Στη διενέργεια της μαθητικής παρέλασης δεν είμαι αντίθετος. Ειδικά από τη στιγμή που πλέον είναι ένα έθιμο σαν το πέταγμα του αετού την Καθαρά Δευτέρα ή το τσούγκρισμα των αυγών το Πάσχα. Εκεί όμως που είμαι αντίθετος καθέτως, οριζοντίως,διαγωνίως και πλαγίως είναι στη διενέργεια της στρατιωτικής παρέλασης η οποία λαμβάνει χώρα σε Αθήνα (αύριο) και Θεσσαλονίκη (την 28η Οκτωβρίου). Ειλικρινά δε βρίσκω κανένα λόγο για να γίνεται στρατιωτική παρέλαση και δεν μπορώ να βρω κάποια χρησιμότητα της...
Ξεκινώντας, αυτοί που ισχυρίζονται πως οι παρελάσεις αποτελούν φασιστικά κατάλοιπα, μάλλον θα πρέπει να είχαν στο νου τους τις στρατιωτικές. Το να μπαίνουν μέσα σε μια πόλη στα καλά καθούμενα πεζοί στρατιώτες, άρματα μάχης, πυροβόλα, στρατιωτικά αεροπλάνα και ένα σωρό όπλα γενικότερα δεν ξέρω αν είναι φασιστικό κατάλοιπο, αυτό που ξέρω είναι πως είναι το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο. Αν όλο το σκηνικό το παρακολουθήσει κάποιος περαστικός σε αυτή τη χώρα, μπορείτε να φανταστείτε τι θα σκεφτεί και τι θα νομίσει για μας;
Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν τις παραπάνω γραμμές σαν υπερβολικές και να αναρωτηθούν τι πρόβλημα άραγε έχω με τη διεξαγωγή ενός όντως σε μερικές περιπτώσεις θεαματικού γεγονότος. Έχω και παραέχω φίλοι μου. Το πρόβλημα μου είναι τα εκατομμύρια που σπαταλώνται μόνο και μόνο για να βγουν από τα στρατόπεδα όλα αυτά τα άρματα και να πάρουν μέρος σε όλο αυτό το πανηγύρι, για λόγους αποκλειστικά εντυπωσιασμού και επίδειξης. Θέλετε να το επεκτείνουμε ακόμη περισσότερο; Κάθε χρόνο στις παρελάσεις βλέπουμε όλο και καινούρια άρματα μάχης να προστίθενται στον ελληνικό στρατό. Αλήθεια πιστεύει κανείς, πως ακόμα και στο χειρότερο σενάριο του πολέμου με τους γείτονες, αυτά τα όπλα θα διαδραματίσουν κάποιο ουσιώδη ρόλο; Διότι το να πιστεύεις πως την εποχή της πυρηνικής ενέργειας, των χημικών όπλων, των έξυπνων βομβών, της νέας τάξης πραγμάτων και του θείου πέρα από τον Ατλαντικό, εσύ θα καταφέρεις να πολεμήσεις με πυροβολικό και πεζικό, συγχωρήστε με αλλά είναι σαν να πιστεύεις πως θα σηκώσεις το Τσάμπιονς Λίγκ με σέντερ φορ τον Ντιόγκο και αριστερό χαφ το γερό-Τζόλε. Ουτοπία εκατό τοις εκατό και δεν μπορεί να μου αλλάξει κανείς αυτή την άποψη...
Από τη στιγμή όμως που αυτά τα όπλα είναι κοινό μυστικό πως δεν πρόκειται να χρησιμεύσουν ουσιαστικά, ποιος ο λόγος να τα έχουμε στην κατοχή μας; Η απάντηση είναι δύσκολο να δοθεί, μόνο από όσους δεν έχουν κατανοήσει τη δύναμη που έχουν σήμερα οι εταιρείες παραγωγής οπλικών συστημάτων. Το εμπόριο όπλων έχει τζίρους που υπερβαίνουν κάθε λογική και κάθε όριο. Για την ακρίβεια είναι ένα από τα πιο επικερδή ...σπορ..σε όλη την υφήλιο. Για αυτό λοιπόν παρατηρούμε στον κόσμο να υπάρχουν χιλιάδες εντάσεις μεταξύ των λαών. Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που το έχει παρατηρήσει, αλλά όποτε η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση συζητά το ενδεχόμενο αγοράς νέων οπλικών συστημάτων ή έχει κάποιες αμφιβολίες περί αυτών, τυχαία προκύπτει κάποια τουρκική παραβίαση στο Αιγαίο ή κάτι άλλο σχετικό... Το ξέρω είμαι φαντασιόπληκτος, τι να κάνουμε...
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να διηγηθώ ένα περιστατικό από τη στρατιωτική μου ζωή. Είχα που λέτε την τύχη και την ατυχία να εκπληρώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις στην αντικειμενικά πιο προβλεπόμενη και μάχιμη μονάδα πυροβολικού στον Έβρο. Φυσικά ήμασταν μάχιμοι κυρίως σε σκοπιές, καμπάνες,αγγαρείες και φυλάκια διότι τα όπλα μας ήταν τόσο καλά που στις βολές σημάδευες από τα 100 μέτρα τον στόχο Νο 10 και οι σφαίρες πετύχαιναν τον Νο 15!!!Φαιδρές καταστάσεις... Την περίοδο που ήμουν εκεί η μονάδα προμηθεύτηκε καμιά εικοσαριά πυροβόλα από τα πιο σύγχρονα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, των οποίων το όνομα θυμίζει έντονα προσωνυμία μιας ξένης εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, της οποίας εθνικό ποτό είναι το αγαπημένο ποτό του πραγματικού ήρωα του πιο επιτυχημένου φετινού ελληνικού σίριαλ (οι πιο μυημένοι φαντάζομαι το βρήκατε αμέσως, οι άλλοι μπερδευτήκατε τρελά οπότε αφήστε το δεν έχει σημασία).... Μόλις μας ανακοίνωσαν το κόστος αγοράς τους (κάποια δις...) αμέσως σκέφτηκα πόσο ωφελιμότερο θα ήταν για αυτή τη χώρα τα συγκεκριμένα κονδύλια να πήγαιναν στον τομέα της παιδείας και της υγείας...Και αυτό δεν είναι λαϊκισμός σε καμία περίπτωση. Είναι οι πραγματικές ανάγκες μιας χώρας στην οποία οι άνθρωποι πεθαίνουν στην ουρά για ένα κρεβάτι εντατικής, ενώ το πιο σύντομο ανέκδοτο που ακούγεται τελευταία είναι...το ελληνικό σχολείο....!!!
Εκτός από αυτό, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω και τη χρησιμότητα τους μέσα στη μονάδα για αρκετό καιρό. Καμία ουσιαστική χρησιμότητα. Βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες, εκπαίδευση έκαναν μόνο οι ΕΠ.ΟΠ., ενώ έγιναν και κάποιες βολές στην Κομοτηνή για τυπικούς λόγους. Ποια είναι λοιπόν η λογική του παραλόγου που μας ωθεί να αγοράζουμε σαν κράτος τέτοια όπλα και να τα επιδεικνύουμε σε παρελάσεις; Τουλάχιστον, αντί αυτών ας προμηθευτούμε σύγχρονα πυροσβεστικά αεροπλάνα και άλλα σωστικά μέσα. Αυτά όντως βοηθούν την ελληνική κοινωνία σε απευκτέες καταστάσεις, αλλά από ότι φαίνεται δεν αφήνουν ικανές προμήθειες στους εμπόρους όπλων και τους πολιτικούς μας. Αυτοί γεμίζουν τις τσέπες τους, κάνουν δημόσιες σχέσεις και υπακούουν στις προσταγές των μεγάλων ενώ εμείς αισθανόμαστε ασφαλείς και εθνικά υπερήφανοι βλέποντας τη στρατιωτική παρέλαση....Τι να πω...Να προσθέσω απλά και κάτι για να ευθημήσουμε και λίγο..Όταν έφτασε στη μονάδα το πρώτο από αυτά τα πυροβόλα εμείς βρισκόμασταν στον χώρο εκπαίδευσης, σε μια απόσταση περίπου τρία χιλιόμετρα από τη μονάδα. Πήραν όμως τηλέφωνο το λοχαγό που ήταν μαζί μας και του είπαν να μας γυρίσει πίσω. Όταν προσεγγίσαμε τη μονάδα έμπαινε μέσα και αυτό. Και τότε ο λοχαγός μας έδωσε παράγγελμα 'παρουσιάστε' για να περάσει το πυροβόλο μπροστά μας, λες και περνούσε ο ανώτερος στρατηγός. Δεν ξέρω αν η περιγραφή μου μπορεί να σας μεταδώσει το γελοίο του πράγματος, αλλά η συγκεκριμένη στιγμή θα μπορούσε άνετα να είναι το χαιλάιτ της σειράς 'Της Ελλάδος τα παιδιά' και απορώ πως ο ταλαντούχος Δημήτρης Φραγκιόγλου δεν το σκέφτηκε....
Αυτά τα ολίγα από εμένα για τη (μη) χρησιμότητα της στρατιωτικής παρέλασης...
υγ1 Για αυτούς που πιστεύουν ότι η στρατιωτική παρέλαση φοβίζει τον εχθρό έχω να πω δύο πράγματα..πρώτον το scouting είναι τόσο ανεπτυγμένο όσο δεν πάει και δεύτερον οι έμποροι πωλούν εμπόρευμα και σε εμάς και στους λατρεμένους μας γείτονες...
υγ2 ο πραγματικός εχθρός δεν είναι προ των πυλών...είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, αυτός που νοιάζεται μόνο για την καλοπέραση και το βόλεμα του και αδιαφορεί για τα υπόλοιπα...
υγ3 όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω....Δήμος Βερύκιος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου