Στο θέμα με την ψηφοφορία για τους 100 μεγαλύτερους Έλληνες που διοργάνωσε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ έχω αναφερθεί ήδη σε προηγούμενες αναρτήσεις. Μάλιστα δημιούργησα και τη δική μου λίστα με αρκετή δόση χιούμορ με πολύ και λιγότερο πετυχημένες επιλογές. Σε γενικές γραμμές πίστευα πως το έχω καλύψει το όλο θέμα και δεν έχω τίποτα άλλο να αναφέρω Όμως επειδή όταν δημιούργησα το συγκεκριμένο ιστολόγιο υποσχέθηκα στον εαυτό μου κάποια πράγματα, επανέρχομαι στο συγκεκριμένο θέμα για να συμπληρώσω τα προηγούμενα με τρεις επιπρόσθετες παρατηρήσεις, στις οποίες αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ..
1. Το Σάββατο παρακολούθησα λίγο σε επανάληψη την παρουσίαση των 100 από την τηλεόραση και τη Δευτέρα είδα για περίπου μισή ώρα την παρουσίαση για τον Ι. Καποδίστρια. Λοιπόν φίλοι μου, η όλη διαδικασία έχει ένα χαρακτήρα εκπαιδευτικό που δεν το περίμενα. Δυστυχώς στο σχολείο μας εξανάγκαζαν να μάθουμε την ιστορία παπαγαλία και δεν είχαμε την ευχέρεια και την ευκαιρία να εντρυφήσουμε σε έννοιες και συμπεριφορές. Η συγκεκριμένη παρουσίαση σε συνδυασμό με τη δύναμη της εικόνας που παρέχει το μέσο, σου άφηνε μια μυρωδιά γνώσης και μάθησης. Και οφείλω να ομολογήσω πως τέτοιες στιγμές πλέον στο χαζοκούτι είναι απειροελάχιστες.
2. Το θέμα της ψηφοφορίας δεν με αγγίζει και δεν έχει σημασία κατά την άποψη μου. Είναι ένα κλασσικό τηλεοπτικό πανηγυράκι για να ανεβούν οι θεαματικότητες. Ως εδώ όλα οκ!! Αλλά τις διαφημίσεις που έχω δει στα πλαϊνά μέρη των στάσεων των λεωφορείων τις θεωρώ απαράδεκτες. Βλέπεις τον γιατρό Παπανικολάου με την ατάκα : 'Ψήφισε με διότι βοήθησα στο να βελτιωθεί η υγεία των γυναικών'. Επίσης αντικρίζεις το Σωκράτη με την ατάκα : 'Ψήφισε με διότι προτίμησα να πιω το κώνειο παρά να προδώσω τις απόψεις μου. Να με συμπαθάτε εμένα τον φτωχό τω πνεύματι αλλά δεν βλέπω τι διαφορά έχουν αυτές οι διαφημίσεις από τον περιβόητο Big Brother με τους Τσάκα,Πρόδρομο,Περικλή κλπ Και αυτοί τηλεοπτική ψήφο ζητούσαν για να βγουν πρώτοι. Τελοσπάντων το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί για μένα ευτελισμό της αναμφισβήτητης αξίας και προσφοράς των ανθρώπων αυτών.
3. Το σπουδαιότερο. Σκεφτόμουν πως οι περισσότεροι εκ της λίστας είχαν μια ζωή ή ένα τέλος επ'ουδενί ισάξιο του έργου που προσέφεραν με τις πράξεις και το παράδειγμα τους. Άλλοι δολοφονήθηκαν (Καποδίστριας,Λαμπράκης,Παναγούλης...), άλλοι απλά αυτοκτόνησαν(Σωκράτης..),άλλοι φυλακίστηκαν (Κολοκοτρώνης...),άλλοι εκδιώχθηκαν από την πατρίδα (Βενιζέλος..),άλλοι μεγαλούργησαν μακριά από αυτή (Καραθεοδωρής,Παπανικολάου,Ελ Γκρέκο,Κάλας..),άλλοι σχεδόν αφορίστηκαν (Καζαντζάκης)....άλλοι απλά έφυγαν νωρίς δίχως να ολοκληρώσουν το έργο τους(Ξυλούρης,Λοΐζος κλπ), ή άλλοι απλά πέθαναν σχεδόν στην ψάθα άφραγκοι. Περίπου οι μισοί είχαν ένα τέλος(ζωής ή προσφοράς) που δεν τους άρμοζε. Και ρωτώ λοιπόν τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό που λέει και ο Αντώνης Πανούτσος: Τι συμβαίνει τελικά; Η χώρα αυτή τρώει τα παιδιά της, σε αυτή τη χώρα αναγνωρίζεται κάποιου η προσφορά μετά θάνατον ή απλά σε αυτή τη χώρα επιπλέουν αποκλειστικά οι φελλοί;...
Αλλά προβληματισμούς που έχω βραδιάτικα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου