Σε συνέχεια της προ διημέρου δημοσίευσης μου για το εκπαιδευτικό σύστημα και τους σκοπούς του, θα αναφερθώ σήμερα στο παράδειγμα των Αμερικανών για να ενισχύσω ακόμη περισσότερο την άποψη μου. Θα μου πείτε φυσικά, που κολλάνε οι Αμερικανοί με το όλο θέμα...Φυσικά και έχουν σχέση, αφού οι συγκεκριμένοι είναι οι πρώτοι διδάξαντες στην τεχνική της ομαδοποίησης των μαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα και το ίδιο εφαρμόζουν και σε εμάς μέσω των μαθημάτων ξένης γλώσσας. Μην ξεχνάτε πως το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή πτυχίο αγγλικής γλώσσας στην Ελλάδα και συνάμα το πιο ευρέως διαδεδομένο είναι αυτό που παρέχεται από γνωστό αμερικανικό πανεπιστήμιο...Θα μου πείτε βέβαια, που τα ξέρω εγώ αυτά και από και ως που με αφορούν. Το ξέρω πως μπορεί να ακουστεί αστείο, αλλά εδώ και λίγους μήνες ακολουθώ μαθήματα αγγλικής γλώσσας προκειμένου να αποκτήσω και εγώ το πολυπόθητο δίπλωμα. Η όλη φάση έχει μια γεύση μαθητικών χρόνων έστω κι αν πολλοί αναρωτηθούν 'τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι...'
Ξέφυγα όμως. Πίσω στο θέμα μας... Ένα από τα κυριότερα τμήματα της εξέτασης για την απόκτηση του διπλώματος στα Αγγλικά είναι η Έκθεση. Εγώ γνώριζα πως η γενικότερη σημασία της έκθεσης έγκειται στο να κατανοήσει ο εξεταστής αν ο εξεταζόμενος έχει ευχέρεια επικοινωνίας, σωστές και κυρίως τεκμηριωμένες απόψεις αλλά και ικανότητες δημιουργίας διαφόρων μορφών κειμένου με ότι συνεπάγεται αυτό για την επιμέρους δομή τους. Φευ...Όλα αυτά που γνώριζα, αποδείχτηκαν άχρηστα μπροστά στην εκπαιδευτική καινοτομία που εφαρμόζουν οι Αμερικανοί στο συγκεκριμένο τμήμα της εξέτασης, κατορθώνοντας να παγιδεύσουν και να χαλιναγωγήσουν τη σκέψη και τα συναισθήματα μας, οδηγώντας μας σε άγνωστες ατραπούς σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, οι άνθρωποι αντί να ζητούν να δουν την ικανότητα του υποψηφίου στα παραπάνω θέματα, πράττουν το ακριβώς αντίθετο. Σου θέτουν το θέμα της επιλογής τους, σου περιορίζουν δραστικά το χρόνο γραψίματος (μισή ώρα), σου περιορίζουν την έκταση του κειμένου και όχι μόνον αυτό...αλλά σου παρέχουν και τις απόψεις που πρέπει να αναφέρεις και να αναπτύξεις, θεωρώντας αυτές ως αποκλειστικά σωστές. Μιλάμε για μέθοδο στην οποία ακόμα και ο Γκέμπελς θα στεκόταν προσοχή...Δηλαδή, αν υποθέσουμε πως το θέμα είναι η δημόσια ασφάλεια απέναντι στην τρομοκρατία (υπαρκτό παράδειγμα, το έγραψα πριν λίγες εβδομάδες), τότε οι τύποι σου ζητούν να αναπαράγεις και να αναπτύξεις τις απόψεις που σου έχουν δώσει. Δεν ξέρω αν με θεωρείται παράξενο, αλλά όλα αυτά μου φαντάζουν απίστευτα...Σημειωτέον, πως αν αναφέρεις μία παραπάνω άποψη ή αιτία από αυτή που σου έχουν δώσει, αυτό θεωρείται εξ' ορισμού λάθος. Σε συνδυασμό λοιπόν με το πολύ περιορισμένο του παρεχόμενου χρόνου, εσύ ως εξεταζόμενος αναπτύσσεις και δικαιολογείς απόψεις που δεν τις υποστηρίζεις στην πραγματικότητα, οι οποίες είναι πιθανό να διαφέρουν απόλυτα από τις δικές σου. Όσον αφορά το φροντιστήριο για να προασπίσει το όνομα του, διδάσκει αυτά ακριβώς που ζητούν οι...φίλοι μας οι Αμερικανοί, δίχως βέβαια να έχει κανένα περιθώριο να παρεκκλίνει από την πορεία αυτή...
Να χαρώ εγώ παιδεία...Τζάμπα πήγαν οι αγώνες που έχουν γίνει κατά καιρούς για την ενίσχυση της παιδείας.
Φυσικά μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε πως το παραπάνω απλό παράδειγμα αφορά αποκλειστικά τις ξένες γλώσσες και τους ξένους φορείς. Και στο δικό μας χώρο τα ίδια γίνονται. Κάθε προσπάθεια ελεύθερης σκέψης καταπνίγεται υπό το βάρος της παπαγαλίας και της βαθμοθηρίας. Αντί να μαθαίνουν τα παιδιά τα σημαντικά γεγονότα της ιστορίας με έμφαση σε χαρισματικές προσωπικότητες που έδωσαν και την ψυχή τους για τον τόπο αυτό, αυτά αναλώνονται σε ατέλειωτο κυνήγι βαθμών για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο Αντί να μαθαίνουν να σκέφτονται και να αναπτύσσουν τις σκέψεις τους, είναι αναγκασμένα να γράφουν εκθέσεις συμφωνώντας υποχρεωτικά με τετριμμένες απόψεις χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Το ίδιο ισχύει και στις θετικές επιστήμες, κατά τη διδασκαλία των οποίων απουσιάζει παντελώς η κριτική σκέψη και η σωστή μεθοδολογία.
Τέτοιους νέους επιθυμεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα, φίλοι μου. Ανθρώπους με ευνουχισμένη σκέψη και αντίληψη, χωρίς ίχνος πρωτοβουλίας, που θα υποκύπτουν στη δύναμη της γνωριμίας του μέσου και του βύσματος που κυριαρχούν την σήμερον ημέρα. Ανθρώπους που θεωρούνται μορφωμένοι και προνομιούχοι ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να γνωρίζουν πάρα μα πάρα πολλά πράγματα για το απόλυτο τίποτα.
Ποιο είναι το μέλλον γενικότερα της παιδείας κατά την προσωπική μου άποψη; Εγώ προσωπικά θεωρώ πως διαγράφεται ζοφερό. Κάθε μια κυβέρνηση που ανεβαίνει στο θώκο θέλοντας να βολέψει κόσμο προβαίνει σε αλλαγές που καταστούν το σύστημα ολοένα και χειρότερο.Το βαρέλι μοιάζει, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα να μην έχει πάτο και ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό.Την ίδια στιγμή οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις μετρούν τη δύναμη του μέσω ανούσιων συλλαλητηρίων που παρακινούν τους μαθητές στο να προβαίνουν σε καταλήψεις χωρίς στην ουσία να ξέρουν τι ζητούν. Αλλά και πως να ξέρουν αφού επηρεάζονται από καθοδηγητές...Την ίδια στιγμή...οι εκπαιδευτικοί δείχνουν να βολεύονται με την υπάρχουσα κατάσταση. Τελούν το ούτως ή άλλως ολιγόωρο ωράριο τους και πηγαίνουν σπίτι τους χωρίς καμία περαιτέρω υποχρέωση. Κι αν έχουν την όρεξη κάνουν και κανένα έξτρα φροντιστηριακό μάθημα για να αυξήσουν το εισόδημα τους και να γεμίσουν τις ώρες τους.
Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι εκάστοτε μαθητές που αντιδρούν έστω και με αποκλίνουσες συμπεριφορές κάποιες φορές. Δεν έχουν την υποστήριξη που χρειάζεται για να μεγαλώσουν, να ωριμάσουν και να μορφωθούν. Δοκιμάστε να φυτέψετε ένα μικρό δεντράκι. Αν δεν το στηρίξεις όσο είναι μικρό, δεν το ποτίσεις σωστά και δεν το φροντίσεις δεν πρόκειται ποτέ να γίνει καρποφόρο και να σου γίνει χρήσιμο. Αντιθέτως αν το ταΐζεις από μικρό με δηλητήριο, το αφήνεις να γίνεται έρμαιο στις διαθέσεις του ανέμου και να πηγαίνει από δω και από κει τότε είναι βέβαιο πως είτε θα σπάσει όντας μικρό, είτε θα μεγαλώσει στραβά και τελικά θα πέσει και θα χτυπήσει στο κεφάλι όσους του έδωσαν την λανθασμένη αγωγή και ανάπτυξη...Και ο νοών νοείτω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου