέματα και προβλήματα...Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, σκέφτηκα...Ταυτόχρονα με την εκδήλωση αυτή, ήθελε όπως μου είπε να κάνει αισθητή την παρουσία του σε γνωστούς και φίλους, σαν μια τελευταία παράσταση...Να σας πω την αλήθεια φίλοι μου, όλο το σκηνικό έτσι όπως μου το παρουσίασε, μου θυμίζει αποχαιρετιστήριο πάρτι, σαν να φεύγει από την Ελλάδα για να σπουδάσει ή να εργαστεί στο εξωτερικό , άλλωστε είμαι σε θέση να γνωρίζω πώς κάτι τέτοιο αποτελεί ένα άπιαστο παιδικό του όνειρο...

Ακούγοντας όλα τα προηγούμενα από το στόμα του φίλου μου, τα βρήκα έως και ενδιαφέροντα..Είχε πάντα βλέπετε κάτι μυστηριώδες και σκοτεινό στη σκέψη του, και για αυτό η απορία και η έκπληξη δική μου είναι σίγουρα μικρότερη από αυτή που ενδεχομένως νιώθετε εσείς διαβάζοντας ετούτες τις γραμμές...Άλλωστε η ξεροκεφαλιά και η εσωστρέφεια του είναι γνωρίσματα που διαθέτει από τόσο δα παιδάκι, που τον γνωρίζω...Εκεί όμως που το πράγμα άρχισε να με παραξενεύει ιδιαίτερα ακόμη και εμένα, ήταν όταν τον ρώτησα ποιους σκέφτεται να προσκαλέσει σε αυτό το περιβόητο πάρτι και ακόμα περισσότερο ποιος θα κάνει τις προσκλήσεις..."Όλα αυτά τα αφήνω σε σένα", μου είπε στωικά,"γιατί εγώ ντρέπομαι να το κάνω... εσύ ξέρεις και μπορείς να κρίνεις ποιους πρέπει να καλέσεις, άσε που πολλοί μπορεί να ενημερωθούν για το πάρτι χωρίς να τους το πει κανείς ιδιαιτέρως"...Του ζήτησα κάποιες περαιτέρω υποδείξεις...Μου είπε, αν θες τη γνώμη μου "θέλω να προσκαλέσεις όλους όσους θεωρώ φίλους μου, όλους όσους με θεωρούν φίλο τους και δεν μου το είπαν ποτέ, τους part-time φίλους μου, τους κοντινούς και μακρινούς γνωστούς μου, τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για μένα, αυτούς που δεν δίνουν δεκάρα για μένα, αυτούς που ενδιαφέρονται για μένα μόνο για τα μάτια του κόσμου, αυτούς που αδίκησα, αυτούς που με αδίκησαν, αυτούς που μου φέρθηκαν αχάριστα, αυτούς στους οποίους φέρθηκα αχάριστα, τους λίγους που με κατάλαβαν, τους πολλούς που δεν με κατάλαβαν ποτέ και δεν έκαναν καν καμιά προσπάθεια για αυτό, αυτούς που με θεωρούσαν πάντοτε δεδομένο και τελικά με πούλησαν...Όλους αυτούς τους παρακαλώ να έρθουν και να περάσουν ένα πιθανώς ανιαρό βράδυ προς τιμή μου...Όλους αυτούς τους θέλω να είναι παρόντες σε αυτό το πάρτι", μου είπε και με καληνύχτισε λέγοντας μου, πως λίαν συντόμως θα γίνει πιο σαφής...Τον καληνύχτισα και εγώ, με τη σκέψη πως για να χωρέσουν όλοι αυτοί, θα πρέπει να κλείσω το Ολυμπιακό Στάδιο..!!! Σκέφτηκα όμως, πως δε μπορεί κάτι θα είχε στο νου του, και ησύχασα...

υγ1 Όχι για χρήματα και κόστη δεν συζητήσαμε καθόλου...Άλλωστε είμαι σε θέση να γνωρίζω πως μπορεί ο φίλος μου να μην έχει πολλά χρήματα, αλλά είμαι βέβαιος πως στο δικό του το πάρτι κανείς άλλος δεν θα πλήρωνε ποτέ...

υγ2 Πιθανώς όλα αυτά να ακούγονται ακαταλαβίστικα και παράξενα...Προσωπικά έχω πολύ ξεκάθαρη εικόνα για όλα...Αλλά μην περιμένετε προς το παρόν περισσότερες λεπτομέρειες από εμένα...Θα σας ανακοινωθούν σύντομα...Επίσης μην αρχίζετε να δημιουργείται σενάρια για όλα αυτά, διότι είναι απολύτως βέβαιο πως θα πέσετε 100 % έξω...

υγ3 Τον ρώτησα και για το τι μουσική θα παίζει στη διάρκεια του πάρτι...Καλά υποθέσατε, ούτε και εδώ ήταν διαφωτιστικός...Μου είπε..."Βάλε να παίζει ότι θες εσύ...Άλλωστε τα μουσικά μου γούστα τα γνωρίζεις και δεν διαφέρουν και πολύ από τα δικά σου...Μόνο μια χάρη σου ζητώ...Θέλω αυτό το συγκεκριμένο τραγουδάκι, να παίξει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της βραδιάς"...Ποιο εννοούσε; Αυτό που σας παραθέτω μόλις τώρα...