Προσωπικά...

Σήμερα δεν θα ασχοληθώ με αθλητικά. Θα το κάνω αύριο με την επιστροφή της στήλης με τις απορίες του φ. σ. αλλά και ένα σπέσιαλ αιρετικό και αντισυμβατικό θέμα, που θα κάνει τους ομοϊδεάτες μου έξαλλους. Σήμερα δεν είμαι και τόσο καλά ψυχολογικά και για αυτό θα γράψω κάτι προσωπικό. Αναφέρω εκ των προτέρων πως πολλοί από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, θα τις βρείτε ανούσιες και χωρίς ενδιαφέρον. Το κατανοώ απόλυτα, αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να τις γράψω έτσι απλά για να βγουν από μέσα μου.

Που λέτε λοιπόν οι περισσότεροι φίλοι μου απορούν τι με οδήγησε να ανοίξω αυτή τη σελίδα και να καταγράφω τους προβληματισμούς και τις σκέψεις μου σε σχέση με θέματα επικαιρότητας και όχι μόνο. Την απάντηση θα τη δώσω γραπτά...

Αυτός λοιπόν ο τόπος φίλοι μου είναι για μένα μια διέξοδος από την πεζή πραγματικότητα, από τις καθημερινές δυσκολίες και τη μοναξιά που νιώθω. Φυσικά η μοναξιά εκτός του ότι είναι κατ' επιλογήν μερικές φορές, άλλες φορές βρίσκεται μες στο μυαλό μου. Δηλαδή μου τυχαίνει συχνά να βρίσκομαι με κόσμο και να αισθάνομαι τόσο μόνος, σαν να μην με περιβάλλει τίποτα. Σε τέτοιες στιγμές ενώ συμμετέχω σε συζήτηση, το μυαλό μου ταξιδεύει σε άλλα μονοπάτια. Κάποιες άλλες φορές ίσως λανθασμένα αισθάνομαι πως δεν ενδιαφέρεται κανείς για μένα και το χειρότερο είναι πως υπάρχουν και αποδείξεις για αυτό. Δεν ξέρω που θα οδηγήσει η συγκεκριμένη κατάσταση, ο αγώνας είναι σκληρό ντέρμπι και όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά.

Επιπλέον οι δημοσιεύσεις σε ετούτο τον διαδικτυακό τόπο έχουν τις περισσότερες φορές χαρακτήρα αγχολυτικό. Μέχρι πρότινος ήμουν της άποψης πως δεν είχα άγχος για τίποτα, οι άσπρες τρίχες όμως στο κεφάλι μου φαίνεται πως άλλα δείχνουν. Φυσικά σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του όλου κλίματος διαδραματίζουν οι προηγούμενες εμπειρίες μου σε διάφορους τομείς. Όλες αυτές τελικά μου δημιούργησαν ένα βάρος και μια πίεση, το οποίο πολλές φορές φαντάζει δυσβάσταχτο. Με το μυαλό μου έχω δημιουργήσει έναν κανόνα. Πως ανεξάρτητα με το πως θα περνά όλη η μέρα, το βράδυ που θα ξαπλώνω θα πρέπει το μυαλό μου να είναι άδειο από έννοιες και σκοτούρες και η συνείδησή μου απολύτως καθαρή. Μέχρι πρότινος το πετύχαινα σχεδόν σε απόλυτο βαθμό. Το ιστολόγιο αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στη συνέχιση της επιτυχίας αυτής. Η όλη κατάσταση μοιάζει με μια μπάλα (ακόμα και τα παραδείγματα που αναφέρω με ποδόσφαιρο έχουν σχέση, ήμαρτον). Όταν βάλεις αέρα για να την φουσκώσεις, δεν πρέπει να το παρακάνεις. Γιατί στη συνέχεια η μπάλα γίνεται σαν πέτρα και για να παίξεις με αυτήν ποδόσφαιρο θα πρέπει να πάρεις ένα καρφί ή κάτι αιχμηρό και να αφαιρέσεις αέρα. Τον ρόλο του καρφιού παίζει αυτό το ιστολόγιο αυτό και κάποια άλλα πράγματα στη ζωή μου.

Επίσης σε πολλές στιγμές της ζωής μου αισθάνομαι στην πραγματικότητα φτωχός συγγενής. Αισθάνομαι σαν τον Δαβίδ που πολεμά το Γολιάθ με μια απλή σφεντόνα, μα στην περίπτωση μου η έκπληξη δεν νομίζω πως πρόκειται να γίνει. Το φαβορί του 1,10 (Γολιάθ) θα επικρατήσει με πολλά γκολ διαφορά.

Ένας φυσικά ακόμη λόγος δημιουργίας του τόπου αυτού είναι η επίφαση της ιδιοκτησίας. Αισθάνομαι σαν να είναι κάτι ολοκληρωτικά δικό μου, το σπίτι μου ας πούμε στο οποίο έχω τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και μπορώ με απόλυτη ελευθερία να διατυπώνω τις απόψεις μου. Σε πολύ λίγα πράγματα στη ζωή μπορούμε να έχουμε αυτό το συναίσθημα δε συμφωνείτε; Φυσικά δεν είμαι παρά ένας φιλοξενούμενος του google (το οποίο με έχει ζαλίσει και με τις διαφημίσεις), που μου δίνει αυτό το προνόμιο και το ευχαριστώ για αυτό. Βέβαια επειδή θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό στα αθλητικά, ικανοποιώ εδώ και το ψώνιο μου, να γράφω άρθρα, να ασκώ κριτική και να έχω και ένα ακροατήριο ή έστω αναγνωστικό κοινό.

Συγχωρήστε μου το εξομολογητικό ύφος. Απλά προσπάθησα με αυτές τις γραμμές να λύσω την απορία ορισμένων για την αιτία δημιουργίας του τόπου αυτού και ταυτόχρονα να βγάλω και λίγα από τα εσώψυχα μου.