Έλληνες οδηγοί vs Απόντες υπεύθυνοι

Κατευθυνόμενος προς τον προορισμό μου για το τριήμερο του Πάσχα, διέσχισα την εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου και στην αναχώρηση και στην επιστροφή. Και τις δύο φορές κινήθηκα σε αυτή σε ώρες μέγιστης αιχμής και κυκλοφοριακού οργασμού και αυτό μου προσέφερε την δυνατότητα να γίνω αυτόπτης μάρτυρας κάποιων καταστάσεων, σε σχέση με τη γενικότερη συμπεριφορά του Έλληνα. Αυτές τις παρατηρήσεις σκοπεύω να παραθέσω στη συγκεκριμένη δημοσίευση, για να καυτηριάσω κάποιες συμπεριφορές, τις οποίες βρίσκω αχαρακτήριστες και επιεικώς απαράδεκτες. Βέβαια όσοι είστε τακτικοί αναγνώστες του φτωχού συγγενή, θα γνωρίζετε πως τις περισσότερες φορές η κριτική μου εστιάζεται στα κακώς κείμενα του κράτους και άλλων παραγόντων. Αυτή τη διαφορά θα αναφερθώ κατά κύριο λόγο στη συμπεριφορά του Έλληνα πολίτη και στην απαράμιλλη έλλειψη κοινής λογικής που τον διακρίνει...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα και στις δύο διαδρομές εντοπιζόταν στα διόδια. Και τη Μ. Παρασκευή αλλά και σήμερα, παρατηρήθηκε μια ανάσχεση της κυκλοφορίας για περίπου 45 λεπτά στις συγκεκριμένες περιοχές. Προσωπικά, το βρίσκω εξωφρενικό και απαράδεκτο να πληρώνουμε το αντίτιμο των 2,80 Ευρώ στα διόδια για μια διαδρομή Αθήνα Κόρινθος και τούμπαλιν. Σε σχέση με την ποιότητα του δρόμου και τις λοιπές υπηρεσίες, η συγκεκριμένη τιμή αποτελεί καθαρή κλοπή. Από τη στιγμή που δεν έχει εφευρεθεί ακόμη κάποιος τρόπος για να γλιτώσουμε το χαράτσι αυτό, θα πρέπει οι υπεύθυνοι να ψάξουν να βρουν άμεσα τρόπους για να πάψει να υφίσταται ο κόσμος μια τόσο μεγάλη ταλαιπωρία. Κατανοώ πως με την ιδιωτικοποίηση των πάντων οι καινούριοι ιδιοκτήτες έχουν ως γνώμονα μόνο το κέρδος και δεν είναι σε θέση να ανοίξουν τα διόδια. Ας βρουν τότε άλλες λύσεις διότι η οργή του κόσμου έχει ξεχειλίσει. Σήμερα, σαν να δόθηκε ένα αόρατο σύνθημα και όλοι οι οδηγοί ξεκίνησαν να κορνάρουν μπροστά στα διόδια μπας και ιδρώσει το αυτί κάποιου υπευθύνου, διότι φυσικά οι εργαζόμενοι δεν έχουν ευθύνη. Άλλωστε ο Β. Παπακωνσταντίνου το έχει πει από παλιά σε ένα τραγούδι του:.."Οδός Ελλήνων...οδός απόντων υπευθύνων..." . Τις επόμενες φορές όμως φαντάζομαι πως οι αντιδράσεις δεν θα περιοριστούν σε ένα απλό κορνάρισμα...

Αυτά για τους υπευθύνους...Περνάμε τώρα στην ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς και τον τρόπο που κινείται στο οδόστρωμα...Ξεκινώντας, θα πρέπει να αναφέρω πως η χρήση μοτοσικλέτας στην εθνική οδό, όπως και στην πόλη είναι ένας τρόπος αποφυγής της κίνησης. Φυσικά η όλη διαδικασία ενέχει μια σειρά από κινδύνους για τους οποίους είναι ενήμερος ο κάθε ένας, για αυτό και τουλάχιστον η χρήση κράνους θεωρείται δεδομένη...Αμ δε...Είδα με τα μάτια μου τρεις περιπτώσεις (δύο στην εθνική οδό και μία στα πρόθυρα της), όπου μοτοσικλετιστές ναι μεν φορούσαν κράνος, αλλά είχαν συνεπιβάτη τους παιδιά χωρίς κράνος. Δεν υπάρχει περισσότερο εγκληματική ανοησία από αυτό το γεγονός. Το να θέτεις σε τέτοιο κίνδυνο μια ζωή ενός πρώιμου εφήβου είναι ειδεχθές έγκλημα κατά την άποψη μου, αλλά δυστυχώς φαίνεται πως υπάρχουν κάποιοι που δεν μπορούν ή δε θέλουν να το κατανοήσουν...Δυστυχώς, έρχονται πρώτα τα χειρότερα και στη συνέχεια συμμορφωνόμαστε, αλλά τότε είναι πολύ αργά...

Μια άλλη έκφανση καθημερινής οδηγικής τρέλας είναι η χρήση της βοηθητικής λωρίδας εκτάκτου ανάγκης(τέρμα δεξιά..) από πλήθος οδηγών, γεγονός που αποτελεί παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Κατανοώ πως πολλοί προσπαθούν να βρουν τρόπους να αποφύγουν την κίνηση και για αυτό προβαίνουν σε αυτή την ενέργεια. Όπως επίσης και για μας που δεν την χρησιμοποιούμε ποτέ, τέτοιες ενέργειες από άλλους είναι πολλές φορές ευεργετικές καθώς αυξάνουν και επεκτείνουν το ωφέλιμο πλάτος του δρόμου...Αλλά πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε όλοι πως η συγκεκριμένη λωρίδα είναι βοηθητική σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Μου χει τύχει παλιότερα να έχει συμβεί ένα ατύχημα 2 χιλιόμετρα μπροστά μου στην εθνική οδό και να μην μπορούν τα ασθενοφόρα και η άμεση δράση να προσεγγίσουν το σημείο, λόγω του ότι κάποιοι έξυπνοι βρίσκονταν στην λωρίδα ασφαλείας...

Η τελευταία παρατήρηση αφορά μια είδηση που διάβασα περίπου πριν καμιά ώρα και αναφέρει πως στην έξοδο για το Πάσχα τα περισσότερα θανατηφόρα δυστυχήματα συνέβησαν μέσα στις πόλεις, που ήταν άδειες λόγω της μεγάλης φυγής των εκδρομέων. Όλοι όσοι ταλαιπωρούμαστε καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας, σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις θέλουμε να βγάλουμε το άχτι μας. Αλλά είναι λυπηρό να το παρακάνουμε σε τέτοιο βαθμό, που να προκαλούνται τόσα πολλά ατυχήματα στους αστικούς δρόμους, από ανθρώπους που μεθούν και σκορπούν τον τρόμο, καταστρέφοντας τη ζωή τους μια για πάντα...

Αυτές οι λίγες παρατηρήσεις από εμένα, που προέκυψαν από γεγονότα που παρατήρησα τις τελευταίες μέρες...Δεν παριστάνω τον κριτή των πάντων, αφού και εγώ δεν είμαι διαφορετικός από το μέσο όρο των Ελλήνων οδηγών, το παραδέχομαι. Αλλά θα πρέπει κάποτε να κατανοήσουμε πως η συμμόρφωση στους οδικούς κανόνες είναι εκ των ουκ άνευ...Θα μου πείτε όλα τα άλλα είναι τέλεια καμωμένα στους ελληνικούς δρόμους; Φυσικά και όχι, άλλωστε αναφέρθηκα σχετικά σε ανάλογη δημοσίευση πριν από περίπου μία εβδομάδα...Αλλά μαζί με τα άλλα, ας αναλογιστούμε την προσωπική μας ευθύνη...

υγ1 Μόλις πριν λίγα λεπτά (και ενώ είχα σχεδόν ολοκληρώσει το κείμενο) διάβασα πως σταδιακά στην Αθηνών Κορίνθου οι υπεύθυνοι προβαίνουν σε μικρές απελευθερώσεις των διοδίων για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση. Κάτι είναι και αυτό. Φαίνεται πως τα έντονα κορναρίσματα και παράπονα έπιασαν κάποιο τόπο...

υγ2 Όλες αυτές οι σκέψεις δεν αποτελούν σοφίες σε καμία περίπτωση, αλλά γεγονότα που συμβαίνουν καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους...

υγ3 Δεν περιμένω να αλλάξουν πολλά πράγματα. Από τη στιγμή που το ίδιο κράτος δεν ασχολείται με τη βελτίωση της εκπαίδευσης των οδηγών και ενδιαφέρεται μόνο για εισπρακτικά μέτρα (διπλώματα, κλήσεις, διόδια), είναι μαθηματικά βέβαια πως όλα θα μείνουν ως έχουν...Για αυτό δίνω και τόση μεγάλη έμφαση στην προσωπική ευθύνη, καθώς ίσως και να είναι ο μοναδικός τρόπος διαφυγής από το αδιέξοδο...

υγ4 Προσεχώς (σε 10 περίπου ημέρες) είναι το τριήμερο της Πρωτομαγιάς, όπου επίσης αναμένεται μεγάλη έξοδος. Για να δούμε, θα βάλουν επιτέλους μυαλό οι υπεύθυνοι ή η κατάσταση θα παραμείνει ίδια και απαράλλαχτη;