Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Το βόλεϋ έδειξε το δρόμο...

Το Σαββατοκύριακο που διανύουμε και που ολοκληρώνεται σε λίγες ώρες από αθλητικής σκοπιάς μπορεί να χαρακτηριστεί ως το Σαββατοκύριακο του βόλεϋ, καθώς εκεί έπεσαν τα περισσότερα φώτα της δημοσιότητας. Συγκεκριμένα χθες έλαβαν χώρα στην Πράγα οι ημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ με τη συμμετοχή του Ηρακλή, αλλά και ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ των "αιωνίων". Επειδή είχα την τύχη να παρακολουθήσω σχεδόν και τα δύο ματς κρίνω σκόπιμο να αναπτύξω κάποιες σκόρπιες σκέψεις περί αυτών, που έχουν ως επί τω πλείστων να κάνουν με τον εξωαγωνιστικό τομέα...Ξεκινάμε λοιπόν με πρώτο σέρβις..
Για την κατάντια του τελικού κυπέλλου Ελλάδος στο βόλεϊ είχα αναφερθεί τις ημέρες που έλαβαν χώρα τα επεισόδια στην Πάτρα..Εκεί μέσα σε δύο μέρες οι κάφροι έδωσαν ρεσιτάλ και κινδύνευσαν για μια ακόμη φορά ανθρώπινες ζωές. Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να δημιουργήσαμε ένα μεγάλο ρεκόρ ως χώρα. Αυτό πρέπει να ήταν το πρώτο φάιναλ φορ ποτέ που διήρκεσε περίπου δύο μήνες...Στην αρχή η απόφαση της ομοσπονδίας για αναβολή του τελικού προκάλεσε εκατέρωθεν αντιδράσεις και διχογνωμίες. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι οι απροκάλυπτες προσπάθειες και των δύο ομάδων να πάρουν το κύπελλο στα χαρτιά επικαλούμενες δικαστικές διατάξεις και παραθυράκια. Ευτυχώς πρυτάνευσε η λογική από τους δικαστές. Το γεγονός ότι το χθεσινό παιχνίδι το παρακολουθούσαν αποκλειστικά νέοι άνθρωποι (νεαροί αθλητές βόλεϋ, μαθητές κλπ) στην αρχή μου φάνηκε ξενέρωτο για να πω την αλήθεια. Στη συνέχεια όμως και ενώ το ματς γινόταν όλο και καλύτερο, ο παλμός ανέβαινε όπως επίσης και οι φωνές των νεαρών θεατών. Οφείλω να ομολογήσω πως κατά την άποψη μου το πείραμα της ομοσπονδίας στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία...Από το να είσαι υποχρεωμένος ως θεατής να ακούς τα ακατάσχετα υβρεολόγια για οικογένειες, είναι πολύ καλύτερο να ακούς τις φωνές των παιδιών. Μου άρεσε πάρα πολύ η συγκεκριμένη ατμόσφαιρα ειδικά στο τέλος και περιμένω και από άλλους φορείς σε άλλα αθλήματα να λάβουν ανάλογες πρωτοβουλίες για την εκτόνωση της κατάστασης. Όσο για τα αγωνιστικά ένα σχόλιο θα κάνω μόνο...Το ότι πληρώνεις παίρνεις ισχύει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στον αθλητισμό. Όσοι παρακολούθησαν χτες τον Ιβάν τον τρομερό στο τελευταίο σετ ελπίζω να πείστηκαν πως αυτός ο παίχτης είναι από μόνος του ένας σοβαρός λόγος για να πας στο γήπεδο ή να παρακολουθήσεις ένα ματς στην τηλεόραση...
Από την άλλη πλευρά ο Ηρακλής θεωρείται ο φτωχός συγγενής της συμπρωτεύουσας και μοιάζει εγκλωβισμένος ανάμεσα στις Συμπληγάδες που δημιουργούν οι Άρης και Π.Α.Ο.Κ. στη Θεσσαλονίκη. Για αυτόν ακριβώς το λόγο έχει κατά πολύ λιγότερους οπαδούς από τους άλλους δύο συντοπίτες του. Για να πω την αμαρτία μου βλέποντας τη χθεσινή εντυπωσιακή παρουσία τους στην Πράγα, σκέφτηκα πως ελάχιστοι από αυτούς έχουν παραμείνει πίσω στη συμπρωτεύουσα. Όμως η παρουσία τους ήταν φοβερή, με υπέροχο παλμό και έδωσε τεράστια ώθηση στην ομάδα στις δύσκολες στιγμές του ματς. Τέτοιους οπαδούς χρειάζονται όλες οι ομάδες και όλα τα σπορ. Βαρεθήκαμε πλέον τα επεισόδια, τις αντεγκλήσεις και τα υβριστικά συνθήματα τα οποία τρέφουν την αντιπαλότητα αλλά απομακρύνουν τους πραγματικούς φιλάθλους από τα γήπεδα. Έβλεπες στην γαλάζια κερκίδα διαφόρων ειδών ανθρώπους, ζευγαράκια, κοπελίτσες, μεσήλικες, νεαρούς όλοι φώναζαν και παρότρυναν τον Κράβαρικ και την παρέα του να κατατροπώσουν τους ακριβοθώρητους Ρώσους και την ομάδα τους...
υγ1 Ας παραμείνει τουλάχιστον το βόλεϋ, το μόνο άθλημα που θα έχει υγιείς φιλάθλους να το παρακολουθούν δια ζώσης...Κάτι είναι και αυτό, ειδικά αν σκεφτούμε πως πριν λίγους μήνες είχαμε έναν νεκρό σε αγώνα γυναικείου βόλεϋ
υγ2 Χίλιες φορές να δίνονται τα εισιτήρια σε παιδάκια και όχι στους φανατικούς που δεν ξέρουν καν τους κανονισμούς του αθλήματος και το θυμούνται την ύπαρξη του μόνο στα ντέρμπι αιωνίων...
υγ3 Τις υπόλοιπες φορές που έλαβε μέρος ο Ηρακλής σε τελική φάση, ομολογώ πως επιθυμούσα να μην κατακτήσει το τρόπαιο. Ήθελα να ήταν η ομάδα μου αυτή που θα το φέρει πρώτη πίσω στην Ελλάδα. Σήμερα όμως υποστηρίζω τον Ηρακλή θερμά και του εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στο δύσκολο ματς με την Τρεντινο...Βλέπετε δεν κάθεται πλέον στον πάγκο του γηραιού ο αχώνευτος και αντιπαθής κύριος Αλέκος Λεώνης...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου